کیف قاپ‌ها به بهشت نمی‌روند

ایلنا: در نمایشگاه نقاشی‌های هومن بیات 19 اثر رنگ روغن که کوچک‌ترین آن ۸۰×۱۰۰ سانتی متر و بزرگ ترینش ۱۵۰×۲۶۰ سانتی متر است در معرض دید عموم قرار گرفته است.
به گزارش ایلنا، آثار بیات در این نمایشگاه را می‌توان از لحاظ موضوعی به دو دسته تقسیم کرد یکی آثاری که در آن‌ها «موتورسواران کیف قاپ» را به تصویر کشیده که هشت اثر از این نمایشگاه را به خود اختصاص داده‌اند و دیگری شامل ۱۱ اثر است که «فضای کودکان» را به شکلی فانتزی و با رنگ‌های شاد و زنده بر روی بوم نقش کرده است.
تقابل فضای خشن، سرد و سیاه در آثار موتور سواران کیف قاپ با فضای آثار کودکان که رنگ‌هایی گرم و شاد دارند باعث تنوع و زیبایی دوچندان نمایشگاه شده است، در واقع هنرمند در این آثار فضای پرتنش نقاشی‌های کیف قاپی را در کنار آثاری با موضوع کودکان که نوعی پاکی، سرخوشی و شادابی دارند همراه کرده است.
بیات در مورد آثاری که در این نمایشگاه ارائه داده است گفت: اتودهای اولیه مجموعه «موتورسواران کیف قاپ» را سه سال پیش شروع کردم، اما استارت اولیه این مجموعه با به دنیا آمدن دخترم همزمان شد و همین موضوع فضای آثارم را تغییر داد و وارد فضای کودکان شدم، پس از آن هر دو مجموعه را همزمان با هم کار کردم.
او در ادامه اضافه کرد: ابتدا برای آثارم اتود می‌زنم، پس از آن از عکس‌هایی که مربوط به موضوع کارم می‌شود استفاده می‌کنم و با توجه به ایده‌های ذهنی‌ام اثر را تکمیل می‌کنم. برای مثال در مجموعه «موتور سوران کیف قاپ» سوژه‌های اصلی، موتور سواران و فیگورهای موردنظر را عکاسی کردم و بعد فضاهای دیگر آثار را به شکل ذهنی به آن اضافه کردم.
او در مورد انتخاب سوژه کیف قاپی برای آثارش گفت: داستان کیف قاپی پیامدهای زندگی امروزی است، در این آثار فضای کیف قاپی را با حرکت‌های کششی بعضی کاراکترهای نقاشی‌هایم ترکیب کردم، با این کار اشاره به پوچ و بی‌معنی بودن روابط بین بعضی افراد داشته‌ام که منطق درستی ندارد.
او برای خلق این آثار از تکنیک ایمپاستو بهره گرفته است و آثارش را با ضرب قلم و تاچ‌های ضخیم رنگ بر روی بوم نقش کرده است.
در آثار بیات می‌بینیم که بعضی از این موتور سواران بال دارند، او در واقع به این مسئله اشاره دارد که شرایط به گونه‌ای رقم خورده و آن‌ها اسیر آن شده و به این کار رو آورده‌اند. از نظر او گاهی خود آدم‌ها نمی‌توانند سهم زیادی در اتفاقات و شرایط زندگیشان داشته باشند و این شرایط است که باعث می‌شود هر کس در یک نقش حضور یابد.
لحن طنز آمیز او در این کار‌ها هم در آثار کیف قاپی دیده می‌شود که بعضی روابط را به ریشخند گرفته و با استفاده از المان‌هایی چون کلاه خود برای موتور سواران طنز تلخی را با آن همراه کرده است و هم در آثار کودکان به چشم می‌خورد که به شکلی فانتزی در به تصویر کشیدن بعضی المان‌ها با بزرگنمایی و بکار گیری رنگ‌هایی زنده و شاد فضای طنز را چاشنی آن کرده است.
رنگ‌ها در آثار بیات جایگاه ویژه‌ای دارند، او در مورد استفاده از رنگ‌های مختلف در آثارش گفت: رنگ‌ها در نقاشی‌هایم بیشتر از هر چیزی مرا مجذوب می‌کنند به همین دلیل توجه بیشتری به آن دارم. معمولا سعی می‌کنم تمام فضای آثارم رنگین باشد. در واقع بهره گرفتن از رنگ‌ها در جای درست بحثی تکنیکی است که مربوط به ترکیب رنگ‌ها و شناخت آنهاست. بوجود آوردن رنگی که مد نظر است کار بسیار سختی است و همیشه نوعی چالش و جنگ برای من محسوب می‌شود که هیچگاه پایان نمی‌یابد.
هومن بیات متولد ۱۳۵۷ ملایر است، ۱۸ سال است که به شکل حرفه‌ای نقاشی می‌کشد، او را می‌توان هنرمندی خودآموز در زمینه نقاشی نامید، بیات در سال ۷۴ یک نمایشگاه طراحی سورئال در همدان داشته است و این دومین نمایشگاه وی محسوب می‌شود.
این نمایشگاه تا سیزدهم شهریور ماه در گالری شکوه واقع در بلوار اندرزگو، خیابان شهید سلیمی، کوچه امیر نوری، پلاک ۱۹دایر است و علاقمندان می‌توانید همه روزه از ساعت ۴ تا ۸ عصر از این آثار دیدن کنند.