نقاشی خط‌های غلامرضا فیروزی در گالری شکوه
فیروزی در این نمایشگاه ۳۷ اثر با تکنیک‌های متفاوت اکرلیک، رنگ روغن و آب مرکب بر روی بوم ارائه داده است.
ایلنا: این روز‌ها گالری شکوه میزبان نمایشگاه نقاشی خط‌های غلامرضا فیروزی است.
به گزارش ایلنا، او در آثار تازه‌اش بار ادبیات خط را جدا کرده و برخوردی آزاد و رها با خط داشته و تشخص آن را همراه با حالات روحی‌اش که حاکی از خلاقیت و حرکت است را به تصویر کشیده است.
شعرهای مولانا، حافظ و سهراب سپهری ملهم آثار وی می‌باشند، او با الهام از شعرهای این شعرای بزرگ بوسیله خط و تاچ‌هایی که بر روی بوم ایجاد کرده، ذهنیتش را در قالب نقاشی خط‌هایی آبستره پیاده کرده است.
فیروزی در مورد مجموعه آثار تازه‌اش می‌گوید: آثار این نمایشگاه مانند نمایشگاه قبلی‌ام که ملهم از سیمرغ عطار بود موضوعی نیستند، در این آثار سعی کرده‌ام فضای شاعرانه‌ای در کار‌ها بوجود آورم و از خط بصورت آزاد و رها در آثار بهره بگیرم.
با نگاه به آثار فیروزی می‌توان تاثیرات طبیعت بر روی نقاشی خط‌هایش را به وضوح دید، باد، باران، برف و فرم‌هایی که شبیه به حیوانات مختلف است در تابلو‌هایش به چشم می‌خورد، او در این مورد می‌گوید: هنرمند از محیطی که در آن زندگی می‌کند الهام می‌گیرد. خط را می‌توان به صورت مجرد هم در آثار بکار برد و شکل خودش را به نمایش گذاشت اما من در این آثار آن را با نقاشی همراه و از طبیعت هم در این آثار استفاده کرده‌ام و رنگ و فرم‌های مختلف را با خط تلفیق کرده‌ام.
در بین کارهای فیروزی اثری با زمینه تیره به چشم می‌خورد که نوری در بین تیرگی‌ها خودنمایی می‌کند این اثر به مبعث پیامبر اسلام (ص) اشاره دارد که تاریکی و جهالت با ظهور ستاره‌ای روشن می‌شود و هنرمند برای خلق آن از شعر حافظ که می‌گوید ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد، دل رمیده ما را انیس و مونس شد، نگار من که به مکتب نرفت خط ننوشت، به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد الهام گرفته است.
او برای آثارش عنوان انتخاب نکرده است زیرا معتقد است برای آثار انتزاعی نباید عنوان انتخاب کرد و باید هر بیننده از دید خود آثار را قضاوت کند و برداشت آزادانه خود را نسبت به هر اثر داشته باشد.
تنوع رنگی و بهره گیری از رنگ‌هایی که به آثار حالت عرفانی می‌بخشند از ویژگی‌های آثار فیروزی در این نمایشگاه است. او از رنگ‌هایی آبی، سبز، زرد که بیشتر در کاشیکاری‌ها دیده می‌شوند بهره گرفته است.
پس زمینه بعضی از تابلو‌ها تیره و سیاه است و بر روی آن رنگ‌های دیگری آمده و تا اندازه زیادی تیرگی‌ها را پوشانده است، فیروزی درباره آن می‌گوید: تضاد در هر چیزی که در این هستی وجود دارد دیده می‌شود. روز و شب، خار و گل، سیاه و سفید و ما ناگزیریم این تضاد‌ها را بپذیریم. رنگ مشکی در این تابلو‌ها نشان از عدم و مرگ است و در واقع غم، غصه و ناراحتی‌ها را بیان می‌کند، من در کنار این رنگ از رنگ سفید در گوشه‌هایی از تابلو استفاده کرده‌ام که نشان شادی، پاکی و صداقت است، این رنگ‌ها باید در کنار هم قرار گیرند تا اثر به یک وحدت برسد.
او در این آثار بداهه نگاری کرده است، در واقع برای خلق هیچ یک از این تابلو‌ها هنرمند ابتدا اتود نزده است و به صورت حسی و آنی ذهنیاتش را بر روی بوم آورده است، هنگامی که وی حس کند آن چیزی که قصد داشته را بر روی بوم پیاده کرده است دست از کار می‌کشد.
غلامرضا فیروزی متولد ۱۳۴۱ شیراز است او نیمه دوم دهه ۵۰ شمسی نقاشی و دهه ۶۰ خوشنویسی را فرا گرفت و پس از چند سال تدریس در انجمن خوشنویسان، اوایل دهه ۷۰ به نقاشی خط روی آورد. این نمایشگاه هشتمین نمایشگاه انفرادی اوست و مهم‌ترین نمایشگاه گروهی فیروزی، تور اروپایی آثار وی و جمع دیگری از هنرمندان ایران بود که در سال ۱۳۷۸ به همت موزه هنرهای معاصر با همکاری سازمان ملل متحد انجام شد.
این نمایشگاه تا بیست و هشتم خرداد ماه در گالری شکوه واقع در بلوار اندرزگو، خیابان شهید سلیمی، کوچه امیر نوری، پلاک ۱۹دایر است و علاقمندان می‌توانند همه روزه از ساعت ۴ تا ۸ عصر از این آثار دیدن كنند.
