حمیدرضا نعیمی با اشاره به درگذشت سعدی افشار؛
هیچ برنامه‌ای برای محافظت از داشته‌های فرهنگی نداریم
نعیمی: نمی‌دانم مسئولان ما چه زمانی متوجه می‌شوند كه پیری از دنیا می‌رود یا كتابخانه‌ای به آتش كشیده می‌شود، چرا تا وقتی این افراد در قید حیات هستند به آنها توجه نمی‌شود؟!
ایلنا: حمیدرضا نعیمی نویسنده و كارگردان نمایش معتقد است باید رویه توجه به هنرمندان پس از درگذشت كنار گذاشته شود و مسئولان هنگامی كه این افراد در قید حیات هستند؛ درباره بزرگی آنها صحبت كنند و به هنرمند توجه داشته باشند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، این هنرمند با اشاره به تلاش‌هایی كه از سوی هنرمندان و رسانه‌ها برای مراقبت از سعدی افشار صورت گرفت، گفت: در كشور ما یك مشكل اساسی وجود دارد و آن قهر تاریخی ما با زمان است. ما به راحتی فرصت‌ها را از دست می‌دهیم و توجه نمی‌كنیم زمان تیغی دو دم است كه اگر ما آن را نبریم او ما را خواهد برید. متاسفانه مسئولان با خیال راحت در منزل می‌نشینند یا درگیر مسائل سیاسی هستند و فكر می‌كنیم به این شكل نسل‌های گذشته و آثار مهم تاریخی و فرهنگی كشور به همین سادگی محافظت خواهد شد.
وی ادامه داد: امسال نوروز به منطقه‌ای در غرب كشور سفر كردم، در این محل جاده‌هایی وجود دارد كه به سمت آثار و ابنیه تاریخی می‌رود. شما باور نمی‌كنید كه آسفالت این راه‌ها متعلق به دوران رضاشاه است و هنوز هیچ فكری برای بازسازی مسیر و حفاظت اصولی از بنای تاریخی وجود ندارد.
نعیمی با اشاره به از دست رفتن هنرمندی همچون سعدی افشار، اظهار كرد: وقتی ما با سنگ و چوب چنین رفتاری می‌كنیم شما چگونه انتظار دارید مسئولان به سعدی افشار فكر كنند؟ سرانجام هم كه دیدیم او چه غریبانه مقابل چشم‌های ما از دست رفت و حال متاسفانه تفكر مرده پرست ما مردم شروع به صحبت از او خواهد كرد.
وی تصریح كرد: اگر روزی هم توجهی به افراد می‌شود به نظرم صرفا فقط به عنوان جریانی موزه‌ای با هنرمند برخورد می‌كنند، بعد به انتظار می‌نشینند هنرمند از دنیا می‌رود و صحبت‌ها درخصوص بزرگی و جایگاه آنها شروع می‌شود. نمی‌دانم مسئولان ما چه زمانی متوجه می‌شوند كه پیری از دنیا می‌رود یا كتابخانه‌ای به آتش كشیده می‌شود، چرا تا وقتی این افراد در قید حیات هستند به آنها توجه نمی‌شود؟!
این هنرمند در پایان، گفت: واقعا جای او خالی است، من هنگامی با نام سعدی افشار آشنا شدم كه در دوره راهنمایی و دبیرستان مشغول به تحصیل بودم. آن زمان فاصله محل زندگی من با تهران زیاد بود و در منطقه‌ی غرب كشور زندگی می‌كردم اما كاست تئاترهای سعدی افشار را توسط بزرگ‌ترها تهیه می‌كردم كه خاطرات زیادی از آن دوران به جا مانده است. خاطرات دورانی كه همه دور هم جمع می‌شدیم تا صدای سعدی افشار و داستان‌هایی كه تعریف می‌كرد را بشنویم.
