«حمایت از کالای ایرانی» پدیدآورنده حس وفاداری اقتصادی در جامعه است
قائم مقام وزیر کشور در امور مجلس و استانها و سخنگوی وزارت کشور در یادداشتی به ملزومات و راهکارهاى تحقق شعار سال٩٧ تحت عنوان «حمایت از کالای ایرانی پدیدآورنده حس وفاداری اقتصادی در جامعه» پرداخته است.
به گزارش ایلنا، متن این یادداشت به شرح زیر است:
١- «حمایت از کالای ایرانی» از مبادی و اصول اساسی اقتصاد مقاومتی است چراکه هر قدر گفتمان «حمایت از کالای ایرانی» در جامعه بیشتر تقویت و نهادینه شود به همان نسبت امکان تولید و اشتغال بهبود می یابد.
٢- وضعیت نهایی اقتصاد سیاسی ایران و پتانسیل بالای آن برای عبور از بحرانهای بالقوه، بدون توجه به نقش و جایگاه تولید و مصرف کالاهای ایرانی ممکن نیست.
٣- گرایش طبیعی به «حمایت از کالای ایرانی»، در صورت ترکیب با یک عنصر دیگر یعنی «سیاستی غیر نفتی»، هم زمان منافع فرد، نیازهای جامعه و ضروریات حاکمیت را به نحو بهتری برآورده میسازد.
٤- «حمایت از کالای ایرانی» دارای بنیانی درون زا و برون نگر است چرا که جدا شدن و انزوا دشواریهای خاصی در پی دارد.
٥- این سیاست، انتخابی عقلانی است چراکه هماهنگ کننده نظام تولید ملّی، مصرف ملّی و فراتر از آن، متضمن چند منفعت ملّی است.
٦- از آنجمله حمایت دولت از تولید و مصرف کالای ایرانی، باعث رقابتی شدن نظام بازار داخلی می شود. در عین حال، با آگاهی جمعی، وحدت روحی و هویت ملّی همراه بوده و پدیدآورنده نوعی حس وفاداری اقتصادی در جامعه است. آشکار است که این سیاست می تواند باعث تشویق سرمایهگذاران و افزایش اعتمادبهنفس آنان در سرمایهگذاری شده و این دو عامل امنیت بازار را در پی داشته باشد. در عین تعامل با اقتصاد جهانی، باعث شناخت بیش از پیش مزیتهای نسبی و رقابتی اقتصاد ملی می شود.
٧- اصولا ارتقاء قدرت تولید کالاهای با کیفیت داخلی، به مراتب از مصرف این کالاها پراهمیت تر است. سیاست «حمایت از کالاهای ایرانی» در صورت تمهید بسترهای نهادی، حقوقی و اجتماعی، قدرت تولیدی نسلهای بعدی را تقویت و تأمین می نماید.
٨- «حمایت از کالاهای ایرانی»، راهحلی سریع و مقطعی نیست بلکه سیاستی بلند مدت با حمایت نامحدود دولت است. طبیعتا موفقیت این سیاست به نسبت آزادی های موجود در نظام بازار ایران و میزان تکامل و تنقیح قوانین اقتصادی، مهار سوداگری، مقابله با فساد اقتصادی، مردمی سازی اقتصاد، اعتماد به بخش خصوصی، رهایی تدریجی از وابستگی به درآمد نفت، اولویت بندی شریکان تجاری، ترجیح تولید بر واردات و ترجیح خرید کالای داخلی نسبت به کالای خارجی بستگی تام دارد.
٩- این سیاست فقط در شرایطی مفید واقع می شود که توسط توده های مردم و حاکمیت پشتیبانی گردد.
١٠- حمایت از کالای ایرانی باید توسط یک سازوکار مناسب بازرگانی داخلی حمایت گردد.