آْسیبشناسی راه اندازی شبکههای بدون پشتوانه،
معلم: صدا و سیما در دام شبکههای ماهوارهای افتاده است
امروز صدا و سیما در تاسیس شبکههای تلویزیونی جدید برنامه مشخص ندارد و فقط شبکههای قبلی را به نوعی تکثیر کرده است.
ایلنا: راه اندازی شبکههای مختلف تلویزیونی در صدا و سیما جمهروی اسلامی ایران در یک سال اخیر شتاب بیشتری گرفته است به صورتی که بسیاری از این شبکهها به دلیل نداشتن برنامه کافی برای پخش از همان آغاز تاسیس به ورطه تکرار افتادند.
علی معلم(تهیه کننده سینما و تلویزیون) در گفتگو باخبرنگار ایلنا با اشاره به اینکه تاسیس شبکه تلویزیونی بدون برنامه ریزی مناسب نه تنها سودی ندارد بلکه ضرر دارد؛ گفت: متاسفانه صدا و سیما در سالهای اخیر با تاسیس شبکههای جدید نشان داده که هدف مشخصی ندارد و فقط قصد دارد تا در رقابت با تعداد زیاد شبکههای ماهوارهای، کانالهای خود را افزایش دهد.
وی ادامه داد: امروز صدا و سیما در دام بازی افتاده است که شبکههای ماهوارهای راه اندازی کردهاند و مدیران صدا وسیما تصور میکنند که اگر در درون جو این شبکهها قرار گیرند میتوانند با آنها رقابت کنند.
معلم ادامه داد: امروز ما شاهد هستیم که شبکه های جدید با یک ماموریت مشخص تاسیس نمیشود بلکه آنچه که دیده میشوداین است که انگار شبکههای قبلی به نوعی تکثیر شدهاند و نشانه این امر نیز پخش چند باره برنامهها و سریالهایی است که پیش از این از شبکههای قبلی پخش شده است.
وی ادامه داد: البته بحث تکرار در شبکههای بین المللی و خارجی نیز وجود دارد اما این تکرار زمان بندی شده و مشخص است امروز بسیاری از شبکههای بین المللی فقط ۶ ساعت برنامه تولید میکنند واین ۶ ساعت را در طول ۲۴ ساعت و در ۴ بخش مجزا با اعلام قبلی و به صورت منظم پخش میکنند اما شبکههای ما حتی در بحث تکرار نیز ریتم منظمی را ندارند و فاقد جدول پخش مشخص هستند.
این تهیه کننده سینما ادامه داد: مشکل دیگری که امروز شبکههای صدا و سیما با آن دست به گریبان هستند بحث ممیزی نامشخص است امروز فیلمی از شبکه جام جم به صورت کامل پخش میشود ولی در هنگام تکرار از شبکه یک و یا نمایش به دو گونه مختلف سانسور و پخش میشود و یا حضور یک مجری در یک شبکه مجاز است اما در شبکه دیگر مجاز نیست همین امر نشان میدهد که سانسور در تلویزیون تعریف مشخصی ندارد و بیشتر بر اساس سلیقه مدیران شکل میگیرد.
مجری سابق برنامههای نقد فیلم در تلویزیون ادامه داد: تاسیس شبکه جدید بدون ماموریت مشخص باعث میشود تا میزان مخاطبان شبکههای قبلی نیز افت پیدا کند از طرف دیگر پخش تکراری و مکرر در مکرر سریالها وفیلمهای تلویزیونی از شبکههای مختلف و همچنین ارائه آنها در قالب لوحهای فشرده امروز باعث شده تا مخاطب رقبت کمتری به صدا وسیما پیدا کند.
معلم افزود: از طرف دیگر هر شبکه تلویزیونی که تاسیس میشود باید یک ویژگی و شخصیت و مستقل داشته باشد در دنیا نیز شبکههای بسیاری وجود دارند که در ظاهر یک شکل هستند به طور مثال ورزشی هستند یا فیلم مستند پخش میکننداما در روش و تعریفی که برای آنها شده تفاوت دارند و هر کدام سلیقه خاصی را دنبال میکنند.
وی ادامه داد: در این میان بعضی شبکهها کاملا بیهدف و تقلیدی تاسیس شدهاند به طور مثال شبکه بازار در حالی تاسیس شده و فعالیت میکند که هیچ سنخیتی با نظام اقتصادی ایران ندارد زیرا چنین شبکههایی درکشورهایی تاسیس میشوند که دارای بازار آزاد و اقتصاد آزاد هستند و وقتی کشور ما اقتصاد آزاد و بازار آزاد ندارد تاسیس شبکه تلویزیونی بازار نیز هدف مشخصی ندارد.
سردبیر ماهنامه دنیای تصویر ادامه داد: هرگاه یک شبکه جدید تاسیس میشود باید نیرو پرورش دهد و چهره معرفی کند از طرف دیگر باید برنامههای خود را به صورت منظم اطلاع رسانی کند و کاملا به بیننده اطمینان دهد که در راستای هدف تاسیس خود همه برنامهها، اخبار و اتفاقات را رصد میکند و آنها را راضی کند که سراغ شبکه دیگری نروند امری که در صدا و سیما صورت نمیگیرد و کاملا راه معکوس طی میشود و به قول معروف صدا و سیما پیش از آنکه چاه را بکند مناره را دزدیده است.
معلم با انتقاد از مدیریت صدا و سیما در بخش تلویزیون گفت: صدا و سیما امروز مانند صاحب ملکی است که ملک خود را افزایش داده و گسترش داده ولی فرصت نمی کند به آن رسیدگی کند. امروز صدا وسیما در دام بازی افتاده که شبکههای ماهوارهای راه انداختهاند و در یک رقابت بیهوده افتاده است راه مقابله با شبکههای ماهوارهای تاسیس تعداد زیادی شبکه در داخل نیست بلکه ما باید حداکثر ۳ یا ۴ کانال تلویزیونی داشته باشیم ولی این کانالها بسیار قوی و منظم برنامه پخش کند.
وی ادامه داد: مشکلی که امروز صدا وسیما با آن دست به گریبان است به نوعی نگاه اشتباهی است که در سینما نیز وجود دارد. امروز در سینما تصور میشود به دلیل آنکه صنعت سینمای آمریکا پروژههای بزرگی را اجرا میکند و جهان را تسخیر کرده ما نیز برای مقابله با آن باید به دنبال راه اندازی و ساخت فیلمهای عظیم و به نوعی فاخر باشیم در حالی که چنین کاری درست نیست و قطعا هر راه حل بین المللی دوای درد ما نیست بلکه ما باید به دنبال یک راه حل ملی برای خود باشیم.