محسن هاشمی تاکید کرد:
ضرورت توازن در منابع و تکالیف شهرداری در برنامه سوم توسعه شهری تهران/ یکپارچه دیدن منابع و هزینه شهرداری یکی از آسیبهای ساختار فعلی است
رییس شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به ارائه برنامه توسعه سوم شهری تهران از سوی شهرداری تاکید کرد و گفت: متوزان کردن منابع و تکالیف شهرداری و همچنین واقعبینی وعملگرایی در برنامه توسعه شهری ضروری است در نظر گرفته شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محسن هاشمی در ابتدای هشتادو نهمین جلسه شورا با اشاره به ارائه برنامه توسعه سوم شهری تهران از سوی شهردار ضمن تشکر از وی و معاونت برنامهریزی شهرداری به آسیبشناسی برنامهنویسی در کشور پرداخت و بر رعایت این نکات در برنامه سوم تاکید کرد.
رییس شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه از سال 1389 که دور جدید برنامهریزی شهری تهران آغاز شده تاکنون دو برنامه تهیه و مصوب شده است و انشاله از ابتدای سال آینده اجرای برنامه سوم توسعه شهری تهران آغاز میشود.
وی در ادامه با ارائه نکاتی از آسیبشناسی برنامهریزی در کشور با ملاحظات و سیاستهای کلی حاکم بر برنامه اظهار داشت: یکی از مشکلات برنامهریزی در کشور که شامل مدیریت شهری نیز میشود، برنامهریزی ویترینی و نمایشی است، یعنی عملکرد سازمان تابع برنامه، تغییرات و سیاستهای آن لزوما نیست و براساس روزمره گی و مصالح ذینفعان صورت میگیرد، بنابراین با تصویب برنامه و تغییرات آن؛ تغییر محسوسی در عملکرد سازمان مشاهده نمیشود.
محسن هاشمی بر لزوم پرهیز از حجیم کردن برنامه و افزایش تعداد احکام وتکالیف برنامه تاکید کرد و افزود: اگر برنامه هوشمند و هدفمند تدوین شود، طبیعی است که در یک دوره محدود و با منابع محدود قادر به تامین بخش بزرگی از احکام وتکالیف نیست و بایست پیکره برنامه از فربهی به چابکی تغییر کند.
به گفته هاشمی، ضرورت سنجش پذیری و شاخص پذیری کمی اهداف و تکالیف برنامه نیز باید لحاظ شود که استفاده از عبارات کیفی، کلی گویی و ایدهآلگرایی در ادبیات برنامه، مسیر را برای عدم تحقق پذیری و افزایش ابهام در عملکرد برنامه بازمیکند.
رییس شورای اسلامی شهر تهران در ادامه اولویتبندی متناظر با مطالبات شهروندان در برنامهریزی را مهم دانست و افزود: واقعیت این است که مدیریت شهری تهران با انبوهی از مطالبات و خواستهای گروههای ذینفع، بدنه شهرداری و مردم مواجه است که قادر به تحقق همه آنها در مدتی محدود نیست، پس ما ناگزیریم که خواست عمومی شهروندان را که شورای شهر تبلو آرا و اراده آنهاست بر سایر گروههای ذینفع مقدم کنیم و نتیجه این تقدم ممکن است به نارضایتی این گروهها منجر شود اما حفظ رضایت همه در یک برنامهریزی علمی و اجرایی اجتنابناپذیر است.
هاشمی همچنین بر ضرورت حرکت به سمت متوزان کردن منابع و تکالیف شهرداری تهران تاکید داشت و گفت: کاهش اتکای شهرداری از درآمد ناپایدار به پایدار گرچه یکی از مطلوبیتهای برنامه است اما از آن مهمتر متوازن کردن ساختار منابع – هزینه شهرداری تهران است، شهرداری منابع متفاوتی دارد و با انتظارات و تکالیف متعددی نیز مواجه است، یکپارچه دیدن منابع و هزینه شهرداری یکی از آسیبهای ساختار فعلی است که باید بتدریج اصلاح شود و برای هر گونه از هزینهها، نوعی خاصی از درآمدها پیشبینی شود تا امکان تعادل و توازن در منابع و هزینه هر حوزه فراهم آید و بطور مثال اگر منابع هزینههای جاری و خدماتی یا فرهنگی و اجتماعی تامین نشد، بودجه سیستم حمل ونقل عمومی به این حوزه اختصاص نیابد و مدیریت شهری دچار روزمرگی و انقباض نشود.
وی در پایان بر ضرورت واقع بینی و عملگرایی در برنامه نیز تاکید کرد و اظهار داشت: بسیاری از اهداف برنامه برای تحقق نیازمند ابزارهای قانونی و اجرایی هستند که معمولا بدلیل عدم پیگیری مناسب فراهم نمیشوند و نتیجتا هدف برنامه محقق نمی شود، بطور نمونه در حوزه درآمدهای پایدار، کمتر از یک پنجم قبوض صادره برای شهروندان وصول میشود و پیشبینیهای انجام شده جهت ایجاد مکانیزیم مناسب برای وصول درآمد پایدار اجرایی نشده است و همین موجب بروز کسر بودجه و اختلال در تحقق بخشی از برنامه میشود.
وی ابراز امیدواری کرد با انگیزهای که در اعضای شورای شهر جهت ایجاد تحول در عملکرد مدیریت شهری از طریق تدوین یک برنامه علمی وعملی وجود دارد، بسیاری از این نقیصهها و آسیبها در شورا تکمیل و برطرف گردد و این برنامه بستر وسنگ زیرین بودجه سال آینده مدیریت شهری و تحقق مطالبات شهروندان تهرانی باشد.