جشنواره تئا‌تر مقاومت دو بال برای کمک به تئا‌تر کشور است

ایلنا: امیر دژاکام که تاکنون آثاری زیادی چون «غزل در حریر»، «پسر کارون»، «اعجاز عشق»، «پرده‌های نیلگون»، «آسمان و زمین» و «کشت دین» را با موضوع مقاومت و دفاع مقدس روی صحنه برده است، درباره جشنواره تئا‌تر مقاومت گفت: جشنواره‌ای که بهترین نمونه‌ها را با سلایق و دیدگاه‌های مختلف به مخاطب ارائه میهمانند دو بالی است که به تئا‌تر کشور کمک می‌کند.
به گزارش ایلنا به نقل از جشنواره تئاتر مقاومت؛ دژاکام گفت: جشنواره به شرطی که تکرار مباحث مطرح شده نباشد و میزان بودجه آن با اجرای عمومی آثار یکسان باشد، بسیار خوب و تاثر گذار خواهد بود.
این کارگردان درباره عدم گرایش هنرمندان برای تولید آثارب با مضمون دفاع مقدس و مقاومت بیان کرد: جنگ لایه‌های، بسیار گوناگون و پیچیده مملو از روابط. عواطف، شجاعت، فجایع و از خود گذشتگی هار را دارد که باید در قالب هنر نمایش عرضه شود.
وی تصریح کرد: متاسفانه نگاه جهت دار برخی از مسئولان باعث شده که به هشت سال جنگ تنها از یک سطح پرداخته شود. مقاومت و جنگ لایه‌های دیگری چون عشق، دوست داشتن، ترس، دلهره، روابط خانوادگی و حتی دزدی، خودخواهی و فرصت طلبی را نیز دارد بنابرین وقتی زادیه دید تنها به بخشی از این دوره معطوف می‌شود طبیعی است که فعالیت تنها به گروهی که نگاه به بخشی از حقیقت جنگ را دارند خلاصه می‌شود.
دژاکام درباره چارچوب‌های موجود و حساسیت‌هایی که در اجرای آثار با موضوع دفاع مقدس و مقاومت در نظر گرفته می‌شود، اظهار کرد: در عرضه فرهنگ در سطح جهانی وملی، مسئولان و هنرمندان راه دیگری جز اعتماد به یکدیگر ندارندو این پیروزی جز با مشارکت هنرمند و مدیر انجام نمی‌شود.
وی با بیان اینکه هرچیزی بهایی دارد و بهای موفقیت در جنگ فرهنگی اعتماد است، تاکید کرد: مردم لایه‌های مختلف جنگ را می‌شناسند، بنابراین وقتی الگوهای اجرایی و محتوای اثر با جهان بیرونی و تخیل مخاطب مطابقت داشته باشد، تماشاگر با نمایش ارتباط خوبی برقرار می‌کند اما اگر این همخوانی وجود نداشته باشد آن اثر را نخواهند پذیرفت و به تماشای آن نیز نمی‌نشینند.
این کارگردان تئا‌تر در راستای تولید آثار متنوع‌تر پیشنهاد داد: در تولید و اجرای آثار نمایشی با موضع دفاع مقدس و مقاومت، آستانه تحمل هنرمند و مسئول باید افزایش پیدا کند چراکه ممکن است کسی از جنگ تجربه‌ای داشته باشد که ما از آن آگاه نباشیم.
دژاکام درباره سفارش دادن آثار براساس اطلاعات موجود، با خواندن دو قطعه شعرتصریح کرد: آن یکی شیر است اندر بادیه / واندگر شیر است اندر وادیه/ آن یکی شیر است که ادم می‌درد /وان دگر شیر است که ادم می‌خورد
پیش او مدح است و درپیش تو ذم/پیش او شهد است و در پیش تو سم سغارش دادن در زمان‌هایی سم و در مواقعی شهد است. وقتی کسی تخصصی ندارد و برای پر کردن گزارش اثری تولید می‌کند سم است و در زمانی که کسی بر اساس عشق و دغدغه‌اش کاری کاری خلق می‌کند شهد است.
وی اذعان کرد: اولین قدم در نمایشنامه نویسی کسب اطلاعات و تحقیق درباره افراد، موقعیت‌های مکانی محل موردنظر، غذاهای معروف آن منطقه، قهرمانان، وقایع تاریخی به وقوع پیوسته و افرادی است که در آن خطه در رأس مسند قرار دارند است. همچنین هنرمندان می‌توانند از مطالب به چاپ رسیده و اشخاصی که زنده هستند برای تولید آثاری حقیقی بهره بگیرند.