عضو شورای شهر تهران در گفتوگو با ایلنا:
مناسبسازی معابر پایتخت نیازمند بودجه است
رییس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران مناسبسازی معابر پایتخت را نیازمند بودجه دانست.
زهرا صدراعظم نوری (رییس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران) در گفتوگو با خبرنگار ایلنا درباره وضعیت منطقه خلازیر که به مرکز اوراق فروشیهای تهران تبدیل شده است، گفت: در حال حاضر وضعیت این منطقه همان گونه است، اما برنامهای در نظر گرفته شده که بتوانیم با هماهنگی دستگاههای مختلف منطقه را ساماندهی و پاکسازی کنیم.
صدراعظم افزود: مشاغلی مانند فروشندگان آهن و آلومینیوم و قراضهفروشی در آن منطقه ایجاد شده که با توجه به مصوبات دولت، در جدول خروج از محدوده شهری هستند و باید حتما از شهر خارج شوند و در شهر نمیتوانند به فعالیت بپردازند. براین اساس با همکاری شهرداری منطقه، معاونت خدمات شهری و دادسرا و پلیس مسئله را دنبال میکنیم تا بتوانیم اوضاع را ساماندهی کنیم و اثربخشی داشته باشیم، مانند اقدامی که در تقی آباد در منطقه 18 انجام شد، در این منطقه نیز در سطح گسترده اقداماتی انجام میدهیم.
رییس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری درخصوص مناسبسازی معابر شهری گفت: شهر بزرگ تهران متعلق به همه شهروندان است و شعار«شهر زیستپذیر و شهر برای همه» مفهومش آن است که همه گروههای حاضر در شهر، باید بتوانند در شهر زندگی کنند و برای همه قابل دسترسی باشد، طبیعتا در شهر بزرگ تهران درصدی از شهروندان جزو توانیابان هستند و نمیتوانند در شهر به راحتی تردد کنند.
وی در ادامه تصریح کرد: زمانی که این شهر ایجاد و توسعه یافت به این موضوعات توجه نشد، بنابراین ما با یک وسعت 700 کیلومتری مواجه هستیم که بسیاری از معابر آن نیز نامناسب است و مناسبسازی آن زمان زیادی لازم دارد و همچنین بودجه و منابع زیادی را هم میطلبد، البته به تدریج مناسب سازیها رخ میدهد، در مکانهایی که جدید ساخته میشود، حتما مناسبسازی رعایت میشود و جزو دستورالعملها است. همچنین پروانههای ساختمانی و پایان کار نیز براین اساس، صادر میشود.
رییس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری تصریح کرد: امیدواریم در یک بازده چند ساله، شهری داشته باشیم که برای همه گروههای شهروندی قابل استفاده و دسترسی باشد. باتوجه به اینکه با یک شهر 700 کیلومتری روبه رو هستیم کار کردن در آن خیلی به چشم نمی آید، درحالی که مناسبسازی در مناطق مختلف در حال انجام است؛ باتوجه به محدودیت منابع ما نمیتوانیم همه منابع را فقط به یک موضوع اختصاص دهیم و باید منابع را در بخش های مختلف توزیع کنیم.