انتقاد یک پژوهشگر تاریخ تهران از عملکرد سازمان میراث فرهنگی:
میراث تاریخی تهران بیشتر به ویرانه شبیه است
شهر تهران در مقایسه با سایر شهرهای کشور، یک شهر مهاجرپذیر محسوب میشود از همین رو مردم ساکن تهران به معنای واقعی احساس تعلق خاطر به تهران ندارند.
ایلنا: یک پژوهشگر تاریخ تهران گفت: میراث فرهنگی تهران در مقایسه با سایر شهرستانهای کشور بیشتر به ویرانه شبیه است تا میراث فرهنگی. لذا وضعیت میراث فرهنگی شهرستان به مراتب بهتر از تهران است.
نصرالله حدادی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا در رابطه با عدم توجه شهروندان به میراث فرهنگی شهر تهران، گفت: شهر تهران در مقایسه با سایر شهرهای کشور، یک شهر مهاجرپذیر محسوب میشود لذا مردم ساکن تهران به معنای واقعی احساس تعلق خاطر به تهران ندارند و نمادهایی که در شهر تهران وجود دارد بیشتر نمادهای معماری معاصر ایرانی است.
این تاریخشناس تهران ادامه داد: متاسفانه ما در زمینه هویت بخشی آثار تاریخی تهران به خوبی عمل نکردیم و اگر میتوانستیم همان کارهایی را که بر سر مزار خیام کردیم بر مزار دهخدا در تهران انجام میدادیم به خوبی میتوانستیم ارزشها و نمادهای تهران را زنده کنیم.
وی در رابطه با ارج نهادن به مشاهیر تهران، اظهار کرد: در دوره معاصر تعداد بسیاری زیادی از مشاهیر در تهران زندگی میکردند ولی هیچ کدام نمادی در شهر تهران ندارند.
حدادی ضمن اشاره به مهاجر پذیر بودن شهر تهران، خاطرنشان کرد: در تهران مردم به مسائل روزمره خود فکر میکنند و غریبی تهران با شهروندان را به راحتی میتوان در زندگی تهرانیها مشاهده کرد.
این تاریخشناس تهران در رابطه با علتهای عدم توجه به میراث فرهنگی تهران، افزود: عدم اطلاع رسانی کافی میراث فرهنگی تهران به شهروندان تهران و اطلاع رسانی ضعیف در این زمینه که بیشترین نقش را در عدم توجه شهروندان به میراث تهران دارد همچنین عدم وابستگی شهروندان تهران به آثار تاریخی تهران یکی دیگر از دلایل غربت اثار تهران درمیان شهروندان است.
حدادی ضمن اشاره به درهمتندگی زندگی شهروندان، اظهار داشت: مردم به علت فشار زندگی شاید فرصت توجه به آثار باستانی را نداشته باشند ولی چرا وقتی مردم به شیراز سفر میکنند حتما به حافظیه و سعدیه میروند ولی در تهران شاهد چنین امری نیستیم.
وی ادامه داد: علت توجه به مکانهایی همچون حافظیه و سعدیه این است که این مکانها به عنوان نمادهای شهر معرفی شدهاند و در اذهان عمومی مردم شناخته شده هستند ولی در تهران با چنین امری رو به رو نیستیم.
این تاریخشناس تهران تاکید کرد: معرفی کردن و حفظ نمادهای یک شهر مختص یک سازمان یا یک نهاد یا یک بخش نیست بلکه میبایست تمام نهادها و سازمانهای ذیربط به همراه شهروندان در این زمینه همکاری داشته باشند.
حدادی در رابطه با وضعیت آثار باستانی و میراث فرهنگی تهران، خاطرنشان کرد: اثار تاریخی مربوط به حداقل دویست و چند ساله تهران در معرض انهدام و نابودی قرار گرفتهاند و هیچ اثری در تهران وجود ندارد که از دست اندازیهای طبیعی تا انسانی در امان مانده باشد و به عبارتی دیگر تمام میراث فرهنگی تهران بدون استثنا ضربه خوردهاند.
وی در رابطه با مرمت و بازساز میراث فرهنگی تهران، گفت: علاوه بر تخریب و تهدید میراث فرهنگی تهران، در زمینه مرمت این آثار نیز عملکرد خوبی نداشتهایم و عملیات مرمت اثار فرهنگی را یا ناقص انجام دادهایم یا نیمه کاره آن را رها کردهایم و یا غیر اصولی عمل کردهایم.
حدادی خانه مستوفیها، خانه امام جمعه در خیابان ناصر خسرو را از نمونههای بارز مرمتهای غیر اصولی و ناقص میراث فرهنگی تهران دانست و گفت: در میان مرمتهای ناقص بیشمار در تهران، بازسازی ساختمان شورای انقلاب اسلامی به علت استقرار قوه مقننه به خوبی وبا رعایت اصول معماری مورد بازسازی قرار گرفته است ولی در کنار همین ساختمان، مسجد سپه سالار به علت نم گرفتگی دیوارها در حال تخریب است.
وی در رابطه با میزان توجه به میراث فرهنگی در کشور گفت: بیتوجهی به میراث فرهنگی تهران با میزان متفاوتی در کشور به صورت عمومی وجود دارد ولی پر آوازه بودن بسیاری از آثار باستانی کشور موجب شده است تا سنگینی نام و نشان آنها مسئولان را مجبور به مرمت و حفظ آنان کند.
حدادی در رابطه با آخرین وضعیت میراث فرهنگی شهر تهران تصریح کرد: میراث فرهنگی تهران در مقایسه با سایر شهرستانهای کشور بیشتر به ویرانه شبیه است تا میراث فرهنگی از همین رو وضعیت میراث فرهنگی شهرستانها به مراتب بهتر از تهران است.