معاون ابتدایی آموزش و پرورش در گفتوگو با ایلنا:
بازی و اسباب بازی ابزار جدید معمان برای آموزش/ تحرک و شادابی دانشآموزان باید لحاظ شود
معاون ابتدایی آموزش و پرورش در خصوص اجرای طرح بازی و یادگیری گفت: برای پیاده کردن این طرح معلمان باید بازی و اسباب بازی را به عنوان یک ابزار آموزشی به کار ببرند.
رضوان حکیم زاده (معاون ابتدایی آموزش و پرورش) در گفتگو با خبرنگار ایلنا با اشاره به طرح بازی و یادگیری و راههای پیاده کردن این طرح در حین آموزش و یادگیری گفت: همانطور که در شیوه نامه طرح بازی و یادگیری پیش بینی شده، باید حتما به هدفهای مدنظر پروژه بازی و یادگیری توجه شود.
وی ادامه داد: اگر هدف صرفا سرگرمی و بازی باشد، این طرح در رسیدن به اهدافش موفق نخواهد بود، اگر هم صرفا فشار و استرس روی معلمان باشد که بدون در نظر گرفتن بسترهای شاد و صرفا با توجه به چارچوبی که تعیین شده رفتار کنند، باز هم ممکن است پروژه با مشکل مواجه شود، چون خلاقیتهای معلمان گاها می تواند کمک شایانی به پیشبرد اهداف کند.
حکیم زاده اضافه کرد: نگاه پروژه بازی و یادگیری به بازی باید به عنوان یک بستر مناسب برای یادگیری عمیق و آموزش مهارتهای مورد نظر به دانش آموزان باشد و معلمان در این زمینه بازی و اسباب بازی را به عنوان یک ابزار به کار ببرند.
وی در پاسخ به این سوال که چقدر به موفقیت این طرح امیدوارید؟ گفت: قطعا هم برای دانش آموزان و هم برای معلمان مجال خوبی در نظر گرفته شده تا خودشان با توانمندی و خلاقیتی که دارند، بتوانند بازیهایی را تعریف کنند یا دست سازههایی داشته باشند که برای یادگیری مفاهیم کتب درسی به آنها کمک کند.
معاون ابتدایی آموزش و پرورش با بیان اینکه برای موفقیت در این طرح باید نگاه جمعی وجود داشته باشد و بازیهایی استفاده شود که دانشآموزان با همکاری هم و مشارکت کار را انجام دهند، گفت: اجرای این طرح باید به گونهای باشد که بازیها صرفا یک جا نشستن و کار فکری و ذهنی انجام دادن نباشد و حتما بحث تحرک و شادابی دانش آموزان را مدنظر داشته باشند.
حکیم زاده اضافه کرد: اگر به نکاتی که اشاره شد توجه شود این پروژه در رسیدن به اهدافش میتواند موفق باشد. همچنین آموزشهایی هم که داده شده و پس از این داده میشود و همینطور تدوینهایی که درخصوص این پروژه صورت گرفته، میتواند در پیشبرد اهداف آن مثمر ثمر باشد.
وی در پاسخ به این سوال که برخی از والدین ترجیح میدهند به کودکان خود در خانه آموزش دهند، زیرا معتقدند مدرسه کیفیت آموزشی مناسبی ندارد و کودکان در معرض آسیبهای متعدد هستند.در این زمینه آماری دارید و برای حل آن چه راهکارهایی مدنظر است، گفت: من آمار خاصی ندارم، ولی قطعا هدف از مدرسه رفتن برای دانش آموز یادگیری یک سری مفاهیم علمی نیست که خانواده به او یاد دهد. مهمترین کارکرد آموزشی مدرسه، تربیت اجتماعی دانش آموزان است و خانواده هایی که به این مهم توجه نمیکنند قطعا نمیتوانند بچههایی تربیت کنند که در تمام ساعات تربیتی یک رشد متوازن داشته باشند و با این کار از ابعاد رشد و تربیت که قرار است در یک محیط جمعی اتفاق بیافتد، غفلت میشود.
معاون ابتدایی آموزش و پرورش در پایان اظهار داشت: با این کار برخی از والدین، کارکرد مدرسه به این تقلیل پیدا می کند که فقط یک سری مفاهیم علمی را به بچهها آموزش میدهد، که این واقعا هدف آموزشی مدرسه نیست و به نظر میرسد خانوادههایی که این نگاه را دارند، نگاهی تک بعدی دارند و به تمام ابعاد مسئله تربیت توجه کافی میکنند. از همه مهمتر تمرین برای زندگی اجتماعی و بُعد تربیت اجتماعی است که قطعا با جدا کردن کودک از فضای مدرسه تحقق پیدا نخواهد کرد.