راه تکرار بر خطر ببندید
این داستان غم انگیز ما است با مسئولانی که پرورش فرزندانمان را به دستشان سپردیم و مسئولان بی تفاوت که نه چاره ای می اندیشند و نه اقدامی در راستای بستن راه تکرار بر خطراتی این چنین می کنند.
ایلنا: چند سال پیش خبر رسید که چند دانش آموز در مدسه‌ای در روستایی در یکی از استانهای این مرزو بوم در آتش جهل مسئولان و متولیان آموزش و پرورش سوختند و از بین رفتند و بعد از چند روز،های و هوی و اعتراض و خبر رسانی‌های پیاپی در رسانه‌ها نه مسئولی خم به ابرو آورد و نه مدیری برکنار شد و نه حتی شرم و خجلت ناشی از این رخداد سبب شد تا مقام مسئولی حتی به صورت صوری استعفا دهد. این داستان غم انگیز ما است با مسئولانی که پرورش فرزندانمان را به دستشان سپردیم و مسئولانی بی‌تفاوت که نه چاره‌ای می‌اندیشند و نه اقدامی در راستای بستن راه تکرار بر خطراتی اینچنین می‌کنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، متولیان و مسئولان آموزش و پرورش سالیانی است که دانش آموزان را برای بازدید از مناطق جنگی راهی فکه و شلمچه و هویزه و هور و خرمشهر می‌کنند که به آن‌ها نشان دهند آن هشت سالی که جوانان این کشور از خاک و شرف و دین و ملیت دفاع می‌کردند و اینجا بود که آن همه حماسه خلق شد و آن همه رشادت‌ها را شهدا و جانبازان آفریدند. این عمل در نوع خود اقدامی پسندیده و در راستای ترویج فرهنگ ایثار است اما آیا برنامه ریزی برای چنین کاری لازم نیست.
نباید تدبیری اندیشید که اگر قرار است دانش آموزان را به سفری ببریم که سراسر معنویت و ایثار است جان و جسمشان را در سلامت کامل نگاه داریم. کار سختی است؟ آیا چنین مصیبتی موجب خدشه دار شدن اصل موضوع نخواهد شد.
سال گذشته نیز در شب عید، در رخدادی مشابه رئیس سازمان امداد و نجات کشور از کشته شدن ۱۱ دانشجو و زخمی شدن ۳۸ نفر از مسافران یکی از اردوهای راهیان نور در جریان یک تصادف شدید خبر داد.
همچنین بهمن ماه ۹۰ طی تصادف مرگبار اتوبوس راهیان نور مشهد در استان لرستان، سه دانش آموز کشته و ۱۳ دانش آموز نیز مجروح شدند. این اتوبوس که با ۴۰ دانش آموز از مشهد به مقصد استان خوزستان در حرکت بود، به دلیل خرابی سیستم ترمز و خطای انسانی راننده با کوه برخورد کرد و واژگون شد.
نکته جالب در این میان سخنان مدیر کل آموزش و پرورش استان خراسان رضوی در حاشیه تدفین قربانیان این حادثه بود که در نوع خود جالب است: «زیرساخت‌ها در خوزستان آماده نیست و اتوبوس‌هایی که در آنجا استفاده می‌شود، از رده خارج هستند. جمعیت دانشآموزان متقاضی اردوهای راهیان نور بسیار بالاست و قطار جوابگوی این تعداد نیست، مگر اینکه درخواست قطار اختصاصی بدهیم.»
سخنان مدیر کل آموزش و پرورش استان خراسان شباهت فراوانی به اظهارات مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران دارد و آنچه از آن غفلت شده «سلامتی دانش آموزان» است و توجیه جایگزینی اتوبوس به جای قطار، بالابودن تعداد متقاضیان راهیان نور است.
البته سخنان دوپهلوی مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران معمای نبود امکانات لازم و آمار بالای متقاضیان را حل می‌کند: «اردوهای راهیان نور برای دانش آموزان اجباری نیست اما تمایل داریم صددرصد دانش آموزان سال دوم متوسطه را به این اردو‌ها اعزام کنیم.»
کدام مقام مسئول حاضر است با چنین وسایل نقلیه فرسوده به سفر برود. و کدامیک از این متولیان برگزاری اردوی راهیان نور حاضرند فرزندانشان را با خودروهای معیوب به مسافرتی بفرستند که بازگشت ان‌ها با خدا باشد؟
جناب وزیر آیا شما راضی هستید که بچه‌ات این مسیر را برود، سپس جنازه‌اش را به شما تحویل دهند؟ جناب سردار نقدی نفس قضیه راهیان نور درست است، ما هر چه داریم از شهدا است، اما آیا شما پاسخگو هستید؟ آیا جاده‌های ما ظرفیت این سفر‌ها را دارد؟
ظاهرا افزایش آمار دانش آموزان اعزامی به اردو در آموزش و پرورش بسیار مهم‌تر از جان دانش آموزان است. معاون سابق پرورشی و تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش مرداد ماه سال گذشته در این باره گفت: با توجه به افزایش داوطلبان برای اعزام به اردوهای راهیان نور تعداد این اعزام‌ها را در سال جاری به یک میلیون نفر افزایش داده‌ایم. البته وزیر آموزش و پرورش بار‌ها با افتخار از افزایش آمار دانش آموزان اعزامی از حدود پنج هزار دانش آموز به یک میلیون نفر در سال تحصیلی ۹۰ سخن گفته و اینکه این موضوع موجب تحول در آموزش و پرورش می‌شود.
حاجی بابایی در واکنش به یکی از سوانح که بر اثر واژگونی یک دستگاه اتوبوس حامل دانش آموزان شاهرودی اردوی راهیان نور در محور گرمسار منجر به کشته و زخمی شدن چند دانش آموز شد، گفت: «درباره این حوادث من مسئول نیستم، از مسئولان حمل و نقل در این رابطه بپرسید.»
وی در حاشیه نشست هیات دولت درباره کشته و مجروح شدن دانش آموزان و معلمان در سفرهای راهیان نور اظهار کرد: «من در جریان حوادث هستم، می‌دانم برخی از این حوادث به دلیل اشکال فنی خودرو و اشتباه راننده رخ داده است.» این اظهارات درحالی است که دانش آموزان دختر و پسر سال دوم دبیرستان برای گذراندن واحد عملی درس آمادگی دفاعی در قالب کاروان‌های راهیان نور به مناطق عملیاتی جنوب کشور اعزام می‌شوند.
در ۲۹ مهر ماه جاری نیز حادثه‌ای تلخ مردم بروجن را داغدار کرد و این حادثه، واژگونی اتوبوس حامل دانش آموزان دبیرستانی بود که ۲۶ تن از دانش آموزان را به کام مرگ کشاند و باز هم اظهار نظرهای غیر مسئولانه را از سوی مسئولان شاهد بودیم که در این ارتباط معاون آموزش متوسطه وزیرآموزش وپرورش درواکنش به مرگ ۲۶ دانش آموز دراثر واژگونی اتوبوس راهیان نورگفت: دوستان برای پیشگیری از هر گونه حادثه‌ای برنامه ریزی کردند اما بالاخره این حادثه پیش آمده، اما به طور حتم کسی مایل نیست که این اتفاق رخ دهد.
وی همچنین درواکنش به این پرسش که اگر همه امکانات وبرنامه ریزی‌ها برای سلامت دانش آموزان شده است، چرا امسال همانند سال گذشته شاهد کشته شدن دانش آموزان هستیم، گفت: بالاخره سانحه است گاهی فردی از پله برقی می‌افتد و دچارسانحه می‌شود وگاهی فردی درخیابان، اما این مسئله به این معنی نیست که نباید دقت‌های بیشتری صورت بگیرد.
ظاهرا این دور باطل ادامه دارد و از مسئولانی که افزایش آمار بازدید کنندگان مناطق جنگی برای آن‌ها مهم‌تر از حفظ جان آن‌ها چنین اظهار نظراتی هم دور از ذهن نیست.
