ایلنا از خراسان رضوی گزارش میدهد؛
دریاچه بزنگان سرخس فقط ۵ درصد آب دارد / محیط زیست: با متصرفان هیچ برخوردی نمیتوانیم بکنیم
دریاچه بزنگان که در ٧٠ کیلومتری شهرستان سرخس قرار دارد فقط ۵ درصد آن هم اکنون آب دارد که میتواند به خطر جدی محیط زیستی و گرد و غبار منطقه تبدیل شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، منابع آبی هر منطقهای از بهترین تفریح گاه های طبیعی برای اهالی منطقه گردشگران محسوب میشود به همین سبب دریاچه بزنگان یا گل بی بی از مهمترین تالابهای استان خراسان رضوی بهشمار میرود. این دریاچه در یک کیلومتری جاده روستایی بزنگان و ۷۰ کیلومتری شهر سرخس به عنوان تنها اثر ملی - طبیعی خراسان رضوی با زیباییهای فراوان به عنوان نگین طبیعت این خطه خود نمایی میکند.
نام گل بی بی از این روست که در ضلع غربی دریاچه یک بانوی مومنه دفن و مقبره او محل زیارتگاه مردم محل است. پژوهشگران زمین شناسی معتقدند ساختار این دریاچه متعلق به دوران دوم و سوم زمین شناسی است که بر اثر عوامل کوه زایی به وجود آمده است.
طبیعت گردان علاقه فراوان به پدیدههای طبیعی بزنگان دارند به همین دلیل این دریاچه طبیعی سالانه میزبان هزاران بازدیدکننده و طبیعت دوست است.
آب این دریاچه از بارندگی های سالانه و چشمههای کوچک حاشیه و کف دریاچه تامین میشود و تاکنون ۳۳ گونه فیتوپلانگتون جلبکی در آن شناسایی شده است.
این دریاچه در فصول مختلف سال محل تجمع پرندگان مهاجر است و همه ساله در پاییز و زمستان و نیز اوایل بهار، زیستگاه فوق العادهای برای گذراندن فصل سرمای پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی است و از معروفترین پرندگانی که به این منطقه سفر میکنند میتوان از فلامینگو وچنگر نام برد.اما با همه امتیازاتی که این دریاچه دارد متاسفانه به علت تداوم خشکسالی و عدم بارش و خشکیدن چشمهها امروزه دریاچه بزنگان حال خوشی ندارد.
رضا عبادی فعال محیط زیست و عضو شورای روستای بزنگان به ایلنا میگوید: خشک شدن این دریاچه در گذشته نیز سابقه داشته و این اتفاق در دهه ۵۰ به علت کاهش شدید باران و خشکیدن چشمهها پیش آمد اما بر اثر تغییر فصل و افزایش بارشها و جوشیدن چشمهها، دریاچه احیاء شد و تا چند سال گذشته مثل وضعیت امروز را تجربه نکرده بود. زیرا طی ۵ سال گذشته، کاهش بارندگی وخشک شدن چشمهها و آب های جاری به این شدت تداوم نداشته است. اگر چه عوامل انسانی در خشک شدن چشمهها وتصرفاتی که در بستر وحریم دریاچه انجام گرفته بی تاثیر نبوده است.
باید با متصرفان بستر دریاچه برخورد شود
رئیس شورای اسلامی روستای بزنگان با اشاره به وضعیت موجود گفت: البته با توجه به خشکسالیهای چند ساله اخیر و افزایش دما، طبیعی بود که دریاچه کم آب و به حداقل برسد، اما خشک شدن بخش اعظم دریاچه آن هم با این وضع، نشان از دخالت و دستکاری عوامل انسانی دارد. مگر بستر و حریم جنگلها، دریاچهها و رودخانهها جزء انفال نیست؟ پس چرا تصرف میشود و حتی سند هم صادر میشود؟ وقتی شخصی چشمههای رودخانه را تصرف کرده و از ورود حداقل آب به بستر دریاچه جلوگیری میکند مرگ دریاچه رقم میخورد.
عضو شورای بزنگان تصریح کرد: امروزه شهرستان گرفتار ریزگردها بوده و دریاچه هم در حال خشک شدن هستند، چنانچه نمک موجود دریاچه همراه گرد وغبار طغیان کند، دیگر نمی توان در منطقه زندگی کرد. امید داریم مسئولان امر در راه نجات این دریاچه اقدامات لازم را انجام و تصرفات انجام شده را بررسی هرچه سریعتر با عاملان برخورد کنند.
با متصرفان هیچ برخوردی نمیتوانیم کنیم
محمد ملتجی رئیس اداره محیط زیست سرخس هم با اشاره به خشک شدن دریاچه بزنگان که هم اکنون فقط ۵ درصد آب دارد گفت: در راستای پیش بینیهای که طی این چند سال انجام گرفته سه پروژه زیست محیطی برای تداوم حیات دریاچه صورت گرفته است، به طوری که در سال ۹۸ در ضلع شرقی دریاچه یک دیوار ساحلی به طول ۲۰۰ متر به صورت بتونی ایجاد کردیم تاحداقل سیلابهای موجود به سمت دریاچه هدایت شود.
وی با بیان اینکه اعتبار این پروژه بالغ بر یک میلیارد تومان بود، افزود: با بهره برداری از دیوار ساحلی در سال ۱۴۰۱ بخش قابل ملاحظهای از سیلابها و آبهای جاری وارد دریاچه شد اما از آنجا که شدت گرما و تبخیر بالا است و تداوم بارشها ادامه نداشت حجم آب ورودی کفاف حداقلی دریاچه را تامین نکرد و کارایی لازم را نداشت.
رئیس اداره محیط زیست سرخس خاطر نشان کرد: در ادامه برنامههای رسیدگی با آب دریچه پروژه انتقال آب مازاد کشاورزان توسط لوله و احداث کانال بتونی در مجاورت خط لوله از دیگر اقدامات سالهای گذشته بود که انجام شد.
ملتجی در پایان تصریح کرد: درخصوص متصرفات بستر دریاچه که گاها از سوی افراد محلی و دوست داران محیط زیست عنوان میشود باید گفت، فرد معلوم در سالهای گذشته اراضی را در بخش غربی دریاچه در تصرف خود داشته که دارای سند رسمی است و ما هیچ اقدامی نمی توانیم کنیم.