یادداشت حسین كمالی به مناسبت روز كارگر
هنوز دستمزد بگیران مشکل معیشت دارند

امروز هر چند که اقتصاد جهان از بهبود نسبی برخوردار گشته است اما هنوز دستمزد بگیران و طبقات فقیر با مشکل معیشت و امنیت شغلی و عدم امکان دستیابی به توسعه انسانی مواجهاند.
حسین كمالی(نامزد انتخاباتی دور یازدهم ریاست جمهوری) به مناسبت روز جهانی كارگر یادداشتی نوشت.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در این یادداشت كه بر وجود خشونت و ناهنجاریهای اجتماعی در شرایط كنونی تاكید دارد، از حركتهای كارگری در دفاع از مقررات انسانی را به عنوان درمان رابطه میان كارگر و كارفرما یاد شده است. در این متن آمده است:
با ترکیدن بغض جامعه کارگری در شیکاگو در اول ماه می۱۸۸۶ جامعه خو گرفته با ناهنجاری خشونت بار اجتماعی پای در فضای تازهای گذاشت که در آن در هم کوبیده شدن شئونات انسانی نکوهش میشد و محتاطانه بیان شد که ثروتمند و فقیر هر دو انسانند.
پس از سالها بیخبری و عصیان انسان، از عدالت سخن به میان آمد و حقوق و ارزش آدمی در ترازوی سنجش قرار گرفت جهان نو میشد و بیان اجتماعات متفاوت از گذشته نه چندان دور.
میگفتند که باید نگاه ابزار انگاری انسان به کناری گذارده شود و دریچههای نو برای دیده شدن بشریت باز شود. شوک وارد آمده بر مردم کوچه و بازار ولولهای به راه انداخت و همگان کوشیدند تا نشان دهند که در صف خودخواهان و ستمگران نبوده و نیستند. اخبار آن کشتار فجیع و غیرانسانی دهان به دهان گشت و نهایتا مشعل توجه به انسان و حمایت از ضعفا با تاسیس دفتر بین المللی کار برافروخته شد.
مقرر شد تا از آن پس نحوه تعامل کارگران وکارفرمایان و دولتها در چارچوبی از ضوابط و مقرراتی انسانی سامان یابد. ایام و ساعات کار کارگران میزان داشته باشد و کار سخت از سبک تفکیک شود قرار شد تا حقوق زنان کارگر و کودکان کار که بیمحابا پایمال میشد مورد توجه قرار گیرد و کار در ساعت مختلف شبانه روز متفاوت، سنجیده و ارزیابی شود. مقرر شد تا خشونت و اهانت در محیط کار جای خود را به تعامل اجتماعی تحت عنوان سه جانبه گرایی بدهد و در این میان رقابتی قابل توجه میان بلوک شرق تازه به پا خواسته و غرب سرمایه داری شکل گرفت تا پایان جنگ سرد نیز دوام یافت و نهایتا با برقراری نظم نوین جهانی و حاکمیت مطلق سرمایه داری بر جهان امروز روند رو به بهبود روابط کارگر و کارفرما اندک اندک به گذشته رجعت کرد و اینک هر چند که اقتصاد جهان از بهبود نسبی برخوردار گشته است اما هنوز دستمزد بگیران و طبقات فقیر با مشکل معیشت و امنیت شغلی و عدم امکان دستیابی به توسعه انسانی مواجهاند.