یادداشت؛
زیست پذیری رشت با تأکید بر الگوهای آمایشی نوین
زیست پذیری شهری به دنبال ارتقای جنبه های کمی و کیفی زندگی در فضای شهری است. شهر رشت در سال های اخیر با ازدحام،شلوغی ،ترافیک، آلودگی محیط زیست (آب،خاک،هوا) ،رقابت های نابرابر در شغل درآمد و مسکن و... روبرو است که امید است در مدیریت جدید شهری با تکیه بر الگوهای نوین آمایشی به مفهوم واقعی یک شهر هوشمند برسد...
ایلنا؛ رشد شتابان شهرنشینی و روند گسترش لجام گسیخته شهر رشت بویژه در دهه اخیر، یک الگوی خودرو و شهر ارگانیک را به وجود آورده است. شهری که بدون طرح و برنامه، گسترش افقی داشته و سبب بلعیده شدن زمین های پیرامونی‌اش شد. از سوی و به تبع این اتفاقات شاهد ناهنجاری‌های مختلفی در عرصه کالبدی ، اجتماعی ، فرهنگی و محیط زیستی در این کلانشهر هستیم.
باید با تکیه بر الگوهای نوین آمایشی به مفهوم واقعی آن مانند شهر هوشمند و شهر فشرده رسید و با استفاده از تکنیک های طراحی محیطی (رنگ آمیزی، تناسب قطعات ،جداول و نورپردازی) فضاهای تعاملی در بستر محیط طبیعی و محیط مصنوع، مانند بوستانها و پارک های شهری ایجاد کرد.
این موضوع سبب می شود سطح تعاملات اجتماعی افراد بهبود یابد و از این رهگذر شهروندان و رشتوندان نسبت به محیط پیرامونی زندگی خود حس تعلق مکانی مناسبی داشته باشند.
برای زیست پذیری در فضاهای شهری باید سعی کرد که فضاهای عمومی مبتنی بر اجتماع مداری را گسترش داد .میدان شهرداری رشت و سبزه میدان دو مکانی هستند که می توانند در ارتباطات و تعاملات اجتماعی از گذشته تا کنون اثربخش باشند و در نتیجه با الگوی شهروند مشارکت پذیر و شهروند مسئول، یک رابطه اثر گذار دوسویه را فراهم می کند.
عماد مطالبی - دکترای برنامه‌ریزی شهری
