جشن تولدی برای بهشت زهرا در کار نبود

به گزارش ایلنا،‌ پیروز حناچی، شهردار تهران که مهمان سومین قسمت از برنامه «فرمول یک» ویژه معرفی چهره های مردمی بود درباره انتشار عکس کیکی که در بهشت زهرا بریده شد، توضیح داد: البته تولد نبود. قبل از کرونا بنا داشتیم برنامه ای برای تشکر از زحمات همه کسانی که در این امر بزرگ زحمت کشیده بودند داشته باشیم. قرار نبود شرکت کنم. همکارانم این برنامه را تدارک دیده بودند. این عکس یک صدم اتفاقی بود که آن روز افتاد. بقیه موارد تقدیر از زحمات کسانی بود که با رعایت فاصله اجتماعی نشسته بودند و برنامه را می دیدند. فضای رسانه ای اینطور است که بی رحمانه نقد می کند. این نقد هم براساس استنباط شخصی است که اولین پیام را منتشر می کند. لزوما هم آن پیام به معنای پیام درست نیست.

او تاکید کرد: کیک به مناسبت پنجاهمین سالگرد تاسیس بهشت زهرا توسط مدیرعامل بهشت زهرا تهیه شده بود. چیزی به نام تولد در کار نبود. می توانست بهتر از این هم باشد. یکسری از انتقادات شاید به جا هم بود. ما لزوما همه بزرگداشت ها را با کیک برگزار نمی کنیم. ضمن اینکه شرایط کرونایی هم بود. هدف این برنامه تقدیر از زحمات همکارانمان در بهشت زهرا بود که در سخت ترین شرایط و همین حالا هم به شکل دو برابر شرایط عادی کار می کنند. محیط کارشان قرنطینه ای است که بایستی حضور داشته باشند. خطر می کنند و ما وظیفه داریم زحماتشان را پاس بداریم و یاد کنیم از کسانی که سنگ بنای خیررا گذاشتند.

او در ادامه گفت: مردم شریفی داریم که در سخت ترین شرایط بارها وبارها نشان داده اند که اگر صداقت ببینند پاسخ درخور می دهند. فکر می کنم وظیفه همه ما این است که آن کاری که در این شرایط سخت تحریم های ظالمانه وشرایط اقتصادی نامناسب از دستمان برمی آید برای همدیگر بکنیم.

حناچی افزود: کرونا که آمد ما عملا از دوم اسفند شاید بعد از وزارت بهداشت دومین سازمان درگیر در موضوع کرونا بودیم، از نظر ماموریت ها، وسعت و فضایی که در خدمات شهری در آن درگیر بودیم. همه حوزه های خدمات شهری در این مسئله درگیرشدند. آتش نشانی، مترو، بهشت زهرا و همه درگیرشدند و حتی فضای سبز هم در این زمینه بسیار درگیر بود. آمار نسبتا بالایی ابتلا در بخش اداری در دوره اول داشتیم که به دلیل مواجهه مستقیم با مردم بود که زود کنترل شد.

شهردار تهران یادآور شد: یکی از مواردی که با آن مواجه شدیم زباله های عفونی بود که تا قبل از شرایط کرونا به این شدت نبودند. نخستین دستگاهی که پیشنهاد داد در فضاهای عمومی ماسک اجباری شود شهرداری تهران بود. پیشنهاد ما در ستاد ملی کرونا مطرح شد و شرایط آن را هم فراهم کردیم. در همه ایستگاه ها ماسک به قیمت قابل قبول عرضه می شود. درصورتی که در ابتدا اینطور نبود. در ستاد کرونا گفتیم اگر می خواهید فاصله اجتماعی رعایت شود ظرفیت فعلی ناوگان باید سه برابر شود و چنین امکانی نداریم. گفتیم روش های دیگر هم هست. وزیر بهداشت هم از این پیشنهاد استقبال کرد. اوایل به شکل اجبار نبود. به صورت الزام بود. رفته رفته به سمت اجبار رفت. همه دنیا همین قاعده را در پیش گرفتند که تاثیر زیادی هم در کنترل ابتلا دارد.

حناچی با بیان اینکه همچنان سه شنبه ها دوچرخه سواری می کنم، اضافه کرد: کار سختی نیست و اتفاقا تجربیات دنیا نشان داده است که یکی از راه های رعایت فاصله اجتماعی حمل و نقل با دوچرخه است. اتفاقا سازمان های بهداشت جهانی هم توصیه می کنند. میزان استفاده از دوچرخه در کشورهای دیگر هم رو به افزایش بوده است. در کشور خودمان هم آمار افزایش پیدا کرده است. آمار دقیق نگرفتم اما در روزهای اول کرونایی چندبرابر افزایش دوچرخه سواری را داشتیم.

او درباره فراهم سازی فضای تردد دوچرخه در سطح شهر گفت: باید تقاضا وجود داشته باشد. به قضیه دوچرخه سواری نباید تنها به تاثیر در حوزه حمل و نقل توجه کرد. حتی اگر با نگاه سلامت هم نگاه کنیم موضوع موثری است. زندگی شهری و شهرنشینی عارضه هایی دارد. کم تحرکی و دیابت از عارضه های آن است. با این نگاه هم دوچرخه یک وسیله کم عارضه و پربازده است.

شهردار تهران در ادامه تاکید کرد: شهر ما شیب دارد درست است. نمی گوییم همه نیازهای روزانه را با دوچرخه رفع کنید. مسیر ۵ تا ۷ کیلومتر را توصیه می کنند. از خانه تا اولین ایستگاه مترو و بعد وصل شدن به شبکه حمل و نقل عمومی مترو یا اتوبوس توصیه می شود. شاید در کشور ما سوار دوچرخه شدن خلاف عرف عمومی بود. در دنیا این کار کاملا موثر است. در کشوری مثل هلند و شهری مثل آمستردام تعداد دوچرخه ها از تعداد شهروندان بیشتر است. کشورهای دیگری هم در کلانشهرهای خود تا ۵ درصد از حمل و نقل عمومی به استفاده از دوچرخه اختصاص دارد.

او درباره مهندس بهنام اتابکی که به دلیل کرونا فوت کرد، گفت: از سال ۶۳ با یکدیگر در دانشگاه و دوران جنگ با یکدیگر رفاقت داشتیم. زحمت کش و در اعتقاداتش محکم بود. اگر مردم به تپه های عباس آباد می روند و لذت می برند، روی پل طبیعت می روند، کنار پارک آب و آتش و بوستان حضرت ابراهیم (ع) در حقیقت یادگار زحمات او و همکارانش است که امیدواریم ذخیره آخرتشان باشد.

علی ضیا، مجری برنامه در ادامه گفت: یکبار روی آنتن با شما شوخی کردم. یک جمله ای در خبرگزاری ها از شما منتشر شده بود که به شهردار سارایوو پیشنهاد داده بودید که اگر خواستید مشکل آلودگی هوایتان را ما حل می کنیم.

حناچی هم پاسخ داد: قصه اینطور نبود. ما در مجموعه شهرداران او را دعوت کرده بودیم و در شرایطی صحبت  کردیم که هنوز اینورژن (وارونگی دما) نداشتیم. مصاحبه ما یا خبر وقتی پخش شد که  در اوج شرایط اینورژن و وارونگی هوا در پاییز بودیم. او گفت ما در سارایوو آلودگی داریم. من تعجب کردم از آن جایی که سارایوو در دل جنگل های اروپا است. او گفت در زمستان ها چوب و مازوت مصرف می کنیم و آلودگی ناشی از سوخت فسیلی باعث می شود زمستان های آلوده ای داشته باشیم ما هم شرکت کنترل کیفیت هوایی را داریم و من اشاره کردم که ما در زمینه کنترل آلودگی روش هایی را امتحان کرده ایم. نموار دو دهه ما در زمینه آلودگی ها کاهنده است اما میزان مصرفمان در حال افزایش است. میزان کاهش از میزان آلایندگی کمتر است و هنوز آلودگی را حس می کنیم. اگر شتاب را بیشتر کنیم و میزان آلاینده ها را کمتر کنیم تاثیراتش را حس می کنیم.

شهردار تهران توضیح داد: در زمان کرونا بخش های اداری با ۵۰ درصد نیرو و ظرفیت کار می کردند و دورکاری داشتیم. ولی بخش های خدماتی اینطور نبودند و همه سرکارشان حاضر بودند. طوری بود که سرویس و خدمات را در ۱۳ فروردین هم داشتیم. اتفاق نادری هم در ایران افتاد. مردم در روز ۱۳ فروردین ماه همکاری کردند. روز نادری در تاریخ معاصر ایران بود.

او در پاسخ به این پرسش که چهره مردمی ایران را چه کسی می داند ، گفت: ترجیح می دهم اسم فردی را نگویم. ولی علاوه بر کادر درمان، گروه دیگری هم در مدت تعطیلات نوروز تلاش می کردند. قشری بودند که معمولا هم نامی از آنها برده نمی شود. پاکبان های شهرداری و کسانی که زباله های عفونی را از سطح شهر جمع آوری می کردند. بچه های آرادکوه. بخش عفونی آرادکوه. بچه هایی که در بخش عفونی کار می کنند شرایط سخت تری را در این روزها تحمل می کنند. من این ویژگی را به همه عزیزانی تقدیم می کنم که درمرکز دفن زباله های عفونی فعالیت می کنند.

حناچی در پایان گفت: شرایط کرونایی باعث شد قدر خیلی از نعمات مثل دست دادن و درآغوش کشیدن عزیزانمان، نفس کشیدن بدون ماسک و قدر سلامتی و درکنار یکدیگر بودن را بدانیم.