گزارش ایلنا از دانش‌آموزان شین آبادی و هرمزگانی به بهانه اول مهر؛
آغاز سال تحصیلی جدید با عمل‌های جراحی مکرر، رویای دست مصنوعی و ناامیدی از وعده‌های توخالی
سالهاست از حوادث تلخ آتش سوزی در مدرسه شین آباد و تصادف دانش آموزان هرمزگانی می‌گذرد، اما دانش آموزان حادثه دیده همچنان درگیر درمان هستند به گونه‌ای که درمان‌های پی در پی، تحصیل آنها را با چالش مواجه کرده است و از طرفی آنها از کمک‌های آموزش و پروش و رسیدگی نهادهای مربوطه قطع امید کرده‌اند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مهر از راه رسید و دانش‌آموزان اغلب با شور و اشتیاق و با لباس‌های فرم جدید و کتاب‌های تازه راهی مدرسه شدند. امروز اول مهر است و از مقابل هر مدرسه‌ای که می‌گذریم صدای سرود، شادی و خنده از حیاط و راهروهای مدارس به گوش می‌رسد. همه این زیبایی‌ها اما تنها برای دانش آموزانی است که نه دغدغه مالی دارند و نه دغدغه سلامتی. همین چند سال پیش بود، آذر سال ۱۳۹۱ که صدای خنده‌های دانش‌آموزان دختر مدرسه شین‌آباد به گوش همه روستا رسید، اما به یک‌باره خنده‌هایشان برای همیشه خاموش ماند، البته هستند، دانش‌آموزان دیگری که با آغاز مهر لبخند بر لبانشان نمی‌نشیند؛ دانش‌آموزانی که در اتوبوس مرگ در حادثه هرمزگان جان سالم به در بردند، اما با آسیب‌های عمیق ادامه حیات می‌دهند. در حقیقت اول مهر دختران آسیب‌دیده شین‌آبادی و هرمزگانی با درمان، دارو و عمل جراحی دردآور و پی در پی آغاز می‌شود. با آمدن مهر شاید بهتر باشد بدانیم این دانش‌آموزان چگونه و با چه وضعیتی قرار است سال تحصیلی خود را آغاز کنند؟ آیا وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت به وعده‌های آموزشی و درمانی داده شده به آنها عمل کرده‌اند؟
برای رسیدگی به درخواست‌هایمان باید چندین ساعت در آموزش و پرورش منتظر بمانیم
ما نتوانستیم با معاون وزیر یا مسئول دیگری صحبت کنیم و درد دل این بچه‌ها را به گوش آنها برسانیم.
سیما شادکام یکی از دانش‌آموزان آسیب‌دیده در حادثه آتش‌سوزی مدرسه‌ای در شین آباد است که به گفته پدرش همچنان رنج این حادثه را با درمان‌های جسته و گریخته به دوش می‌کشد. سید محمد شادکام، پدر سیما در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره آخرین وضعیت دخترش گفت: وضعیت سیما هیچ تغییری نسبت به سال قبل نداشته و حتی با آن شرایط برای او معلم خصوصی هم نگرفتند و مانند دانش‌آموزان عادی به مدرسه می‌رود.
پدر سیما با بیان اینکه دخترش پایه یازدهم است و حسابداری می‌خواند، گفت: ما همچنان مشکلات زیادی داریم به عنوان مثال اگر برای کاری به آموزش و پرورش برویم، باید چندین ساعت آنجا بمانیم تا اجازه ورود بدهند و بتوانیم فقط با یکی از کارمندان صحبت کنیم.
دخترم باید هفته‌ای یک بار برای تزریق تیشو به تهران بیاید
وی در پاسخ به این سوال که یعنی فقط اجازه دادند با یکی از کارمندان صحبت کنید و با مسئولان اجازه صحبت نداشتید؟ گفت: بله، نتوانستیم با معاون و یا کسی دیگر صحبت کنیم و درد دل این بچه‌ها را به گوش آنها برسانیم. وضعیت دانش‌آموزان حادثه‌دیده شین‌آباد از لحاظ جسمی و روانی خوب نیست، زیرا نمی‌تواند وارد جامعه شوند و برایشان خیلی سخت است. دختر من نیز هفته‌ای یک بار برای درمان و تزریق تیشو باید به تهران بیاید.
شادکام در پاسخ به سوالی درباره اعزام دانش‌آموزان حادثه‌دیده به خارج از کشور برای درمان گفت: ما این کار را پیگیری کردیم؛ ولی نماینده شهرستان ما در مجلس آقای خضری به این مسئله بی‌توجه بود. وی مدعی شد: آن موقع یکی از مسئولان وقت بهداشت گفت؛ اگر این بچه‌ها را به خارج بفرستیم، آبرویمان می‌رود.
دختران شین‌آبادی لباس فرم مدرسه ندارند
قرار بوده که آموزش و پرورش خودش لباس فرم بچه‌ها را تهیه کند که این اتفاق نیفتاد، حتی سرویس را به زور می‌گیریم.
وی درباره وضعیت آموزش و تحصیلی سیما شادکام گفت: فعلا که هیچ خبری نیست؛ حتی برای لباس فرم امسال هم زنگ نزده‌اند. قرار بود که آموزش و پرورش خودش لباس فرم بچه‌ها را تهیه کند که این اتفاق نیفتاد. حتی سرویس را به زور می‌گیریم، ولی در رابطه با معلم خصوصی یا کلاس تقویتی بحثی مطرح نیست و دخترم مثل بقیه دانش آموزان عادی به مدرسه می‌روند.
پدر این دانش‌آموز شین‌آبادی افزود: قرار بود اگر بچه‌ها را به خارج از کشور نفرستند، وسایل و تجهیزات پزشکی را تهیه کنند که آقای دکتر نوبخت تاکنون یک دستگاه لیزر از آلمان خریداری کرده‌ند، والسلام. در حال حاضر این دستگاه در تهران و در بیمارستان حضرت فاطمه (س) است.
از روند درمان و درس و مدرسه آنها راضی نیستیم
چندین بار از طریق وزارت بهداشت و نماینده شهر خودمان پیگیر شدیم تا این بچه‌ها در یکی از بیمارستان‌های خصوصی یا نیمه خصوصی درمان شوند که فقط در حد وعده بود.
شیما مرادی نیز از دانش‌آموزان حادثه‌دیده شین‌آبادی است که به گفته خودش به درمان با دستگاه لیرزی که به تازگی خریداری شده، امیدوار است. او درباره وضعیت درمانی خود به خبرنگار ایلنا گفت: قول‌هایی که وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت داده بودند، محقق نشد.
وی با بیان اینکه این هفته برای درمان به تهران رفتیم و پزشک مجددا بچه‌ها را معاینه کرد، گفت: یکی دو نفر از آنها امروز اول مهر تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند. در کل آنچنان که باید و شاید از روند درمان و درس و مدرسه راضی نیستیم؛ چون قرار بود برای ما کلاس‌های تقویتی برگزار کنند، اما گاهی این کلاس‌ها هست و گاهی نیست.
درمانم خوب انجام نمی‌شود/ ماهانه دوبار به تهران می‌آیم
من در هر ماه دو بار به تهران می‌آیم و چون رشته‌ام تجربی است و درس‌هایم سنگین است، خیلی عقب می‌مانم، البته برای ما کلاس جبرانی می‌گذارند، اما کیفیتش بالا نیست.
شیما مرادی با بیان اینکه امسال به پایه یازدهم می‌روم، گفت: متاسفانه درمان‌های ما عملا خوب انجام نمی‌شود و من هم فعلا لیزر انجام می‌دهم و عمل جراحی ندارم، اما نسبت به دور قبل جراحی کمتر دارم؛ نمی‌دانم به خاطر هزینه است یا اینکه می‌خواهند ما را از سر خود باز کنند و یا چیز دیگر؛ ولی فعلا لیزر خوب کار کرده است و راضی هستم و تاثیرش را هم دیده‌ام.
این دانش آموز شین‌آبادی در پاسخ به این سوال که لیزر روی صورت بچه‌ها خوب جواب داده است یا نه؟ گفت: بله، لیزر روی پوست صورت و دستمان تاثیر داشته و رنگ پوست ما را شفاف‌تر کرده و گوشت‌های اضافی کمتر شده و فعلا جواب داده است، ولی نمی دانم در آینده چطور خواهد بود.
شیما مرادی گفت: من در هر ماه دو بار به تهران می‌آیم و چون رشته‌ام تجربی است و درس‌هایم سنگین است، خیلی عقب می‌افتم، البته برای ما کلاس جبرانی می‌گذارند، ولی کیفیتش بالا نیست.
آموزش و پرورش بعد از یک سال دیگر کاری به ما نداشت
متاسفانه آموزش و پرورش بعد از گذشت یک سال، دیگر هیچ همکاری با ما نداشت و به طور واضح گفتند که هیچ بودجه‌ای نداریم و نمی‌توانیم کاری انجام دهیم.
سیده فاطمه وحدانی دانش آموز اهل میناب که در حادثه واژگونی اتوبوس در حومه داراب در ۱۰ شهریور سال ۹۶ چشم راست و هر دو دستش آسیب جدی دید، درباره وضعیت فعلی خود به خبرنگار ایلنا گفت: چشم راست من در این حادثه ضربه دید و پلکم کاملا پاره شد. تا به امروز دو مرتبه عمل کرده‌ام و آخرین عمل جراحی‌ام تقریبا یک ماه پیش بود.
وی ادامه داد: متاسفانه آموزش و پرورش بعد از گذشت یک سال دیگر هیچ همکاری با ما نداشت و به طور واضح گفتند که هیچ بودجه‌ای نداریم و نمی‌توانیم کاری انجام دهیم. علاوه بر آسیب چشمم، دست چپم از سه جا شکسته و دست راستم به طور کل بخیه شد؛ ولی مشکل اصلی چشمم بود. برای آخرین عملم حدود دو سال منتظر بودم تا بیمارستان دولتی پیدا کنیم، اما به دلیل اینکه عمل من در شیراز بود، بیمارستان ظرفیت خالی نداشت؛ من هم در آخر مجبور شدم به بیمارستان خصوصی بروم و با همان پزشک عمل کنم.
آموزش و پرورش گفت بودجه‌ای برای درمانم ندارد
تمام هزینه‌های عمل را خودمان پرداخت کردیم، زیرا آموزش و پرورش به ما گفت؛ هزینه های درمانی را در انتها پشتیبانی می‌کنیم، اما این اتفاق نیفتاد.
این دانش‌آموز مینابی که در مدرسه تیزهوشان نیز تحصیل می‌کرده است، گفت: هزینه عمل تقریبا هشت میلیون تومان شد و خودمان پرداخت کردیم، زیرا وعده داده بودند که کاملا ما را حمایت می‌کنند، اما آموزش و پرورش شهرستان میناب در نهایت به ما گفت، دیگر بودجه‌ای نیست و باید به اداره کل مراجعه کنید. ما به اداره کل رفتیم، اما جوابی نگرفتیم؛ سپس به فرماندار میناب مراجعه کردیم و فرماندار یک نامه به مدیر کل آموزش و پرورش داد. نامه را بردیم و زیر نامه نوشتند، بخش تعاون رسیدگی کند؛ وقتی به آن بخش رفتیم گفتند، سعی می‌کنیم به صورت علی‌الحسابچهار میلیون به شما بدهیم که البته هزینه ایاب و ذهاب و اسکان نیز پرداخت نشد.
وحدانی با بیان اینکه تقریبا سه چهار هفته شیراز بودم و همه هزینه‌ها با خودم بود، گفت: همچنین گفته شد، برای دانش آموزان آن سانحه کلاس‌های تک نفره برگزار می‌شود، اما برای من هیچ کلاسی حتی یک جلسه برگزار نشد. از سایر دوستانم هم که پرسیدم گفتند، دبیر فقط یک جلسه به خانه آنها آمده است و نه بیشتر.
نه دیه‌ای پرداخت و نه دادگاهی برگزار شد
تنها چیزی که می‌خواهم این است؛ به قولی که برای آینده شغلی این دانش‌آموزان داده‌اند عمل کنند؛ چون دانش‌آموز دختری که دستش قطع شده، آینده شغلی و آینده خودش به طور کل تغییر می‌کند.
این دانش‌آموز آسیب‌دیده در حادثه هرمزگان که در پایه یازدهم رشته تجربی تحصیل می‌کند، گفت: هنوز دارو مصرف می‌کنم، اما طبق گفته‌های پزشک معالج پس از سه ماه معلوم می‌شود که عمل موفقیت آمیز بوده است یا نه. من تنها دانش آموزی بودم که در آن سانحه در مدرسه تیزهوشان بودم، اما حتی شهریه مدرسه را تقبل نکردند.
وی در پایان گفت: تنها چیزی که می‌خواهم این است؛ به قولی که برای آینده شغلی دانش‌آموزان حادثه‌دیده داده‌اند عمل کنند؛ چون دانش‌آموز دختری که دستش قطع شده، آینده شغلی و آینده خودش به طور کل تغییر می‌کند. کاش حداقل برای شغل ما کاری کنند. علاوه بر اینها هنوز نه دیه ای پرداخت شده و نه دادگاهی برگزار شده است.
از مدرسه تنها درخواست یک صندلی داشتیم که آن هم ندادند
به دلیل مشکل دست صدیقه درخواست زیادی برای صندلی دادیم که جوابی نگرفتیم و به همین دلیل در مدرسه خیلی اذیت می‌شد.
صدیقه صادیقی دیگر دانش‌آموزی است که در حادثه داراب آسیب جدی دید و دست راستش قطع شد، مادر صدیقه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا درباره وضعیت دخترش گفت: دخترم گاهی اوقات روحیه خوبی دارد و بعضی اوقات هم نه؛ البته چگونگی روحیه‌اش به شرایطی که در آن قرار می‌گیرد، بستگی دارد. مثلا وقتی به دست هایش فشار وارد می‌آید روحیه‌اش را از دست می‌دهد و از طرفی برای شروع سال تحصیلی استرس زیادی دارد.
مادر صدیقه در واکنش به این سوال که پیشتر قرار بود برای صدیقه پروتز دست تهیه شود، آیا این کار انجام شد یا خیر؟ گفت: هنوز این کار انجام نشده و درگیر هستیم و برای تهیه آن تلاش می‌کنیم.
هیچ سرویسی برای رفتن صدیقه به مدرسه در نظر گرفته نشده است
سال گذشته که صدیقه به مدرسه رفت هیچ سرویسی برای او در نظر نگرفتند، برای امسال هم مشخص نیست.
او اضافه کرد: همان سال اول معلم خصوصی به خانه آمد، چون شرایط صدیقه به گونه‌ای نبود که به مدرسه برود؛ ولی سال گذشته که به مدرسه رفت هیچ سرویسی در نظر نگرفتند، برای امسال هم فعلا مشخص نیست. به دلیل مشکل دستش درخواست زیادی برای صندلی دادیم که انجام نشد و به همین دلیل در مدرسه خیلی اذیت می‌شد.
مادر صدیقه در ادامه گفت: صندلی مدرسه خیلی قدیمی است و دخترم نمی‌تواند کیفش را جلویش بگذارد تا زیپ کیف را با دندان باز کند، این کار برایش مشکل است. مدرسه باید برایش دو صندلی می‌گذاشت و این کار را باید اداره انجام می‌داد، ولی انجام نداده است. مدیر مدرسه خوب بود؛ و وقتی دخترم حالش بد می‌شد مدیر و معاون با او خوب بودند و برای وضعیت روحی‌اش درخواست مشاور دادند، ولی مشاور نیامد. سال گذشته روحیه خوبی نداشت، من هم تلاش می‌کردم او را به مشاوره ببرم، اما خودش نمی‌آمد.
مادر صدیقه با بیان اینکه اکنون دخترش در رشته علوم انسانی تحصیل می‌کند، گفت: صدیقه به رشته تجربی و ریاضی علاقه بسیاری داشت و اتفاقا ریاضی‌اش خیلی خوب بود و تا نیمه‌های شب درس می‌خواند ولی روز بعد حالش بد می‌شد و نمی‌توانست به مدرسه برود. گفتم شاید اگر رشته انسانی بخواند بتواند بعدها روان شناسی یا مشاوره بخواند و خودش به خودش کمک کند؛ پیشنهاد مشاور هم همین بود.
افت تحصیلی دختران حادثه‌دیده شین‌آبادی
این دختران بشدت از لحاظ تحصیلی دچار افت شده‌اند حتی تا به امروز روان شناسی و روان درمانی برای اینها صورت نگرفته است.
حسین احمدی نیاز، وکیل دختران شین‌آبادی درباره وضعیت نابسامان آنها به لحاظ درمانی، آموزشی، روحی و... گفت: روند درمان دختران با دستگاه لیزر جدیدی که وارد شده، مناسب است و هنوز این دختران برای درمان از شین‌آباد به تهران سفر می‌کنند. یکی از دختران بنام اسرین معروفی در حال اتمام کتابی است که خودش نوشته و حادثه و مصیبت وارده را شرح داده است.
وی در واکنش به صحبت‌های پدر یکی از دانش‌آموزان مبنی بر اینکه یکی از مسئولان وقت وزارت بهداشت گفته بود، اعزام آنها به خارج از کشور بی‌آبرویی است، گفت: بله، همینطور بوده است، یکی از مقامات وقت وزارت بهداشت عینا همین موضوع را به اینجانب اعلام کرد که جهت جلوگیری و پیشگیری از بی‌آبرویی دولت، از اعزام این دختران به خارج جلوگیری می‌شود.
تا به امروز روان درمانی روی دختران شین‌آبادی صورت نگرفته است
احمدی نیاز گفت: این دختران قربانی خیلی چیزها شده‌اند؛ قربانی بی‌مسئولیتی، قربانی بی‌تدبیری، قربانی تبعیض، قربانی سیاست، قربانی جناح‌بندی، قربانی ضعف قوانین، قربانی معضلات کشور و.... شوربختانه بسیار فریاد زدیم و تلاش کرده‌ایم که در پیرانشهر امکانات ایجاد شود، اما متاسفانه موافقت نشد.
وکیل دانش‌آموزان شین‌آبادی درباره سختی‌های رفت و آمد آنها از پیرانشهر به تهران گفت: شما در نظر بگیرید، این کودکان هر سفر باید ١٨ ساعت در راه باشند و بلافاصله زیر تیغ جراحی بروند و دوباره ١٨ ساعت در راه باشند و برگردند. هیچ انرژی و توانی در آنها باقی نمی‌ماند. این دختران به شدت از لحاظ تحصیلی دچار افت شده‌اند و حتی تا به امروز روان‌شناسی و روان درمانی برای اینها صورت نگرفته است.
وی درباره وضعیت روحی بسیار نامطلوب و وخیم دانش‌آموزان شین‌آباد گفت: افسردگی، کابوس و نگرانی و استرس به بخش لاینفک زندگی آنها تبدیل شده است. همچنین دیه صدمات وارده بر اثر تیغ جراحی به این دختران هنوز پرداخت نشده است. علیرغم شکایت اینجانب در دادسرای پیرانشهر و پیگیری‌های صورت گرفته این امر صورت نگرفته است.
دولت مسئول حادثه پیش آمده برای دانش‌آموزان شین‌آبادی است
احمدی‌نیاز گفت: دانش‌آموزان شین‌آباد از زمان حادثه تا به امروز زیر تیغ جراحی بودند. بعضا از قسمت‌های مختلف بدن آنها پوستی کنده شده و به قسمت دیگر بدنشان وصل شده است. همین اقدام موجب ضایعه دیگری بر بدن آنها شده است. آثار تیغ جراحی، درد و مصیبت روحی آن و بسیاری موارد دیگر مطابق قانون مجازات اسلامی مشمول دیه جدید منبعث از حادثه روز اول است که باید احتساب و پرداخت شود، اما متاسفانه تا به امروز پرداخت نشده است.
وی تصریح کرد: وفق مواد یک و یازده از قانون مسئولیت مدنی و اصول کلی حقوقی، دولت مسئول این حادثه بوده و باید جبران خسارت کند. این مبالغ و اقدامات در قبال این مصیبت بسیار ناچیز است.
وکیل دانش آموزان شین آبادی در پایان اظهار داشت: نکته‌ای که وجود دارد این است که مسئولان دولتی به دختران شین آباد با دید " ترحم" نگاه می کنند و از باب " منت" نه " تکلیف و وظیفه " عمل می‌کنند، در حالی که نباید چنین باشد.
گزارش نگران‌کننده‌ای از کوتاهی آموزش و پرورش در انجام وظایفش به دستمان نرسیده است
آموزش و پرورش چه در قبال دانش‌آموزان آسیب‌دیده و چهسایر دانش‌آموزان وظیفه دارد، امکانات آموزشی را در حدی که دارد برای همه آنها فراهم کند.
پس از شنیدن صحبت‌های دانش‌آموزان شین آبادی و هرمزگانی، تماس‌های مکرری با مسئولان آموزش و پرورش گرفتیم که هیچ یک نتیجه ای نداشت و گفته‌های این دانش‌آموزان را به گوش یکی از نمایندگان مجلس رساندیم. میرحمایت میرزاده عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با خبرنگار ایلنا، در واکنش به این گلایه ها اظهار داشت: تاکنون گزارش نگران کننده‌ای که حاکی از عدم رسیدگی و بی‌توجهی در این خصوص باشد، به دست ما نرسیده است. برخی از مسائل در اختیار آموزش و پرورش است به عنوان مثال اینکه شما می‌گویید، یک صندلی مناسب در اختیار دانش آموز قرار نگرفته است؛ این بر عهده آموزش و پرورش است، اما من بعید می‌دانم، زیرا این چیزی نیست که آموزش و پرورش نتواند انجام دهد.
میرزاده گفت: آن چیزی که در اختیار آموزش و پرورش است، چه از نظر وظیفه ادرای و چه از نظر تخصصی باید انجام شود. آموزش و پرورش برای دانش آموزان معلول، ناشنوان و روشندل با تمام توان امکانات را فراهم می‌کند، بعید می‌دانم، برای دانش آموزانی که در حادثه آسیب‌دیده‌اند، کاری نکند. وقتی آموزش و پرورش برای دانش‌آموزانی که به صورت مادرزادی مشکلاتی دارند، خدمات ارائه می‌دهد، مگر می‌شود به آن دانش‌آموزانی که آسیب دیده‌اند، بی‌توجهی کند.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که وظیفه اصلی مسئولین آموزش و پرورش با توجه به بازگشایی مدارس در قبال دانش آموزان آسیب دیده چیست؟ گفت: آموزش و پرورش چه در قبال دانش‌آموزان آسیب‌دیده و چه سایر دانش‌آموزان وظیفه دارد امکانات آموزشی را در حدی که دارد، برای همه آنها فراهم کند. من بعید می‌دانم که آموزش و پرورش نخواهد کاری انجام دهد، اگر کسی هم مدارک و اطلاعاتی در دست دارد که می‌گوید ما به عنوان مجلس باید نظارت بیشتری بر عملکرد آموزش و پرورش داشته باشیم، آن مدارک را در اختیار ما قرار بدهند تا ما هم نقش نظارتی خود را ایفا کنیم، اما تا کنون گزارشی در اختیار ما قرار نگرفته که نشان دهد؛ آموزش و پرورش به وظایفش عمل نمی‌کند.
میرزاده در پاسخ به این سوال که به اینکه در نظر گرفتن معلم خصوصی و خدمات سرویس رفت و برگشت از وعده‌های آموزش و پرورش به این دانش آموزان بوده، چرا به این وعده‌ها آن طور که باید عمل نشده است؟ گفت: باز هم تاکید می‌کنم، اگر مدارکی در این زمینه وجود دارد که حاکی از قصور آموزش و پرورش در این زمینه است و کوتاهی در انجام وظایف را انجام می‌دهد، در اختیار ما قرار داده شود تا به آن رسیدگی کنیم.
