به جای رفع وابستگی سیستان به آب رودخانه، زاهدان را هم به هیرمند وابسته کردیم/ طرحی که برای رفع وابستگی به هامون دادم،هیچ مسئولی ارائه نکرد

 حبیب الله دهمرده درباره کم آبی های منطقه سیستان و خشکسالی‌های این منطقه در گفت و گو با خبرنگار ایلنا اظهار داشت: من از روز اول زندگی‌ام در همسایگی افغانستان بودم و پیوسته رودخانه هیرمند فراز و نشیب داشته، برای مثال در سال 1350 آب رودخانه هیرمند به مدت 6 ماه قطع شد و حدود هشتاد درصد مردم سیستان به دلیل نبود آب با بدبختی به دشت گرگان و ترکمن صحرا کوچ کردند.

در ابتدای مهاجرت، شرایط خوبی برای کشاورزی مردم در گرگان و ترکمن صحرا وجود داشت اما زندگی مطلوبی نداشتند چرا که چالش های فرهنگی بسیاری داشتند‌ اما به هرحال گذران زندگی کردند.

 دهمرده عنوان کرد : به دلیل همین فراز و نشیب ها، هربار که رودخانه خشک می شود تعدادی از ساکنان سیستان کوچ‌ می کنند چون نه دیگر درآمدی دارند و نه کاری. علت اصلی این است که دریاچه هامون خشک می‌شود و دام‌های مردم تلف می‌شوند و کشاورزی هم نابود می شود. ما باید از خشک شدن دریاچه و کوچ مردم عبرت بگیریم .

ما روز به روز به جای اینکه از  پیش‌آمدها عبرت بگیریم شرایط را بدتر کردیم . ما به جای اینکه وابستگی  مردم به آب دریاچه هامون را کمتر کنیم آب مصرفی مردم شهر زاهدان که در مرکز استان است را هم به آب سیستان وابسته کردیم. یعنی داریم می‌بینیم افغانستانی‌ها روز به روز به کمک کشور‌های دیگری  که در منطقه مستقرند به ضرر ایران  عمل می کنند اما بازهم عبرت نمی‌گیریم.

وی گفت: یکی از کارهایی که انجام می دهند این است که روی رودخانه هیرمند سد و بند اضافه می سازند و ما به جای رفع وابستگی منطقه سیستان به آب رودخانه، زاهدان را هم به هیرمند وابسته کردیم یعنی افغانستان از آن طرف آب را می بندد و ما از این طرف جمعیت وابسته را افزایش می دهیم.

وابستگی یک و نیم میلیون نفر به آب رودخانه هیرمند

دهمرده با اشاره به اینکه  یک و نیم میلیون نفر را بدون مدیریت درست به آب رودخانه هیرمند وابسته کردیم،گفت: افغانستان با افزایش سد و بند و توسعه کشت خشخاش و تریاک و ... دسترسی ما را به آب کم کرد و ما هم در پاسخ به عکس وابستگی مان را بیشتر کردیم و این یعنی مدیریت صد در صد غلط .

دهمرده گفت: حالا باید بدانید که ما به عنوان نماینده برای حل این مشکل چه کار کردیم؟ طرحی که من برای رفع وابستگی به آب دریاچه دادم را هیچ مسئولی در کشور ارائه نکرد.

وی‌ گفت: نجات مردم منطقه سیستان از وضع موجود چند راه حل دارد که همه هم اجرایی است . اولین مورد این است که موضوع آبهای ژرف بعد از مدت ها کار کردن نتیجه داده و سه حلقه چاه به عنوان اولین چاه ها در ایران، در منطقه سیستان ایجاد شده و همه اش جواب داده است.

نماینده مردم سیستان گفت: مسئولان گفته اند که 10 حلقه چاه جدید می زنیم که وزارت نیرو معتقد است با این 10 حلقه چاه چالش های آب شرب سیستان برطرف می شود. بر همین اساس ردیف بودجه 96 را گرفتیم و اولین، دومین‌ و سومین چاه ژرف ایران در سیستان ایجاد شد. چاه های آب ژرف گزینه ای است که در کشور خودمان وجود دارد و به کسی هم مربوط نیست چند سال هم مطالعه کردیم و خوشبختانه جواب داده است.

وی در ادامه گفت: گزینه بعدی برای حل چالش های آبی، انتقال آب از دریای عمان به صورت همزمان با ایجاد ‌چاه های آب ژرف است. مجلس در سال 1400 به این پیشنهاد من هم رای مثبت داد و تصویب کرد که برای اولین برای در تاریخ ایران، تبدیل به یک  قانون شد.

وی گفت: بر اساس این مصوبه، دولت مکلف می شود انتقال آب از دریای عمان را به سیستان و بلوچستان انجام دهد که هم ردیف بودجه دارد و هم شروع به کار شده اما باید تسریع شود تا به اقیانوس های دنیا خودمان را وصل کنیم و دیگر این موضوع به آمریکا و انگلیس و ... هم ربطی ندارد.

نماینده مردم سیستان در ادامه گفت: مطلب سوم جلوگیری از تبخیر و رسوب گذاری چاه نیمه های سیستان است سالی 300 تا 400 میلیون متر مکعب آب تبخیر می شود که ردیف 6 ساله برایش گرفته ایم اما تا این لحظه وزارت نیرو اقدامی انجام نداده است.

افغانستان نه منکر حقابه ایران است  نه حقابه را می‌دهد

وی افزود: گزینه بعدی برای حل مشکلات آبی سیستان، گرفتن حقابه از افغانستان است . ما از افغانستان سالانه 720 میلیون متر مکعب حقابه داریم که آن ها منکر نمی‌شوند اما آبی هم داده نمی شود . ما اگر روی سه مطلب اولی که مربوط به خودمان است کار کنیم و دولت را مکلف به انجام موارد ذکر شده کنیم از وابستگی مردم استان به آب کم می شود.