در نشست بررسی وضعیت سینمای دینی مطرح شد:
گروهی میخواهند سینما را مانند خانهسینما دوتکه کنند
کسانی که میخواهند سینمای ایران را به دو دسته دینی و غیردینی تقسیم کنند؛ میخواهند سینما را مانند خانه سینما دو تکه کنند/ کسی که میخواهد فیلم دینی بسازد حتما نباید اهل آن دین باشد/ اگرسینمای دینی مخاطب عصر حاضر را به انزوا بکشاند و دعوت به گوشه نشینی کند؛ انحراف است.
ایلنا: نشست بررسی وضعیت سینمای دینی شب گذشته(6 شهریور) در محل برگزاری جشنوراه فیلم میلاد سرخ برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پناه برخدا رضایی که به عنوان داور در این جشنواره حضور دارد؛ با اشاره به اینکه بیشتر فیلمسازان خواستگاه دینی دارند، گفت: ما در کشوری زندگی میکنیم که خواستگاهمان نگاه ارزشی بوده است و این پتاسیل در ما دیده میشود زیرا امسال و سالهای گذشته فیلمهایی با این مضامین در بین آثار فیلمسازان ما دیده شده است.
کارگردان فیلم سینمایی گهوارهای برای مادر تاکید کرد: در کشور ما فیلمها پتانسیل لازم را دارند تا در پرانتز بزرگی به نام سینمای دینی جای گیرند. باید توجه داشت که باید با نگاه دیگری به سینمای دینی نگاه کنیم و فکر میکنم اگر در این زمینه به خلوت برسیم این خلوت میتواند ما را به آرامش برساند به همین دلیل همواره تلاش میکنم که اگر فیلمی میسازم مخاطب را به آرامش برسانم.
وی با بیان اینکه اگر کسی که میخواهد فیلم دینی بسازد حتما نباید اهل آن دین باشد، توضیح داد: در وهله اول داشتن زبان سینما و نگاهی که هر شخص درباره دین به آن رسیده مهم است زیرا این دو لازم و ملزوم یکدیگر هستند. مگر میشود مقوله دین را در بسیاری از آثار فیلمسازان دنیا نادیده گرفت.
این کارگردان جوان متذکر شد: فیلمسازان جوان ما باید به سمتی روند تا فیلم دینی بسازند ضمن اینکه تلاش کنند تا این فیلمها فرامرزی شود و در اکران هم به موفقیت برسند ضمن اینکه فارغ از هرگونه شعار باشند.
پناه برخدا رضایی خاطرنشان کرد: که اگر میخواهیم فیلمی بسازیم توجه داشته باشیم که روزی برای ساختار فیلم خجالت زده نشویم و این نکته را همواره به یاد داشته باشیم که با لنز دوربین و توجه به نکات ظریف و تکنیکی میتوانیم فیلم را طور دیگری تعریف کنیم. زمانیکه فیلم دینی است میزانسنها هم باید دینی تعریف شده باشد.
طهماسب صلح جو نیز درباره تفکیک سینمای ایران به دینی و غیردینی گفت: به نظر من کسانی که میخواهند سینمای ایران را به دو دسته دینی و غیردینی تقسیم کنند میخواهند سینما را مانند خانه سینما دو تکه کنند.
وی افزود: هنر همان راهی را پیش پای انسان قرار میدهد که دین قرار میدهد ضمن اینکه هر دو میخواهند انسان را با هستی آشنا کنند و تنها تفاوت این دو در این است که دین با اصولی قطعی حقیقت را معرفی میکند اما اصول هنر قطعی نیست.
این منتقد بیان کرد: سینما فضای گستردهای دارد و به انواع مختلف تجربی و داستانی تقسیم میشود اما ما هنوز در فیلم داستانی ماندهایم.
صلح جو با اشاره به اینکه سینما به دلیل اینکه هنری تازهتر است به جهان صنعتی شده نزدیکتر است، بیان کرد: سینما محصول صنعت پیشرفته است و بیش از هنرهای دیگر انسان را درمعرض حقیقت هستی قرار میدهد. سینما آدمها را با رازهای ناشناخته خلقت آشنا میکند و باعث میشود تا عجایب زندگی را در فضای دیگری فراتر از زندگی روزمره خودمان بفهمیم.
وی ادامه داد: این کاری است که سینما میکند. البته در سینمای دراماتیک هم این اتفاق میافتد اما به شکل دیگری. اگر توجه کرده باشید درام براساس جدال خیر و شر شکل میگیرد و هدفش این است تا خیر بر شر پیروز شود.
صلحجو در پاسخ به این سوال که عدالت میتواند یکی از نکات تمیز فیلمهای ایران با سایر کشورها باشد؟ پاسخ داد: زمانی میتوانیم به درستی متوجه این موضوع شویم که حواسمان به نگاهمان باشد. اینکه عدهای با معیارهای دینی و اخلاقی با اهداف سوء خود برسند بحث دیگری است. آنها که در پی این هستند تا از هر راهی به اهدافشان برسند میتوانند از هر کاری برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند و با این کار به اسم دین، عدهای مسلمان را به جان هم انداختهاند.
صلح جو تاکید کرد: مدیران و مسئولان کمتر این امکان را پیدا میکنند تا فیلم کوتاه جوانها را ببینند در صورتیکه نمونههای اصیل سینمای دینی در این فیلمها دیده میشود. اگر با این نیت فیلم بسازیم تا در جشنواره جایزه بگیریم یا نهادی برای فیلممان سرمایه گذاری کند این درک صحیحی از سینمای دینی نیست.
جمال شورجه نیز با بیان اینکه باید سینمای سکولار را با سینمای دینی متفاوت بدانیم، گفت: در طول این سالها فیلمهایی با رنگ و بوی دین ساخته شدهاند اما نگاه آنها مسئولیت گریز بوده است که به مخاطب در فیلمها القا میشود و ما این سینما را سینمای سکولار مینامیم.
وی در ادامه افزود: باید توجه داشته باشیم که اگر فیلمهای دینی هم بسازیم و رنگ و بوی دین را هم داشته باشند اما اگر مخاطب را از جریان کلی موجود در عصر حاضر آن را به انزوا بکشاند و دعوت به گوشه نشینی کند انحراف است و به هیچ کدام از فرمایشان بزرگانمان عمل نکردهایم.
شورجه با بیان اینکه نباید در فیلمها تقواستیزی کنیم، گفت: اگر سینمای دینی را به سمت سینمای عدالت گستر بکشانیم، به نتیجه مطلوب رسیدهایم. در عین حال دین ما به اندازهای جامع و گسترده است که میتواند با رویکرد سینمای دین در حوزه سینمای دینی هم قرار گیرد.
شفیع آقامحمدیان نیز گفت: از فیلمسازان، مسئولین و سیاستگذاران گله دارم زیرا شرایط ما به سمتی پیش رفته که در اباههگری مبادرت به خرج میدهیم. ما سیاستها را میکوبیم اما نمیدانم چرا مبادرت به ساخت یک فیلم دینی خوب نمیکنیم ضمن اینکه تا به امروز نتوانستیم زیباییهای نماز را به تصویر بکشیم.
مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ادامه داد: بنده اولین مدیر فیلم و سریال شبکه قرآن بودم و امروز به این نتیجه رسیدم که مدیران تنها در سطح حرکت میکنند. آنها میگفتند فیلم دینی نباید موسیقی داشته باشد در حالیکه این نگاه باید عوض شود ضمن اینکه فیلمسازان ما باید مبادرت به شناخت تصاویر دینی کنند و بر موسیقی دینی تسلط داشته باشند.
وی همچنین گفت: در دو سالی که این جشنواره را برگزار میکنیم در فیلمها تنها شاهد تغییراتی در پلانها بودیم در صورتی که ما باید از سطح عبور کنیم.
آقامحمدیان با بیان اینکه عدهای میگفتند برگزاری این جشنواره در اردبیل به جشنواره ضربه میزند، توضیح داد: اگر توجه کرده باشید جشنواره کن در شهر کوچکی برگزار میشود که حتی فرودگاه هم ندارد یا جشنواره ابرهازل آلمان در یک دهکده کوچک برپا میشود بنابراین به واسطه کوچک بودن هیچ لطمهای وارد نمیشود.
وی همچنین گفت: در این جشنواره آنچه مهم است محتوای موضوعات است. فیلمسازان باید در ساخت آثار مذهبی جسارت داشته باشند و به دنبال تصاویر مناسبی بروند.
حسین خورشیدی نیز گفت: سینمای دینی به مفهوم عام سینمایی است که ارزشها و خوبیها را به همراه دارد و توجه داشته باشیم که اگر سینمای دینی را با مفهوم ایدئولوژیک ببینیم محدود میشود.
خورشیدی با بیان اینکه دین ما دین لطف و مهربانی و تصویری از محبت خداوند است، گفت: عموم فیلمهایی که تاثیر خداگاهی به ما میدهند میتوانند در این دایره قرار گیرند. همانطور که بازار اسلامی داریم میتوانیم سینمای دینی هم داشته باشیم.