نامزد پنجمین دوره انتخابات شورای شهر و روستا در تهران:
شهرداری تهران در بحث معماری با تشت آرا روبروست
نامزد پنجمین انتخابات شوراهای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه رسانهها در امر خوراک فرهنگی مردم و شهروندان نقش حیاتی برعهده دارند، گفت: معماری شهری یک نوع فرهنگ است و یکی از راههای بروز و نمود فرهنگ اسلامی در معماری شهری است. اما متاسفانه در چند سال گذشته در شهرداری تهران در بحث مدیریت معماری و نمای ساختمان ما شاهد تشتت آرا بودیم.
امیر بهمنی (کاندیدای پنجمین انتخابات شورای شهر تهران) در گفتوگو با خبرنگار ایلنا؛ درباره بکارگیری پیادهروها برای جذب توریسم گفت: ما از پیادهروهای عریض شهرمان میتوانیم برای جذب توریسم استفاده کنیم. در کشورهای پیشرفته دنیا مغازههای پیادرویی شکل گرفته که با بهره از این مغازهها فضای شهر شادتر شده است. ما هم میتوانیم از این موضوع برای جذب توریسیم استفاده کنیم.
او ادامه داد: معتقدم فرهنگ در مقابل هرج و مرج باید تعاملی باشد نه تهاجمی. همانطور که مسئولان بهداشتی اجازه نمیدهند غذای ناسالم به فرد برسد در امر فرهنگ و خوراک فرهنگی نیز همینگونه است. معتقدم رسانهها در امر خوراک فرهنگی مردم و شهروندان نقش حیاتی برعهده دارند و بسیار تاثیرگذار میباشند. لذا با حمایت از اهالی رسانه و برخورداری از منابع فکری و فرهنگی خوب میتوان جهتدهی درستی در این زمینه داشت.
نامزد پنجمین انتخابات ریاست جمهوری با بیان اینکه شهرداری به عنوان یک ارگان مسئول باید بر حوزه فرهنگ نظارت کند، گفت: نظارت هوشمندانه، آگاهانه، مراقبت از هرز روی نیروها و هدایت جامعه شهری به سمت و سوی صحیح و کمک به رشد فرهنگی شهروندان از اقداماتی است که شهرداری تهران میتواند در حوزه فرهنگ داشته باشد.
بهمنی با بیان اینکه فرهنگ در شریانهای شهر جاری است، گفت: معماری شهری یک نوع فرهنگ است و یکی از راههای بروز و نمود فرهنگ اسلامی در معماری شهری است. اما متاسفانه در چند سال گذشته در شهرداری تهران در بحث مدیریت معماری و نمای ساختمان ما شاهد تشتت آرا بودیم.
او ادامه داد: بارها و بارها شاهد بودیم که مسئولان شهرداری نمایی را مشخص کردند اما آن را نقض کردند و آن معماری را مطابق با معماری اسلامی اسلیمی ندانستند. چرا مدیریت ما باید به این نحو باشد که دو سه سال ساختمانهایی در شهر ما ساخته شود که با فرهنگ ما مطابقت ندارد و بعد از چند سال بگویند راه را اشتباه رفتهایم؟! این ابراز پشیمانی که دیگر سودی ندارد چراکه باید یک دوره بیست الی سی ساله بگذرد تا بتوانیم آن را بازیافت کنیم.