در ساخت فیلم تجربی «بودجه» نادیده گرفته نشود
چون تولید فیلم تجربی با نوآوری، خلاقیت و تنوع همراه است، پس ارزش سرمایه گذاری در پروژه‌های تجربی بیشتر خود نمایی می‌کند. بعبارت دیگر هزینه کردن برای فیلم تجربی امرمهمی است.
ایلنا: یک استاد دانشگاه در مورد نقش «اقتصاد در تولید فیلم تجربی» گفت: بحث اقتصاد در فیلم تجربی همانند روند شکل گیری هر فیلم سینمایی دیگر، در سینمای تجربی بسیار تاثیرگذار خواهد بود. چرا که مدیریت اقتصادی فیلم تجربی رکن مهمی در ساخت یک فیلم خوب ایفا می‌کند.
به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی مركز گسترش سینمای تجربی، حمید دهقان‌پور(استاد دانشگاه و پژوهشگر سینما) پیرامون نقش اقتصاد در تولید فیلم تجربی گفت: اگر ما سه مرحله پیش تولید، تولید و پس از تولید را در نظر بگیریم، متوجه خواهیم شد که یکی از وظایف مهم تهیه کننده یا مدیرتولید، بحث بودجه و سرمایه گذاری برای تولید یک فیلم است؛ بنابراین بحث اقتصاد سینما و اقتصاد در فیلم تجربی همانند روند شکل گیری هر فیلم سینمایی، در سینمای تجربی نیز بسیار تاثیرگذار خواهد بود.
وی تصریح کرد: چون تولید فیلم تجربی با نوآوری، خلاقیت و تنوع همراه است، پس ارزش سرمایه گذاری در پروژه‌های تجربی بیشتر خود نمایی می‌کند. بعبارت دیگر هزینه کردن برای فیلم تجربی امرمهمی است.
اکبر حر کارگردان سینما و کار‌شناس مسائل فرهنگی نیز در مورد نقش اقتصاد در تولید فیلم‌های تجربی گفت: پدیده سینما به عنوان یک هنر و رسانه، از منظر هزینه شاید در نوع خود گران‌ترین باشد، طبعا برآورد و هزینه کردن برای آن مهم است. این در حالی است که در بخش‌های تجاری، آنچنان نگرانی برای بازگشت سرمایه وجود ندارد چون کار تجاری، مخاطب و فروش لازم را دارد؛ اما چون سینمای تجربی با نوآوری، خلاقیت و تنوع پیشرفت می‌کند، ارزش سرمایه گذاری در پروژه‌های تجربی بیشتر خودنمایی می‌کند.
وی اضافه کرد: اگر قرار است سینمای قوی و مطلوب داشته باشیم، باید هزینه بخش تجربی آن را نیز بپردازیم. شاید مثال نزدیک به این نوع تولید در مقابل تولیدات جاری سینما همچون نمونه سازی موارد صنعتی و فناورانه باشد؛ چنانچه هر اختراع و نوآوری در عرصه فناوری در بار اول و به جهت هزینه، شاید به نظر سنگین و نامعقول برسد، اما به مجرد آنکه این نمونه به خط تولید سپرده شد، درجامعه جایگاه خود را کسب کرده و تولید آن جنبه اقتصادی هم پیدا خواهد کرد. به این لحاظ باید توجه دقیق و ظریفی به بخش سینمای تجربی و تولیدات آن داشته باشیم، بخصوص از آن جهت که این نوع آثار ممکن است فروش مطلوبی درقدم‌های اول نداشته باشند، اما با کشف هر اثر سینمای تجربی و بکار گرفتن آن در عرصه تولید تجاری و هنری، بازدهی اقتصادی لازم هم ایجاد خواهد شد.
اکبر حر تصریح کرد: به عنوان یک نیاز راهبردی و در شرایط موجود، باید بودجه خاصی برای این سینما اختصاص یابد و دولت وظیفه متولی بودن سینمای تجربی را انجام دهد.
عبدالله اسفندیاری کار‌شناس سینما هم با بیان اینکه سینمای تجربی بوجود آمده، چون در فضای اقتصاد حاکم بر سینمای حرفه‌ای و تجاری جهان، امکان خیلی از تجربه‌ها وجود ندارد، اظهار داشت: از همان ابتدا که «سینمای تجربی» در جهان شکل گرفت، این تفکر وجود داشته که به نوعی خودش را از سیطره «اقتصاد» که تعیین کننده است نجات دهد؛ لذا سینمای تجربی کوششی است تا از سیطره هدف گذاری صرفا اقتصادی و تجاری رهایی پیدا کند.
وی ادامه داد: فیلم تجربی می‌کوشد هزینه‌هایش را کم کند، در ابتدا فیلمسازانی که بضاعت مالی داشتند از هزینه‌های شخصی خود شروع به تولید فیلم کردند، ولی بتدریج مراکز فرهنگی جهان متوجه شدند این نوع فیلم‌ها می‌تواند تجربیات خوبی به همراه داشته باشد؛ ضمن اینکه به اهداف فرهنگی کشور‌ها نیز کمک می‌کند.
اسفندیاری تاکید کرد: در کشور ما سرمایه گذاری روی سینمای تجربی بیشتر بر دوش دولت است و امیدوارم این وظیفه را با هدایت و هدف گذاری شده انجام دهد و خیلی چارچوب‌های بسته‌ای را برای فیلمساز تجربی تعیین نکند.
احمدرضا گرشاسبی کارگردان سینمای ایران نیز در مورد نقش اقتصاد در تولید فیلم‌های تجربی گفت: با توجه به اینکه فرآیند یک کار تجربی تعریف شده است، بنابراین هر میزانی که از بودجه آن کاسته شود، حتما روی تولید آن تاثیرات منفی خواهد گذاشت.
وی افزود: بحث اقتصاد و بودجه در تولید فیلم‌های تجربی بسیار تاثیرگذار است؛ اگر چه ممکن است به اندازه فیلم‌های دیگر نباشد اما بودجه آن به سوژه‌ای بستگی دارد که از سوی فیلمساز تولید می‌شود. بعبارت دیگر بودجه فیلم تجربی، قدرت تصمیم‌گیری فیلمساز را افزایش می‌دهد.
