انتقاد عضو شورای شهر تهران از شهرداری و بهزیستی/ شهرداری در انتخاب پیمانکاران درست عمل کند/ برای شهرداری دوغ و دوشاب فرقی ندارد

به گزارش خبرنگار ایلنا، واگذاری مراکز بهاران به بهزیستی در هفته‌های گذشته،‌ با مخالفان و موافقان بسیاری همراه بود،‌ شورای شهری‌ها نداشتن مصوبه شورا در واگذرای را مطرح می‌کردند و شهرداری،‌ طولانی شدن روند اداری را علت تاخیر در در واگذاری می‌داند.

اگرچه الهام فخاری، نایب رئیس کمیسیون فرهنگی، اجتماعی شورای شهر تهران که از او به عنوان مخالف اصلی واگذاری مرا‌کز بهاران به بهزیستی یاد می‌شود، در آخرین اظهارات خود در صحن شورای شهر تهران به کمبودهای این مراکز ‌اشاره کرد و از ضعف شهرداری در انعقاد قرارداد با پیمانکارانی  گفت که مسئولیت نگهداری از حیوانات بدون صاحب شهری و کودکان  وافراد بی سرپناه را برعهده دارند. ظاهرا برای شهرداری در واگذاری‌ امور به پیمانکاران در هر دو شکل فرقی ندارد و در این باره  اصولی عمل نمی‌کند و همین باعث   نارضایتی  بسیاری از نهادهای حمایت از حیوانات و  کودکان بی‌پناه و این عضو شورای شهر  شده است.

فخاری،‌ که از معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران و همچنین استاندار تهران گله‌مند است در گفت‌و‌گو با ایلنا قانون را ملاک عمل دانسته و می‌گوید: برابر قانون املاک، واحدها و نهادهای شهری، متعلق به شهرداری است و درباره مراکز بهاران نیز، همین مسئله صادق است و قانون نیز تصمیم‌گیری درباره املاک شهرداری را در حوزه مسئولیت شورای شهر قرار داده است. در نتیجه اگر چنین پیشنهادی وجود داشت،‌ مدیران شهری می‌توانستند از طریق شهردار تهران،‌ در قالب لایحه، پیشنهاد خود را به شورا ارائه کنند تا درباره آن تصمیم‌گیری شود.

عضو شورای شهر تهران از جمله دلایل مخالفت خود، نداشتن کارکرد مناسب در این مراکز را بیان می‌کند و معتقد است:  مراکز بهاران برابر آیین نامه فعالیتی خود عمل نکرده و حتی بیشتر آنها از وجود آیین نامه‌ای که باید طبق آن عمل شود بی اطلاع هستند.

وی می‌افزاید: بهتر است کمیته اجتماعی، سازمان خدمات اجتماعی شهرداری را ملزم به برگزاری کارگاه آیین‌نامه خوانی برای پیمانکاران کند زیرا این موضوع یکی از وظایف مدیریت شهری است. بهاران، مرکز ترک اعتیاد و یا مراکز شبانه روزی اسکان نیست، زیرا وظیفه این موسسات آموزش مهارت آموزی و توان افزایی اجتماعی به افراد است تا بتوانند از آسیب‌ها عبور کنند. به عبارتی بهاران مرکزی برای پس از ترک اعتیاد است تا  این افراد بتوانند  در آن خود را بازپروری کرده و به جامعه برگردند نه اینکه به محلی برای خواب معتادان در حین مصرف تبدیل شود.

فخاری در ادامه با تاکید بر اینکه بهره‌برداری از مراکز بهاران یک وظیفه اجتماعی شهری است،‌ اختصاص این امر به عنوان  یک وظیفه تخصصی بهزیستی را نفی و با اشاره به ضعف شهرداری در انتخاب پیمانکاران متعهد ،‌ می‌گوید:  فاصله گرفتن مراکز بهاران از اهداف اصلی خود و تبدیل شدن به مراکز ترک اعتیاد برخلاف آیین‌نامه و  استفاده از افراد به عنوان کارگر بدون رعایت حقوق آنها، از جمله نقاط ضعف مراکز بهاران است و این وظیفه سازمان خدمات اجتماعی است  که  در انتخاب پیمانکار درست عمل کند.

وی می‌افزاید: پیمانکاران مراکز بهاران سازمان‌های مردم نهاد هستند و برابر قانون این سازمان‌ها باید مجوزهایی را از طرف بهزیستی دریافت کنند، ‌اما روند کار متعلق به نهاد شهری است و املاک نیز،‌ املاک شهری است. این مراکز یک متولی دارند و آن معاونت فرهنگی اجتماعی شهرداری است،‌ اگر آنها به وظایف خود درست عمل نکرده‌اند دلیل بر واگذاری مراکز نیست و اگر قرار بر تصمیم‌گیری است،  باید از طریق شورا  باشد .

این عضو کمیسیون فرهنگی،‌ اجتماعی شورای شهر تهران تنها به کاستی‌ها در مراکز بهاران بسنده نمی‌کند،‌ وی یکی از دلایلی که تلاش‌های سازمان بهزیستی برای تملک ساختمان‌های بهاران را زیر سئوال می‌برد را  مراکز یاسر می‌داند. این مراکز که جایی برای نگهداری کودکان خیابانی تهران است نیز با انتقادات جدی مردم و کارشناسان روبرو است.

فخاری اضافه کرد: سازمان بهزیستی بودجه مشخصی دارد و برمبنای آن به مسئولیت‌ها و یا بهتر بگویم وظایف اجتماعی خود می‌پردازد. اما این سئوال برای من مطرح است که این سازمان در حال حاضر در حیطه ایفای وظایف خود، با توجه به بودجه‌ای که در اختیار دارد، همچنین تنوع و نوع وظایف تعریف شده و عملکردی که باید نسبت به آنها داشته باشد شرایطی بهتر از شهرداری دارد؟ آیا مراکز یاسر که قبلا در اختیار بهزیستی قرار گرفتند لزوما به عملکرد تخصصی‌تری رسیده‌اند و یا خروجی مناسب‌تری داشته‌اند  که حالا متولی مراکز بهاران نیز  باشند؟