احتمال جوانه زدن پیش از موعد درختان میوه نگران کننده است

به گزارش خبرنگار ایلنا، علی اصغر زارعی افزود: بیشترین تاثیرات این افزایش دما بر درختان هسته دار است، چرا که درختان هسته دار در صورت دریافت گرمای لازم زودتر از درختان دانه دار جوانه می زنند و در بین هسته دارها نیز بادام و زردآلو در جوانه زنی و شکوفایی حساس‌تر هستند.

وی ادامه داد: این موضوع برای درخت یک آیتم طبیعی است، چرا که هم نیاز سرمایی را گذرانده، هم شرایط آب و هوایی به گونه ای است که درخت بیدار شود، اما اگر سرمای بعد از این مراحل اعم از سرمای بهاره یا زمستانه اتفاق بیفتد، شکوفه ها دچار سرمازدگی شده و باغداران نیز دچار خسارت می شوند.

مدیر باغبانی سازمان جهادکشاورزی استان مرکزی اظهار داشت: ممکن است یکسری از جوانه ها اکنون تبدیل به گل شود و یکسری در حد جوانه باقی بماند و بعد از گذراندن دوره سرما جوانه ها شکوفه بزنند، در این شرایط خسارت باغدار کمتر خواهد شد.

زارعی تصریح کرد: کشاورزان برای مقابله با این خطر باید اقداماتی نظیر آبیاری بارانی باغ های خود و عملیات آب پاشی درختان با استفاده از دستگاه های سمپاش و استفاده از کود را انجام دهند که در این فصل سال میسر نیست.

وی بیان داشت: در چنین وضعیتی در عمل کاری از دست باغداران برنمی آید و اقدامات خاصی نیز در این خصوص توصیه نمی شود، چرا که ممکن است خسارت وارده به باغات استان مرکزی را دوچندان کند.

مدیر باغبانی سازمان جهادکشاورزی استان مرکزی تأکید کرد: برای جلوگیری از خسارت و جبران این خسارت، به باغداران هر ساله توصیه می شود که باغ های خود را بیمه کنند که متاسفانه باغداران این مهم را انجام نمی دهند و هیچ دلیل منطقی برای این کار خود نیز ندارند.

زارعی با بیان اینکه باغداران هنوز هم برای بیمه فرصت دارند، ابراز داشت: بیمه در خصوص پرداخت خسارت بخصوص در باغات عملکرد خوبی دارد، اما باغداران بیشتر به دنبال این هستند که بدون بیمه شدن، از امکان جبران خسارت استفاده کنند که این مهم امکان پذیر نیست و کمک دولت تنها از طریق بیمه انجام می شود.

وی با اشاره به اینکه در سطح استان مرکزی سطح زیرکشت درختان بادام حدود 8300 هکتار و زردآلو 1500 هکتار است که نسبتا رقم قابل توجهی است، اضافه کرد: بیشترین سطح ارقام بادام استان ارقام محلی است که بخشی از این ارقام اصلاح شده هستند که حدود 20 روز دیرتر از سایر ارقام باز می شوند، تاکید ما نیز این است که باغداران ارقام بومی را با ارقام اصلاح شده موجود پیوند بزنند تا خسارت کمتری را متحمل شوند.