مدیرعامل اتحادیه فرش دستباف روستایی استان اصفهان مطرح کرد؛
بافندگان فرش بی‌بهره از رفاه معیشتی/هر کارگاه فرش، یک چاه نفت است
مدیرعامل اتحادیه فرش دستباف روستایی استان اصفهان گفت: هر یک متر فرش دست بافت ۵ تا ۲۰ بشکه نفت ارزآوری دارد؛ یعنی هر کارگاه فرش یک چاه نفت است.
به گزارش ایلنا از اصفهان، علی شهبازی با گلایه از حمایت نشدن صنعت فرش دستباف، افزود: اگر فقط ۱۰ درصد هزینه تبلیغات در حوزه نفت و غیره را به حوزه فرش اختصاص دهند، هر یک متر فرش ۵ تا ۲۰ بشکه نفت ارزآوری دارد؛ یعنی هر کارگاه فرش یک چاه نفت است، ولی متاسفانه حمایت نمی‌شود.
وی فرآیند فرش و موضوعات مرتبط با آن را به سه بخش قبل، حین و بعد از بافت تقسیم و اظهار کرد: مرحله قبل از بافت شامل ۴ بخش متشکل از وزارت جهاد و کشاورزی، اداره تعاون، کار و امور اجتماعی، وزارت صنعت، معدن و تجارت و وزارت اقتصاد و دارایی است که هر کدام باید وظایف خاصی را انجام دهند.
وی با تاکید بر اهمیت جنس مواد اولیه، طرح، نقش و ابزار آلات به عنوان زیر ساختی از فرش تصریح کرد: بخش مواد اولیه به طور مستقیم مربوط به جهاد کشاورزی است که ابریشم، پشم، پنبه و نخ را تامین کند، اما متاسفانه هیچ اقدامی برای خودکفایی انجام نشده و در بیش از ۷۰ درصد مواد اولیه وابسته به خارج از کشور هستیم. این میزان روز به روز افزایش می یابد. پس در این زمینه کاری انجام نشده و نمی دانیم چه کسی پاسخگو است.
عضو هیأت رئیسه اتاق تعاون استان اصفهان ادامه داد: در زمینه طرح و نقش، متاسفانه طراحان و نقاشان به‌عنوان معماران اصلی فرش دل پری دارند و وزارت فرهنگ و ارشاد در این حوزه نقش موثری دارد.
شهبازی در خصوص بخش بعدی فرآیند فرش توضیح داد: مرحله بعد مربوط به حین بافت است؛ تنها ۲۷۰ هزار بافنده فرش دارای شناسنامه و کد هویتی هستند، اما آمار بافنده ها بیش از این تعداد است. از طرفی فقط یک سوم از این تعداد شناسایی شده حضور دارند و مابقی خارج شده‌اند.
وی اضافه کرد: بافنده برای کار هنری باید فخر بفروشد و به عنوان یک هنرمند بیان شود، ولی در جامعه از این شغل به عنوان کاری سخت و ضعیف یاد می شود. هنرمند فرش، بافنده است اما به صورت کسر شان مطرح می شود به طوری که تعداد بافنده های زیر ۴۰ سال بسیار محدود است و رغبتی برای این کار ندارند.
نایب رئیس اتحادیه مرکزی فرش دستباف روستایی ایران ضمن ابراز تاسف از پایین بودن مزد روزانه هنرمندان فرش افزود: دستمزد روزانه بافنده ها بسیار پایین است و از دید آنها مقرون به صرفه نیست. از طرف دیگر تولید کننده نیز توان پرداخت بیشتر ندارد. این یک پازل است که باید حل شود.
شهبازی خاطرنشان کرد: در استان اصفهان با بیش از ۱۰ نوع فرش، بالاترین تنوع تولید در کشور را داریم، اما بافندگان به‌رغم وجود قوانین هنوز با مشکل رفاهی و معیشتی رو به رو هستند.
وی آخرین مرحله بافت فرش را فروش دانست و گفت: فرایند فروش در دو بخش داخلی و خارجی انجام می شود که ۲۰ الی ۳۰ درصد آن مربوط به داخل و بیش از ۷۰ درصد باید صادر شود. بدون تعارف بگویم شانس آوردیم که صادرات نداریم وگرنه با این وضعیت تولید حتماً به مشکل می خوردیم. مشکل اساسی ما تولید است. متاسفانه با کمبود فرش و بافنده مواجه هستیم.
مدیرعامل اتحادیه فرش دستباف روستایی استان اصفهان در پایان با تاکید بر نقش صنعت فرش بر جنبه های مختلف کشور خاطرنشان کرد: فرش منحصر به ایران است و باید پیمان سپاری برداشته شود، زیرا فرش تنها یک کالای اقتصادی نیست بلکه یک منشور چند وجهی از فرهنگ، اقتصاد، تمدن، اشتغال و جلوگیری از ناهنجاری های اجتماعی است اما متاسفانه در اولویت نظام نبوده و به عنوان یک باور در رؤسای کشور مطرح نمی شود.
