کی روش: کار برای صعود مستقیم به جام جهانی سخت است

سرمربی پرتغالی تیم ملی فوتبال ایران در گفت و گویی با سایت فیفا در رابطه با مسائل مختلف از جمله تیم ملی فوتبال ایران، پرتغال و باشگاه رئال مادرید به بحث نشسته است.

به گزارش ایلنا، کارلوس کی‌روش که از زمان حضورش در فوتبال ایران به نظر می‌رسد یک روز خوش به خودش ندیده تاکید دارد همچنان پس از کره جنوبی شانس زیادی برای صعود به جام جهانی با تیم کشورمان دارد و می‌گوید که تمام تلاشش این است که ذهنیت بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران را عوض کند.

گفت و گوی این مربی با سایت فیفا را در زیر بخوانید:

او که به عنوان مرد دست راست سرالگس فرگوسن درمنچستریونایتد حضور داشت، بعد از ترک اولدترافورد هدایت تیم های رئال مادرید و پرتغال را به عهده گرفت و اکنون استعدادهای خود را برای صعود ایران به جام جهانی 2014 برزیل بکار گرفته است.

تارنمای فیفابااین مربی که دردوران فعالیت حرفه ای درتیم جوانان پرتغال در دو جام جهانی متوالی درسالهای 1989و1991 نتیجه درخشانی داشت، به گفت و گو نشسته است.

باگفت وگو درمورد نقش شما به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شروع می کنیم. شانس صعود این تیم را به جام جهانی 2014 چه میزان ارزیابی می کنید.

نشانه ها نویدبخش است. اما صعود مستقیم بسیار دشوار خواهد بود. به نظر من برای دو سهمیه اول بین ایران، کره جنوبی، ازبکستان و قطر رقابت وجود دارد. من برای تیم لبنان احترام زیادی قائلم که با معدودی نتایج غافلگیرکننده شانس سوم شدن را دارد.

چه راهبردی برای صعود اتخاذ کرده اید؟ از بازیکنان خود چه خواهید خواست؟

می دانیم که رقابتها دشواراست و هرمسابقه به بیشترین آمادگی ممکن نیازدارد.اززمان ورود به ایران تلاش کرده ام ذهنیت بازیکنان را تغییر دهم. از آنها می خواهم بفهمند هر بازی مهم است. همه تیم ها رقابتی هستند و مقابل هرکسی بازی کنید همیشه سه امتیاز برای گرفتن یا از دست دادن وجود دارد. آنها برای کسب این سه امتیاز باید بجنگند هم درخانه و هم خارج از خانه.

علاوه برآن همیشه شانس و سایرعواملی که تحت کنترل شما نیست وجود دارد. همچنین خاطر نشان می کنم که برنامه دیدارهای ما سخت است. عزیمت ازیک سر آسیا به سر دیگر دشوار است و هر تیمی هم جت اختصاصی در اختیار ندارد. امیدوارم این وضعیت تغییر کند چرا که یک مانع واقعی برای ماست.

بازگردیم به دیدارهای پرتغال درجام جهانی 2010 در آفریقای جنوبی. باخت تیم خود را در مرحله یک هشتم نهایی چگونه توضیح می دهید؟

قبل از این ناکامی، ما بازیهای زیادی انجام دادیم، 21 بازی درسالهای 2009 و2010. فقط یک باخت مقابل اسپانیا داشتیم که این تیم قبل از آنکه قهرمان جهان شود ما را از دور رقابتها حذف کرد. با این حال مایلم خاطرنشان کنم که در بیشترین آمادگی بسر نمی بردیم.بعد از یک فصل طولانی باید با عجله آماده می شدیم. به همین علت بازیکنانی مثل نانی را در آستانه رقابتها به علت مصدومیت از دست دادیم. مابقی تیم دربالاترین سطح آمادگی فنی و جسمی قرار نداشت. فقط باید به عملکرد کریستیانو رونالدو که معمولا در بازیهای بزرگ می درخشد نگاهی بیندازید. در مجموع من از تلاشهایمان رضایت دارم.

پرتغال همیشه یکی از بخت های قهرمانی در رقابتهای بزرگ است، اما هنوز در جهان یا اروپا عنوانی کسب نکرده است. چرا؟

فوتبال اینگونه است. فکر می کنم دلایل اصلی با مقاومت دربرابر تغییر ورکود ارتباط دارد. ما کشور کوچکی داریم و انتخاب های ما محدود است. ما باید ترکیب تیم خود را قوی کنیم تا راه حل های بیشتری درزمین بیابیم. فینال یورو 2004 که ما باختیم ومتاسفانه هیچ وقت آن را فراموش نخواهیم کرد، بدون شک درخشانترین دوران یک نسل بود. فوتبال گاهی نسبت به تیم های بزرگ ناسپاس است. هلند که هیچ گاه قهرمان جام جهانی نشده این را می داند.

در مورد تجربه خود در رئال مادرید چه می توانید به ما بگویید؟

ما به علت یک سیاست نامناسب رییس باشگاه که مشتمل برفروش بازیکنان بدون تامین نیاز های فنی بود ضربه خوردیم.او ازشنیدن حرفهای والدانو و من خودداری کرد.تاکید برجذب ستارگان بودکه تیم را متزلزل و بی ثبات کرد و علاه بر تحمیل میلیونها دلار هزینه برای باشگاه، به اخراج چندین مربی انجامید.من از سیاست کنونی رییس باشگاه که به حرف‌های مربیان گوش می کند و توصیه ها را می پذیرد محظوظ هستم. درنتیجه آن این باشگاه در دو سال گذشته دو عنوان مهم را کسب کرده است.

نظر شما در مورد رقابت شدید میان رئال مادرید و بارسلونا و تاثیر آنها بر فوتبال اسپانیا در چند سال گذشته چیست؟

آنها دو موجودیت کاملا متفاوتند. بارسلونا بازیکنان بزرگی مثل مسی، ژاوی و اینیستا را دارد که امکان کسب عناوین قهرمانی زیادی را در چند سال گذشته برای آنها میسر ساخته و در سبک نیزاینگونه اند. زمانی که رئال هویت خود را بازیافت توانست بر بارسلونا برتری جوید.فکر می کنم این دو در حال حاضر بهترین تیم ها هستند. مسی و رونالدو سلطان فوتبال هستند. آنها دقیقا متضاد هم هستند، اما ورزش ما به هر دو آنها نیاز دارد. به عنوان یک مربی نمی خواهید مقابل آنها قرار گیرید.

شما دستیار فرگوسن بودید که اخیرا هزارمین دیدار تحت هدایت او طی ربع قرن گذشته برگزار شد. آیا به این مناسبت پیامی برای او دارید؟

صحبت کردن در باره فرگوسن دشوار است. درحالی که سایرین هر کدام بخش کوچکی از فوتبال را تشکیل می دهند، او به علت شخصیت استثنایی خود تجسم فوتبال است. او از همان جنس پله، مارادونا، دی استفانو و پوشکاش است. در فوتبال مردانی وجود دارند که احترام انگیزند. وقتی قدم به یک ورزشگاه می گذارید نمی توانید آنها را تحسین نکنید و فرگوسن یکی از آنهاست.

آخر اینکه شما مربی باشگاه و تیم ملی بوده اید. کدام یک را ترجیح می دهید؟

اینها دو شغل متفاوتند. من نقش مربی تیم ملی را در شروع یک مرحله آماده سازی یا شروع یک مسابقه دوست دارم، اما در دوره های طولانی که هیچ گونه فعالیت رقابتی وجود ندارد برای مربیگری باشگاه دل تنگ می شوم.من عاشق کار هر روزه هستم،رفتن به ورزشگاه وهدایت تمرینات.بهترین لحظات من در زمین با بازیکنان است. اما این متفاوت با تیم های ملی است که نیازمند یک نوع تعهد دیگراست. شما برای هواداران تمام باشگاهها بازی می کنید که بسیاردشوار است. با یک مسابقه می توانیدازبهشت به جهنم بروید. وقتی شکست می خورید سقوط می کنید چرا که کل کشور شما را مقصر می داند. نمی دانم چرا؛ اما من عاشق این شغلم.