ردپای 8 هزارساله روستانشینی در تل‌کمین مرودشت
تل‌کمین مرودشت فارس دارای دوره‌های فرهنگی و استقراری از دوره روستانشینی قدیم در هزاره ششم پیش‌ازمیلاد تا دوره میانه و پایانی اسلامی است.
به‌گزارش ایلنا نوروز رجبی سرپرست ایرانی مطالعات باستان‌شناختی گروه مشترک ایران و آلمان در تل‌کمین اعلام این خبر، گفت: نتیجه مطالعات فصل نخست در این محوطه نشان می‌دهد که از آغاز هزاره ششم پیش‌ازمیلاد تا آغاز هزاره اول و دوره هخامنشی، پیوسته در این محوطه کلیدی استقرار فرهنگی و سکونتی وجود داشته؛ به‌عبارت دیگر، صرفاً در بازه زمانی پس از دوره هخامنشی تا سده‌های نخستین اسلامی است که در این محوطه هیچ‌گونه شواهدی از استقرار فرهنگی دیده نشده است.
تعیین عرصه و حریم برای جلوگیری از تخریب
رجبی افزود: به‌دلیل آسیب‌پذیری تپه با فعالیت‌های کشاورزان و برای جلوگیری از تخریب و تسطیح تدریجی این تپه، برنامه تعیین عرصه و حریم تپه با باز کردن دوازده گمانه در پیرامون تپه دنبال و به‌خوبی انجام شد.
به‌گفته او، این برنامه پژوهشی باعث وضع مقررات و قوانینی برای تپه خواهد شد که به‌موجب آن هر گونه آسیب‌زدن به بقایای فرهنگی و تاریخی پیگرد قانونی و مجازات به‌همراه خواهد داشت.
مطالعات باستان‌شناختی مشترک پژوهشکده باستان‌شناسی، پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، و دانشگاه گوته فرانکفورت با هدف پاسخ‌گویی به پرسش‌های باستان‌شناختی و مسائل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی جوامع هزاره چهارم تا هزاره اول پیش‌ازمیلاد در بلندی‌های فارس و دشت مرودشت و با تمرکز بر تل‌کمین انجام شد.
این مطالعات، با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری و به‌سرپرستی مشترک نوروز رجبی و جان واک مایر، یکی از برنامه‌های بلندمدت پژوهشگاه است که براساس تفاهم‌نامه‌ای با دانشگاه گوته فرانکفورت انجام می‌گیرد.
تل‌کمین محوطه‌ای مهم در کناره رودخانه کُر با گستره 10 هکتار است که نخستین بار ویلیام سامنر شناسایی و معرفی‌اش کرد و در دهه شصت خورشیدی لویی واندنبرگ چندین گمانه بر روی آن باز کرد.
