در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
ایذه پناهگاه شیخ‌الرئیس بوعلی سینا/ لزوم نام‌گذاری یکی از معابر شهری به نام او
شیخ‌الرئیس بوعلی سینا یکی از شناخته شده ترین چهره‌های جهان اسلام است که برای مدتی به همراه برخی از نزدیکان خود در شهر ایذه سکونت داشت و این منطقه را به‌عنوان پناهگاه امن انتخاب کرده بود.
به گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، کمتر کسی در دنیا و بخصوص در جهان اسلام را می‌توان سراغ گرفت که نام بوعلی سینا را نشنیده و از مقام علمی او آگاهی نداشته باشد.
نام کامل او ابوعلی حسین بن عبدالله بن حسن بن علی بن سینا است و به‌واسطه دانش او در علوم مختلف او را همه‌چیزدان و به‌خصوص پدر علم پزشکی می‌دانند. این دانشمند بزرگ در سال ۳۷۰ قرن چهارم هجری قمری در روستایی به نام خرمیثن در حوالی بخارا که مرکز حکومت سامانیان بود به دنیا آمد. نام او در زبان‌های لاتین مشهور به Avicenna است. پدر او عبدالله از اهالی بلخ و مادرش ستاره اهل روستایی در افشنه بود. بوعلی سینا در دوران حیات علمی و زندگی پر از فراز و نشیب خود مناطق و شهرهای بسیاری را در نوردید. یکی از این شهرها، شهر ایذه در استان خوزستان است.
فاطمه زارعی مدیر موزه تخصصی بوعلی سینا در گفت و گو با ایلنای خوزستان می‌گوید: دوران وزارت بوعلی سینا در دربار شمس الدوله دیلمی را باید از دوران مهم حیات بوعلی سینا به‌حساب آورد. بوعلی سینا پس از ۹ سال زندگی و وزارت، در پی مرگ شمس الدوله دیگر قصدی بر ماندن در دربار نداشت و به درخواست سماء الدوله فرزند و جانشین شمس الدوله پاسخ رد می‌دهد. مکاتبات بوعلی سینا با علاءالدوله حاکم اصفهان و دشمنی‌های عریان تاج المُلک در نبود شمس الدوله و اوج‌گیری اختلافات و نسبت دادن اتهامات مالی باعث می‌شود تا سماء الدوله او را به جرم خیانت به زندان قلعه مَزَلقان بیندازد.
زارعی تصریح کرد: با توجه به این موضوع که در برخی از منابع نام زندان بوعلی سینا را «فرد جان در ناحیه فراهان اراک» آورده‌اند، این زندان نمی‌تواند محل صحیح حبس بوعلی سینا باشد و تحقیقات صورت گرفته و موقعیت جغرافیایی و خوشی آب و هوای زندان مزلقان و اصرار بوعلی سینا در ماندن در زندان و ادامه کار نوشتن، به ما می‌گوید که محل صحیح زندان مزلقان است.
وی ادامه داد: بوعلی سینا پس از رهایی از زندان، همدان را به‌قصد اصفهان ترک می‌کند. در سال 4۱۴ هجری قمری وارد دربار علاءالدوله می‌شود و به مدت ۱۲ سال در اصفهان ساکن می‌شود و در سایه حمایت‌های حاکم اصفهان است که نوشتن کتاب شفا را به پایان می‌رساند.
زارعی افزود: بوعلی سینا در دوران اسکانش در دربار اصفهان در معیت علاءالدوله در جنگ‌های بسیاری شرکت می‌کند. در یکی از همین جنگ‌ها که در نزدیکی بروجرد امروزی میان سپاهیان علاءالدوله و مسعود غزنوی روی می‌دهد و به شکست علاءالدوله کاکویه می‌انجامد، بوعلی سینا به‌سختی بیمار می‌شود. در همین دوران است که بوعلی سینا به همراه برادر خود که از تجار به نام بود و یکی از شاگردانش به نام ابوعبید جوزجانی و دو تن از غلامان خود از اصفهان خارج و به سمت گلپایگان و ایذه حرکت می‌کند.
مدیر موزه تخصصی بوعلی سینا با اشاره به دشمنی تاریخی میان خاندان غزنوی و شیخ‌الرئیس بوعلی سینا، می‌گوید: با توجه به تحقیقات و بررسی‌های دکتر محمد شعبانی که در کتاب "قلعه مَزَلقان"، زندان بوعلی سینا آمده است، بوعلی سینا در خروج از اصفهان به دلیل موقعیت سوق الجیشی شهر ایذه و احتمال کمِ حمله مسعود غزنوی به این شهر، به سمت این منطقه حرکت کرده و به مدت دو سال در قلعه این شهر زندگی می‌کند. نوشته‌های جوزجانی در خصوص دوران حضور بوعلی سینا این موضوع را تایید می‌کند.
وی در پایان گفت: با اوج‌گیری بیماری، بوعلی سینا تصمیم به بازگشت به همدان می‌گیرد و از ایذه به سمت همدان حرکت نموده و سرانجام در سال ۴۲۸ هجری قمری در سن ۵۷ سالگی در نزدیکی همدان از دنیا می‌رود و در آن شهر به خاک سپرده می‌شود.
فرامرز خوشاب دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی ایذه «تا ری شا» نیز می‌گوید: با توجه به جایگاه علمی و شخصیت والای بوعلی سینا بایسته است که مدیران فرهنگی شهر تاریخی ایذه به مناسبت این حضور تاریخی نام یکی از معابر شهری را به نام بوعلی سینا نام‌گذاری کنند و تحقیقات بیشتری درباره دوران حضور او در شهر ایذه توسط پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر صورت گیرد. کما اینکه این انجمن طی گفتگو با موزه تخصصی بوعلی سینا همدان و همکاری با کتابخانه آستان قدس رضوی به نسخ خطی آثار جوزجانی دست‌یافته‌ایم و به‌زودی در نشستی با پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر این نسخه‌ها را موردبررسی و تحقیق قرار خواهیم داد.
در همین باره مهدی فرجی مدیر پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر نیز به خبرنگار ایلنا گفت: در حال حاضر مکاتبات اداری به‌منظور درخواست نام‌گذاری یکی از معابر شهر ایذه به نام بوعلی سینا در دست انجام است و به‌زودی طی نشست تخصصی با شهردار و شورای شهر ایذه و انجمن دوستداران میراث فرهنگی ایذه و فرماندار و دیگر مدیران شهری این موضوع را به جد دنبال خواهیم کرد.
