ایلنا گزارش میدهد؛
حرفهای جدی از آدمهای غیر جدی
براساس مشاهدات عینی و مصاحبه های انجام شده , مشکلات اقتصادی , شادی و آرامش , حقوق زنان و برقراری روابط گسترده با کشورهای دنبا از مهمترین برنامه های ثبت نام کنندگان غیر رجال بوده است/ این ثبت نام کنندگان بدون شک از سوی شورای نگهبان به علت نداشتن شرایط لازم رد صلاحیت می شوند ولی از میان حرف ها و برنامههای آنان می توان به بسیاری از خواسته های مردمی دست پیدا کرد.
ایلنا: یازدهمین دوره ثبت نام یاست جمهوری با استقبال پر شور قشرها و سلایق مختلف به پایان رسید. در این دوره همانند دوره های قبل بسیاری از مردم عادی و غیر رجال زیادی اقدام به ثبت نام کردند که اهداف جالب و تا حدی واقع بینانه را شعار خود قرار داده بودن که میتواند این اهداف بستر دولت بعدی باشد.
یازدهمین دوره ثبت نام نامزدهای ریاست جمهوری به پایان رسید که حواشی مختلفی اعم از حضور چهرههای به نام سیاسی تا فعالان پیشین، نمایندگان مجلس و مردم را با خود به همراه داشت.
این روزها که التهاب زیادی در بین مردم برای حضور رجال شناخته شده سیاسی برپا شده است همچنان مردم منتظرند تا ببینند در بین افراد نهایی چه کسی با بیشترین رای, پیروز این دوره از انتخابات می شود.
فارغ از چهرههای شاخص سیاسی، ثبت نام مردم عادی و که بیشتر از قشر ضعیف جامعه هستند و تحصیلات عالی ندارند حرفهای ناگفته زیادی را با خود به همراه دارد که در عین صحبت های ساده و بی آلایششان به بسیاری از مشکلات کشور و دغدغه های مردم خواه بزرگ و خواه کوچک اندیشیده اند و در پی آن به وزارت کشور آمده اند تا با پیروزی در انتخابات آسایش مردم را فراهم کنند.
در پی مصاحبههایی که با افراد عادی و غیر رجال سیاسی انجام شد میشد این نکته را دریافت که این افراد بسیاری از مشکلات را بدون هیچگونه ریاکاری و ظاهرسازی و با تمام وجود درک کردهاند و به جرات میتوان اعتراف کرد که بسیاری از شعارهای رییس جمهور منتخب مردم را میتوان از میان همین حرفهای عامیانه و گاه خنده دار نامزدهای بی ادعا جست و جو کرد.
اکثر نامزدهای عادی و غیر رجل سیاسی، حل مشکلات اقتصادی را مهم ترین دغدغه و برنامه خود عنوان می کردند که در گام اول اگرچه برای حل آن توضیحی نداشتند ولی این حرف نشان دهنده آن است که بسیاری از سیاست ها در حوزه اقتصادی نتوانسته است که مشکلات مردم را در مواضع اقتصادی مرتفع کند و زندگی بسیاری از مردم تحت تاثیر مشکلات اقتصادی قرار رگفته است.
دیگر دغدغه ای که در بعنوان شعار اشخاص عادی و غیر رجال عنوان میشد ترویج شادی و آرامش در بین مردم و بود و مدعی بودند که باید به گونه ای دیگر و با شیوه ای دیگر در بین مردم ارامش رار ایجاد کرد که البته قریب به اتفاق این افراد ضمن تایید قانون اساسی و مواضع دینی و روند اجرایی بر این نظر بودند , لذا چه بهتر که پیروز انتخابات دوره بعد در این زمینه برنامه های مستمر و پایداری در چارچوب قانون اساسی در پیش بگیرد.
ثبت نام زنان عادی در انتخابات تنها هدف قدرت نمایی زنان را دنبال می کردند و هدف اصلی خود را از کاندیداتوری در ریاست جمهوری را توجه به حقوق زنان و ایجاد و گسنرش امنیت زنان در جامعه عنوان میکردند که بنابر سخنان وزیر کشور 12 زن در این دوره بت نام کرده اند.
نکته جالب دیگری که در بین صحبت های ثبت نام کنندگان غیر رجال جلب توجه می کرد این بود که بالای 90 درصد آنان اعضای کابینه خود را مشخص کرده بودند که این نکته زمانی جالب میشد که این افراد کابینه خود را نه تنها از اقوام و قوم و خویش خودشان انتخاب نکرده بودند بلکه همان دولتمردانی بودند که همچنان در راس کار هستند.
این انتخاب گواهی میدهد که مردم بر اعمال سیاسیت مداران نظارهگر هستند و به تحلیل این رفتارها می پردازند و دومین نکته از این انتخاب می تواند این باشد که مردم با انتخاب کردن این افراد نشان می دهند که به دولتمردان و سیاستمداران علی رغم تمامی مشکلات موجود در کشور همچنان اعتماد دارند که این دو امر مسئولیت رجال سیاسی را دو چندان می کند.
علاوه بر حل مشکلات اقتصادی، گسترش شادی و ایجاد امنیت و احساس امنیت در بین زنان، نامزدهای عادی و غیر رجال، ترویج عدالت، صادقت و وفاداری به عهد و پیمان را شعار انتخاباتی خود قرار داده بودند و مدعی بودند که با تلفیق نیروی جوان در کنار چهره های مجرب میتوان تحرک و تجربه را در کنار هم در کابینه داشت که این ادعا خلیی دور از ذهن و خیالی نیست.
همچنین برخی از این افراد اعتقاد داشتند که برای ایجاد اتحاد و همدلی در بین عموم مردم کشورباید هیچ تبعیضی بین اقلیتهای ملی و قومی وجود نداشته بشد و رییس جمهور به عنوان رییس اجرایی قانون اساسی موظف است که قانون اساسی را برای تمام اقلیتها اجرایی کند.
البته تمامی ادعاها و شعارهای تبلیغاتی این افراد را نمیتوان درست و مقبول عنوان کرد و بسیاری از این ادعاها همچون رایگان کردن تمامی تسهیلات کشوری، رواج آزادی مطلق امری دور از ذهن و خطرناک است که البته مدعیان این نظریهها در یازدهمین دوره ریاست جمهوری در مقایسه با سایر نفرات کم و ناچیز بود.
ناگفته نماند که برخی از نامزدهای انتخاباتی در این دوره تنها هدفشان مطرح شدن در عکسهای و متنهای خبری بود که برای رسیدن به این هدف با سخنان عجیب و غریب سعی داشتند توجه عکاسان و خبرنگاران را به خود جلب کنند.
آزاد گذاشتن ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری این اجازه را داده بود تا بسیاری از قشرهای متوسط و ضعیف جامعه به عنوان نامزد ریاست جمهوری در وزارت کشور حاضر شوند و هر آنچه که نیاز خود و جامعه میدانند را در بین رسانهها مطرح کنند.
از نظر بسیاری از اصحاب رسانه این ثبتنامها شاید در نگاه اول فقط برای نام نویسی نامزدها باشد ولی در باطن امر تریبون آزدی برای قشرهای ضعیف جامعه است تا خواستههای خود را بیان کنند.
ارتقای سطح آموزشی و تجهیزات مدارس به ویژه مدارس روستایی از نامزد هشت ساله ای عنوان شده بود که نمیتوان از کنار این شعار حتی بچهگانه به راحتی گذر کرد.
این ثبت نام کنندگان بدون شک از سوی شورای نگهبان به علت نداشتن شرایط لازم رد صلاحیت می شوند ولی از میان حرف ها و برنامه های آنان می توان به بسیاری از خواسته های مردمی دست پیدا کرد.
براساس مشاهدات عینی و مصاحبه های انجام شده , مشکلات اقتصادی , شادی و آرامش , حقوق زنان و برقراری روابط گسترده با کشورهای دنیا از مهمترین برنامه های ثبت نام کنندگان بود که در زمره رجال سیاسی قرار نداشتند.