معاون وزیر کشور:
باید تشکل‌های اجتماعی را شریک و سهیم جامعه بدانیم
معاون وزیر کشور گفت: ما باید تشکل‌های اجتماعی را شریک و سهیم جامعه بدانیم و با تقسیم فعالیت‌ها، آرمان کشور برای توسعه محقق شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، تقی رستم‌وندی صبح امروز در نشستی درخصوص تدوین لایحه قانون تشکل‌های مردم‌نهاد گفت: طی شش ماه اخیر رحمانی‌فضلی به جهت کاری مشغول بوده است. نخست انتخابات، بعد رای اعتماد، بعد انتخاب و جابجایی استانداران و سپس پروژه اربعین و در نهایت با زلزله کرمانشاه روبه‌رو شدیم. با این حال، تلاش می‌کنیم نمایندگان نهادهای مردم‌نهاد با وزیر دیدار داشته باشند.
وی با بیان اینکه موضوع حضور و مشارکت تشکل‌های مردم‌نهاد در امور کشور بسیار مهم است، اظهار داشت: گام نخست در این باره دو، سه سال پیش برداشته شد و متن اولیه نوشته شد. امیدواریم این روند سرعت بگیرد و در هیات دولت تصویب و سپس به مجلس برود.
معاون وزیر کشور با بیان اینکه در کشور درخصوص تشکل‌ها دیدگاه‌های متنوع و گاه متضادی وجود دارد، اظهار داشت: دسته‌ای کاملا با مفهوم تشکل، سمن و NGO مخالف هستند. این دیدگاه، تشکل‌ها را خودی نمی‌دانند و سعی می‌کنند مفهوم تشکل را از ادبیات جامعه ایرانی حذف کنند. من فکر نمی‌کنم تلاش آنها به نتیحه‌ای برسد. دیدگاه دوم تشکل‌ها را حریف و رقیب می‌داند و تلاش می‌کند با این حریف رقابت کند. آنها تلاش می‌کنند سمن‌ها را محدود کنند که دوره این رویکرد هم گذشته است که تشکل‌ها را رقیب دولت و نظام حکمرانی بدانیم.
رستم‌وندی ادامه داد: رویکرد سوم، تشکل‌ها را همکار و معین نظام حکمرانی می‌دانند. این رویکرد، رویکرد مثبت و قابل اعتنایی است ولی نظر شخصی من این است که این رویکرد اعتقادش بر این است که در زمان ضرورت، به سمت تشکل‌ها برویم. یعنی آنجا که زورمان نرسید، تلاش کنیم از ظرفیت موجود استفاده کنیم. این رویکرد هرچند مثبت است، ولی کفایت نمی‌کند.
وی افزود: رویکرد چهارم تشکل‌ها را شریک خود در نظام حکمرانی می‌دانند. این رویکرد، می‌تواند مبنای حرکت و کار تلقی شود و ما باید تشکل‌های اجتماعی را شریک و سهیم جامعه بدانیم و با تقسیم فعالیت‌ها آرمان کشور برای توسعه محقق شود.
رئیس سازمان امور اجتماعی کشور با بیان اینکه این رویکرد دو مبنای عقلانی دارد، تصریح کرد: مبنای نخست این است که تشکل‌ها در صحنه حضور دارند و با مردم در ارتباط هستند و در شناخت مسئله می‌توان از این ظرفیت استفاده کرد. دولت‌ها به دلیل دوری از فعالیت دیرتر به فهم اجتماعی نائل می‌شوند ولی تشکل‌ها بصیرت و شناخت بهتری از مسائل اجتماعی نسبت به دولت‌ها دارند. مبنای دوم، اقدام و عمل است. دولت‌ها در این حوزه کند هستند و با تاخیر ورود می‌کنند و وقتی هم به مسائل ورود می‌کنند، توفیق، کارآمدی و کارایی‌شان کمتر است. در حوزه کارایی و کارمدی، تشکل‌ها نسبت به دولت‌ها موفق‌تر بوده‌اند.
رستم‌وندی با بیان اینکه سیاست وزارت کشور این است که می‌خواهیم نگاه کیفی به تشکل‌ها و سمن‌ها داشته باشیم، خاطرنشان کرد: بجای تاکید بر گسترش سمن‌ها – هرچند که گسترش کمی هم مطلوب است – تاکید و تلاش ما افزایش کیفی تشکل‌های اجتماعی و سمن‌ها است. من به رشد کمی سمن‌ها اعتقاد دارم ولی سیاست اصلی ما تقویت کیفی و اثربخشی سمن‌ها است.
وی با بیان اینکه سیاست دوم رشد سمن‌ها براساس نیاز کشور، مناطق، استان‌ها و براساس موضوعات مختلف است، ابراز داشت: یعنی رشد سمن‌ها باید نیازمحور باشد. اینکه فکر کنیم سمن‌ها از بالا و با فشار دولتی توسعه یابند، این مسئله مثمرثمر نخواهد بود. این جلسه مبنایی برای ارتباط مستمر با تشکل‌ها است. رویکرد ما، ارتباط مستمری با سمن‌ها و تشکل‌ها است. این جمع، می‌تواند هیات اندیشه‌ورزی باشد.
