حذف سرخک وقتی ارزشمند است که پایداری و ثبات آن تضمین شود

به گزارش ایلنا، محمد مهدی گویا امروز سه‌شنبه درباره حفظ دستاورد حذف سرخک در کشور افزود: برنامه حذف سرخک و سندروم سرخجه مادرزادی به عنوان اولویت اصلی برنامه‌های پیشگیری و کنترل و حذف بیماری قابل پیشگیری و کنترل و حذف با واکسن از سال ۱۳۸۰ در کشور آغاز شد.

وی بیان کرد: این تصمیم یکی از بزرگترین عملیات‌های بهداشتی در تاریخ بهداشتی کشور بود که نه تنها در تاریخ ایران بلکه در تاریخ جهان بی‌سابقه بود. بدین ترتیب واکسیناسیون ۳۳ میلیون کودک ۹ ماهه تا افراد ۲۵ ساله ظرف مدت تنها یک ماه انجام شد.

گویا ادامه داد: چندین کشور دنیا از جمله برزیل و چین خواسته بودند به چنین اقدامی دست بزنند ولی موفق نشده بودند. در ایران طبق یک برنامه‌ریزی دقیق با همکاری سایر دستگاه‌ها، وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها این عملیات بزرگ در دی‌ماه سال ۸۲ با موفقیت ۹۹ درصدی به پایان رسید.

رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر گفت: قرار بود جشن بزرگ این برنامه در سراسر کشور برگزار شود که متاسفانه فاجعه زلزله بم رخ داد و شیرینی این دستاورد بزرگ را به غمی بزرگ تبدیل کرد. در آن مقطع زحمات هزاران نیروی بهداشتی به فراموشی سپرده شد، ولی برنامه متوقف نشد و حمایت همه جانبه مسئولان کشور به ویژه مقام معظم رهبری از برنامه، نقش اول را در توفیق آن داشت. نیروی مقاومت بسیج، وزارت آموزش و پرورش، استانداری ها، فرمانداری ها، هلال احمر و سایر ارگان ها در این پیروزی بزرگ سهیم بودند.

گویا بیان کرد: برای جهان باور کردنی نبود که ۳۳ میلیون نفر ظرف مدت یک‌ماه واکسینه شوند. پس از این تاریخ موارد ابتلا به سرخک هر ساله بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ مورد در کشور ثبت می‌شد که بخش قابل توجهی از این موارد را هم مبتلایان ساکنان کشورهای همسایه و اتباع غیرایرانی تشکیل می دادند.

وی افزود: چاره‌ای نبود جز آن‌که به صورت محلی و موضعی به هر موردی حتی طغیان‌های بسیار کوچکِ این بیماری به سرعت واکنش نشان داده شود تا بتوان گواهینامه حذف سرخک و سندروم سرخجه مادرزادی را دریافت کرد.

رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر گفت: از سه سال قبل تاکنون موردی از این دو بیماری با منشاء داخلی در کشور گزارش نشده است. با ارائه اسناد لازم به سازمان بهداشت جهانی گواهینامه حذف این دو بیماری هفته گذشته توسط این سازمان به ایران اعطا شد. این افتخار بسیار بزرگی است اما هنوز همه چیز تمام نشده زیرا حفظ و نگهداری این دستاورد عظیم به مراتب دشوارتر از آن چیزی است که تاکنون حاصل شده است.

گویا بیان کرد: هستند کشورهایی که این گواهینامه را دریافت کرده‌اند ولی دوباره این بیماری در کشورشان شعله‌ور شده است. بنابراین نباید هرگز دچار خوش‌باوری شد. حذف سرخک وقتی ارزشمند است که پایداری و ثبات آن با مراقبت‌های ویژه تضمین شود.

وی اظهار داشت: ظرف ۶ ماه اول سال‌جاری میلادی در اروپا ۹۰ هزار مورد از این بیماری در کشورهای مختلف ثبت شده و کشورهایی مثل انگلستان، جمهوری چک، یونان و آلبانی اعتبار گواهینامه ای که پیش از این دریافت کرده بودند را از دست داده اند.  بیماری سرخک دوباره در منطقه مدیترانه شرقی که کشور ما هم جزو آن است شعله ور شده و تنها سه کشور بحرین، عمان و ایران از این قاعده مستنثنی هستند. البته این دو کشور جمعیت بسیار محدودی داشته و تفاوت های عمده ای بین آنها و ایران وجود دارد. ارزش آنچه در ایران به دست آمده فراتر از همه این کشورها است. در شرایطی که هیچ‌یک از کشورهای همسایه ما نتوانسته اند حتی در حد محدود بیماری را کنترل کنند همه نظام سلامت ایران بسیج شدند تا از این دستاورد ارزشمند تا جایی که می توانند محافظت کنند.

رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت درباره وضعیت سرخک در کشور پیش از انقلاب گفت: پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران سالانه حدود ۱۵۰ هزار کودک ایرانی مبتلا به سرخک می شدند و حدود ۱۰ هزار نفر از آنان جان خود را از دست می دادند.

وی افزود: در سال ۱۳۶۳ برنامه گسترش واکسیناسیون کشور به صورت سراسری همراه با گسترش سایر فعالیت های بهداشتی از جمله توسعه خانه های بهداشت و تربیت بهورزان آغاز به کار کرد و این برنامه به سرعت جای خود را به عنوان یک اولویت مهم بهداشتی در بین برنامه ها باز کرد

گویا ادامه داد: رسیدن تعداد مبتلایان به سرخک از ۱۵۰ هزار مورد در پیش از انقلاب به ۱۱ هزار مورد تا سال ۱۳۸۲ و سپس ریشه کنی آن در سال های اخیر یکی از کم نظیرترین دستاوردهای کشور در حوزه سلامت است.  در آستانه پیروی انقلاب اسلامی ریشه کنی آبله محقق شده بود و به دنبال آن حذف کزاز نوزادی و ریشه کنی فلج اطفال به عنوان دو اولویت مهم برنامه سلامت کشور آغاز شد.

وی بیان کرد: سال ۱۳۷۹ دیگر موردی از بیماری فلج اطفال مشاهده نشد و کزاز نوزادی نیز در کشور به صفر نزدیک شد و تاکنون نیز آنچه به دست آمده است را به عنوان یک افتخار کشوری توانسته ایم حفظ و نگهداری کنیم.