برکناری من سیاسی بود؛
دایی: با تجربه بودم با فدراسیون کفاشیان کار نمیکردم
در تیم ملی عجولانه تصمیم نگرفتم/ دقت نکردم با چه کسانی کار میکنم/ اگر تجربه الان را داشتم صد هزار سال دیگر با چنین فدراسیونی کار نمیکردم.
سرمربی تیم راهآهن با تاکید بر اینکه سیاسیون در سال 88 او را از تیم ملی برکنار کردند، گفت که اگر تجربه اکنون را داشت صد هزار سال دیگر هم سرمربیگری تیم ملی را در حضور این مسئولین فدراسیون نمیپذیرفت.
به گزارش ایلنا، علی دایی در کنفرانس مطبوعاتی قبل از بازی با تراکتورسازی که در هتل پارس تبریز برگزار شد به خبرنگاران گفت: بازی با تراکتور همیشه سخت است، مخصوصا که باید در تبریز و جلوی تماشاگران آذری بازی کنیم. جایگاه تراکتور نشان داده این فصل عملکرد خوبی داشته و کار ما خیلی سخت خواهد بود.
وی ادامه داد: این تیم بازیکنان و مربیان بزرگی دارد که کار را برای هر تیمی سخت میکند. ما متاسفانه در نیم فصل دوم شروع بدی داشتهایم و 2 باخت بد بدست آوردهایم که مستحق آن نبودهایم. سعی میکنیم از تبریز دست خالی بیرون نرویم و اگر بچههای ما گفتههای ما را بتوانند انجام دهند مطمئنا میتوانیم امتیاز بگیریم و دست خالی به تهران نرویم.
دایی در خصوص مصدوم و محرومهای راه آهن گفت: حسین پاشایی را به علت محرومیت و فرزاد آشوبی را به علت مصدومیت در اختیار نخواهیم داشت.
خبرنگاری به برکناری دایی از تیم ملی در فاصله 3 بازی مانده به پایان مسابقات اشاره کرد و از اینکه فدراسیون فوتبال الان چنین کاری را در حق کیروش انجام نمیدهد اشاره کرد که دایی در جواب گفت: جدایی من از تیم ملی سیاسی بود و متاسفانه کسی که در فوتبال نبود من را برکنار کرد. در دورانی که در تیم ملی حاضر بودم در طول بازیهای رسمی که انجام دادیم فقط یک باخت داشتم ولی با همان یک باخت من را اخراج کردند. بقیه را میسپرم به مردم فهیم که قضاوت کنند و بدانند در فوتبال ما چه خبرهایی بوده و چه خبرهایی هست.
وقتی خبرنگاری از دایی پرسید آیا انتخاب تیم ملی برای او عجولانه نبوده و او میتوانسته صبر کند و در سالهای بعد سرمربی تیم ملی شود، در جواب گفت: در تیم ملی عجولانه تصمیم نگرفتم، بلکه دقت نکردم با چه کسانی کار میکنم. من اگر تجربه الان را داشتم صد هزار سال دیگر با چنین فدراسیونی کار نمیکردم. مشکل من آدمهایی بودن که نمیتوانستند تصمیمگیری کنند و بالادستیها به آنها دستور میدادند. آنها نه در آوردن من و نه در کنار گذاشتن من نقشی نداشتند که مشکل من این بود نه زود مربی شدن.
این خبرنگار در ادامه از سرمربی راهآهن پرسید چرا برای مربیگری به آذربایجان نیامده و آیا به این موضوع فکر میکند که دایی جواب داد: من همیشه دلم با آذربایجان بوده و هست و خودم را آذری میدانم. من همیشه اینجا را وطن خودم میدانم و دوست داشتم امسال در خدمت شما باشم اما متاسفانه به خاطر گرفتاریهای کاری و خانوادگی نتوانستم این کار را بکنم. با این حال آرزو میکنم انشاءالله یک روز بتوانم به مردم خوب آذربایجان خدمت کنم.
خبرنگاری پرسید آیا برای مسئولین فیفا جای تعجب نیست شما در فدراسیون فوتبال سمتی ندارید؟ که دایی پاسخ داد: مسئولین فیفا در این رابطه با من صحبتی نمیکنند. از طرفی خودم بارها اعلام کردهام مستطیل سبز را بیش از پشت میز نشستن دوست دارم و اگر دنبال سمتی در فدراسیون بودم یا حتی علاقهای به ریاست فدراسیون داشتم تا الان شده بودم اما چون دوست ندارم و شرایطی را لازم دارد که از عهده من بر نمیآید آن را در این برهه قبول نمیکنم.
این خبرنگار پرسید که سفر 48 ساعته دایی به فیفا خللی در برنامههای تیم راهآهن ایجاد نکرده که او گفت: من همکاران خوبی در تیم راهآهن دارم و اگر 48 روز هم در کنار تیم نباشم آنها به راحتی میتوانند تیم را اداره کنند و برنامهها را جلو ببرند.
خبرنگاری درباره وضعیت امید عالیشاه بعد از پایان مصدومیتش سوال کرد که سرمربی راهآهن در جواب گفت: مطمئنا بازیکنی که رباط صلیبی پاره کند و حدود 9 ماه دور باشد کمی زمان میبرد به شرایط ایدهآل برسد و من مطمئنم امید با تمریناتی که کرده و با کارهایی که روی پایش شده و با توجه به دو بازی قبلی که برای تیم انجام داده بهتر از سالهای قبل میشود. او الان خیلی با انگیزه کار میکند و میتواند در بازیهای آینده کمک زیادی به ما بکند. ما هم حساب زیادی روی او باز کردهایم.
از دایی سوال شد که لغو بازی با سپاهان چه تاثیری در روند حرکتی راهآهن داشته که او در جواب گفت: مطمئنا هر تیمی که از شرایط مسابقه خارج شود ضرر میکند. ما هم همین طور هستیم اما یک کارهایی کردهآیم که خود را برسانیم.
از دایی درباره انگیزه و حسی که از حضور در مناطق زلزلهزده داشته سوال شد که جواب داد: همه ما آذری هستیم و وظیفه داریم چنین کاری را انجام بدهیم. من هم به غیر از وظیفه کار دیگری نکردهام و فقط حضورم باعث تسلای خاطر افرادی شده که عزیزان خود را از دست دادهاند یا ضرر مالی کردهاند.
سرمربی تیم راه آهن در مورد هدف گذاری این تیم گفت: با توجه به اینکه اول فصل جزو چند باشگاهی بودیم که دیر بسته شد، اول فصل هدف ما بقا در لیگ بود ولی با بازیهایی که انجام دادیم در فکر این هستیم که سال بعد آسیایی شویم. در تیمهایی مثل راهآهن مهمترین عامل عدم نتیجهگیری این است که تماشاگر ندارند و حتی در زمین خود چند صد نفر بیشتر نمیآیند. الان تراکتورسازی در خانه خودش و حتی بقیه نقاط ایران هوادار دارد که این خیلی خوب است و حمایت میشود اما تیمی مثل راهآهن نه تنها تماشاگر ندارد بلکه بازیهای خانگی کمتری هم دارد که این مسائل به تیمهایی مثل ما ضرر میزند.
خبرنگاری به رقابت دو باشگاه پرسپولیس و استقلال در خرید بازیکنهای گرانقیمت اشاره کرد و از دایی پرسید این اتفاقات بیعدالتی نیست و به فوتبال ایران آسیب نمیزند؟ که وی گفت: من کاری به این مسائل ندارم. معتقدم فوتبال حرفهای حکم میکند هر تیمی وضع مالی بهتری دارد بازیکنان خوبتری بگیرد و امکانات بیشتری داشته باشد، اما وقتی در مملکت ما بسیاری از تیمها دولتی هستند و هزینههای زیاد میکنند، بیعدالتی است و در واقع از جیب مردم برای آنها خرج میکنند.
دایی درباره کم تماشاگر بودن بازیهای لیگ هم گفت: این میتواند دلایل زیادی داشته باشد. از کیفیت پایین مسابقات گرفته تا زمان نامناسب و برنامهریزی مسابقات. از طرفی باید به وضعیت اقتصادی مردم هم اشاره کرد که اجازه نمیدهد آنها راحت به ورزشگاه بیایند و مسابقات لیگ را ببینند.
خبرنگاری به این موضوع اشاره کرد که بعد از رفتن دایی، مهاجم ششدانگی در فوتبال ایران ظهور نکرده و با اسم بردن از بازیکنانی مثل منوچهری، ایمان موسوی و عباسفرد از دایی پرسید کدام یک از این بازیکنان میتوانند شبیه شما بازی کنند که دایی در جواب گفت: هر سه این آقایون از من بهتر هستند و حتی میتوانند بهتر از این هم باشند. من خودم را با کسی مقایسه نمیکنم. فوتبال ما تمام شده و آن را کنار گذاشتهایم و انشاالله جوانهایی بیایند که خوب کار کنند. من باز هم تاکید میکنم بازیکنان ایران به ویژه فرواردها از من بهتر بودهاند و هستند و برای همه آنها آروی موفقیت میکنم.
خبرنگاری با اشاره به اینکه علی دایی به تمام افتخارات دست پیدا کرده از او پرسید که سقف آرزوهایش چیست که دایی در جواب گفت: آرزوهای هیچ کس سقفی ندارد و کسی که برای آرزوهایش سقف بگذارد نمیتواند پیشرفت کند. ما همه آرزوهای بزرگی داریم و خدا هر چه بخواهد همان خواهد شد.