طرح نماد بستر اصلی همکاری وزارت آموزش و پرورش با سازمان امور اجتماعی است

به گزارش ایلنا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وزارت کشور؛ تقی رستم وندی معاون وزیر و رئیس سازمان امور اجتماعی کشور در نشست گفتگوی هفته که در محل وزارت آموزش و پرورش برگزار شد، گفت: ظرف سه چهار سال گذشته نظام مراقبت اجتماعی دانش‌آموزان با عنوان طرح نماد به عنوان بستر اصلی همکاری وزارت آموزش و پرورش با سازمان امور اجتماعی قرار گرفت که کار نوآورانه و زیرساختی بود. 

وی با تاکید بر لزوم داشتن یک نظام مراقبت اجتماعی در کشور ابراز امیدواری کرد این نظام به مرحله ای از بلوغ و کمال ‌برسد که در دولت های آینده این ریل گذاری استمرار یابد.

رئیس سازمان امور اجتماعی اظهار کرد: متاسفانه به رغم تحول مثبت در این زمینه، دستگاههایی که می بایست معین وزارت آموزش و پرورش باشند، نتوانستند هم پای این تحول حرکت کنند. همانطور که اعلام شد غربالگری و سنجش سلامت روان دانش آموزان انجام شد اما خدمات مشاوره، روانشناختی و خدمات اجتماعی ازطرف نهادهایی که مکمل این طرح بودند، یا ضعیف بود و یا اصلا صورت نگرفت.

رستم وندی افزود: برای نمونه انتظار داشتیم نهادهای حمایتی، امدادی و نهادهایی که در این زمینه خدمات ارائه می کردند، در این طرح به وزارت آموزش و پرورش کمک کنند که محقق نشد. در این راستا، به دکتر رحمانی فضلی به عنوان رئیس شورای اجتماعی کشور پیشنهاد دادیم که یک بار این موضوع در نشست شورای اجتماعی به بحث و بررسی گذاشته شود که چرا نهادهای مسئول اقدامات لازم را انجام نداده اند.

وی در همین راستا اضافه کرد: زمانی که از این نهادها در خصوص چرایی عدم همکاری پرسش می کنیم، کمبود اعتبارات و منابع را به عنوان عامل اصلی مطرح می کنند اما پرسش ما این است که چه جایی واجب تر از آموزش و پرورش است که منابع نهادهای حمایتی، امدادی و خدماتی در آن هزینه شود.

معاون وزیر کشور همچنین گفت: در بحث مشارکت اجتماعی ایده ای مبنی بر ایجاد سمن های دانش آموزی که به صورت آماتوری و غیرحرفه ای در دوره دانش آموزی فعال باشند و کسب تجربه کنند، وجود دارد تا بعد از فارغ التحصیلی  بتوانند به شکل حرفه ای و رسمی مجوز و پروانه بگیرند و این سمن ها را تبدیل به سازمان مردم نهاد رسمی کشور کنند.

رستم وندی یکی از راهکارهای موثر در حوزه کاهش آسیب های اجتماعی را حضور روحانیون یا مربیان تربیتی در مدارس برشمرد و گفت: روحانیون می توانند با حضور در محیط های آموزشی و شناسایی نیازهای دانش آموزان، علاوه بر برپایی نمازهای جماعت، رابطه معنوی میان مربی دینی و دانش آموز ایجاد کنند که بسیار در کاهش آسیبهای اجتماعی می تواند کمک کننده باشد.