کارگران و مشاغل پائین‌دست مرتبط با كاغذ را فراموش نکنیم

ایلنا: «محمد میرکیانی» (نویسنده) معتقد است در بحث نگاه به مشکلات بازار کاغذ و تبعات آن، فقط به نویسندگان و ناشران نگاه نکنیم. از نظر او‌‌ همان اندازه که متضرر شدن نویسنده‌ها و ناشران و مشکلات بازار کتاب مهم است، ایجاد بحران در مشاغل پائین دست و مرتبط با کاغذ هم اهمیت دارد و باید به آن‌ها هم توجه کرد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، میرکیانی که به تازگی مدیر گروه کودک و نوجوان شبکه «جام جم» شده است، در مورد مشکلات اقتصادی حوزهٔ نشر و کتاب و مخصوصآ کاغذ گفت: حوزه‌های مرتبط با کاغذ بسیار گسترده‌تر از کتاب است. بسیاری از مشاغل مثل نیروهای فعال در چاپخانه‌ها، صحافی‌ها، لیتوگرافی‌ها، حروفچینی، موزعین، فروشندگان کاغذ و... با مسالهٔ کاغذ به صورت مستقیم وغیرمستقیم درگیر هستند، حتی خبرنگاری که در حوزهٔ کتاب فعالیت می‌کند و اخبار آن حوزه را پوشش می‌دهد هم به نوعی با این مساله درگیر است.

او افزود: شاید خیلی از کسانی که در این زمینه مشغول فعالیت هستند به چشم نیایند، اما راه ارتزاق آن‌ها به شکل مستقیم و غیرمستقیم با کاغذ و کتاب مرتبط است. ما نباید کارگرانی که بندهای کاغذ را جابجا می‌کنند فراموش کنیم، نباید راننده‌ای را که کار حمل و نقل کاغذ را بر عهده دارد از یاد ببریم. بالاخره صدای نویسنده‌ها و ناشران شنیده می‌شود و اعتراض خود را به نحوی ابراز می‌کنند و با مصاحبه و انتشار مطلب، حرف خود را می‌زنند، اما هیچ‌کس صدای افراد آسیب‌پذیر و مشکل‌دار را نمی‌شنود.

این نویسنده با بیان اینکه «کاغذ جزو کالاهای اساسی است» تاکید کرد: باید راه حل و ترتیبی برای واردات و تامین کاغذ مورد نیاز داخل اندیشیده شود. دایرهٔ مخاطبان کاغذ بسیار فرا‌تر از حوزهٔ کتاب است، روزنامه‌ها و سایر آثار مکتوب ما همه به شکل کاملآ مستقیم با این مساله درگیر هستند. باید مراقب باشیم که حوزهٔ تولیدات مکتوب ما آسیب نبیند. از طرف دیگر همانطور که گفتم مشاغل پائین دست در این حوزه‌ها هم وجود دارند و همهٔ آن‌ها هم به مشکل بر می‌خورند.

میرکیانی با اشاره به نامگذاری امسال به اسم «سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی» از سوی رهبری گفت: باید ‌‌نهایت تلاش به کار برود که مشاغل ملی و کارهای داخلی با مشکل روبرو نشوند. باید کاغذ را به عنوان یک کالای اساسی و تعیین کننده در تولید ملی جدی بگیریم.

او وزارت ارشاد را به عنوان مهم‌ترین متولی مسالهٔ کاغذ دانست و گفت: بیشتر افراد مرتبط با حوزهٔ کاغذ، وزارت ارشاد را می‌شناسند، این وزارت‌خانه باید در این حوزه پرچم‌دار باشد و بقیه ارگان‌ها را در پی خود بکشاند. با توجه به حساسیت مسالهٔ کاغذ باید تمام ارگان‌ها با یکدیگر همکاری کنند و البته نباید امورات را به گردن یکدیگر بیاندازند و هر نهادی، جای دیگر را مسئول بداند.

این نویسنده ادامه داد: اگر مشکلی در حوزهٔ مرتبط با کاغذ پیش بیاید، همهٔ نهاد‌ها آسیب می‌بینند. کتاب هم مثل نان می‌ماند و همانطوری که نمی‌شود یک نهاد را به تنهایی مسئول نان دانست، در مورد کتاب هم به همین ترتیب است، تمام نهاد‌ها و وزارت‌خانه‌ها در این مورد مسئول هستند. به هر حال در این میان که چه کسی مسئول است، نباید اصل قضیه را فراموش کنیم. بحث واردات کاغذ مسالهٔ چندان پیچیده‌ای نیست، کشور ما کشور بزرگی است و اگر واردات از راه دریا با مشکل روبرو شود، می‌توان از مرزهای مختلفی واردات کاغذ را انجام داد.

میرکیانی بر لزوم سرمایه‌گزاری در حوزهٔ کتاب و نشر تاکید کرد و افزود: البته منظور من این نیست که مجددآ یارانه پرداخت شود، اما سرمایه‌گزاری در حوزهٔ کتاب به جریان تولید فکر کمک می‌کند و از طرف دیگر باعث گرم شدن مشاغل در کشور می‌شود. زندگی بسیاری از خانواده‌ها مرتبط با این عرصه است.

این نویسنده در مورد مشکلات نویسندگان در مواجهه با مشکلات اقتصادی حوزهٔ کاغذ و نشر گفت: من و همهٔ نویسنده‌ها از این مساله نگران هستیم، منبع اصلی درآمد خود من از راه نویسندگی است. من می‌نویسم، چون به این کار نیاز دارم و اگر نیاز مالی نداشتم، از مدت‌ها پیش به این سمت کارم را کمتر می‌کردم و فقط برای حفظ هویت خودم به عنوان یک نویسنده کار می‌کردم. این مساله‌ای است که بسیاری از نویسنده‌های ما با آن روبرو هستند و کمتر نویسنده‌ای است که برای نوشتن به درآمد آن فکر نکند. به همین دلیل با ایجاد بحران اقتصادی در این حوزه خیلی از نویسنده‌ها آسیب می‌بینند.

او ادامه داد: البته باز هم تاکید می‌کنم که بالاخره نویسنده‌ها می‌توانند فریاد خود را به جایی برسانند و صدایشان شنیده شود، اما صدای کارگر سادهٔ حوزهٔ نشر شنیده نمی‌شود. کتاب فقط برای زینت بخشی به ویترین کتاب‌فروشی‌ها نیست، زندگی خیلی‌ها به آن وابسته است.