در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:
علت عدم اعتمادِ صنعت به دانشگاه چیست؟/ دانشجویان ظرفیتی برای افزایش ثروت در جامعه هستند
رئیس پارک علم و فناوری اردبیل گفت: فناورانی که خودشان را به سطح بالایی از بلوغ فناوری (TRL) رسانده‌اند، می‌توانند دست صنعت را بگیرند و ارتباطات را قوی‌تر کنند و منجر به سرمایه‌سازی شوند و می‌توان روی آنها حساب باز کرد.
«یوسف عباسپور» رئیس پارک علم و فناوری اردبیل در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در مورد ارتباط صنعت و دانشگاه و نقش پارک‌های علم و فناوری به عنوان حلقه میانی این روابط، توضیح داد: باید اعتماد بین صنعت و دانشگاه ایجاد شود. شاید عدم اعتماد صنعت به دانشگاه به این دلیل است که پیش از این ممکن است پروژه‌هایی به دست دانشگاهیان انجام شده که نتوانسته به صورت کامل مشکلات آنها را حل کند و در حقیقت تاثیرگذار نبوده اند.
رئیس پارک علم و فناوری اردبیل با اشاره به اینکه فناوران و شرکت‌های دانش بنیان بازوی علمی و فناوری قوی در پارک‌ها محسوب می‌شود، اظهار کرد: سطح کار علمی دانشجویانی که پایان‌نامه یا رساله می‌نویسند، از منظر بلوغ فناوری (TRL) بیشتر در سطوح پایین قرار دارد و در اکثر مواقع بعد پژوهشی بر این دست آثار حاکم است، ولی فناوران در پارک‌های علم و فناوری و شرکت‌های دانش بنیان، از سطح اولیه عبور کرده‌اند و دستاوردهای علمی و فناوری دارند که آن داشته‌ها را آزموده‌اند و حداقل به سطوح بلوغ فناورانه در سطح ۵ یا ۶ رسیده اند.
رئیس پارک علم و فناوری اردبیل در ادامه تصریح کرد: سطح بلوغ فناوری بالا، بیشتر می‌تواند نیاز صنعت را برطرف کند برای همین پارک‌های علم و فناوری و شرکت‌های دانش بنیان بهتر می‌توانند حلقه اتصال بین دانشگاه و صنعت باشند و نیازهای آن را مرتفع کنند و در مقایسه با کار پژوهشی صرف، در پاسخ به نیازمندی‌های صنعت موفق‌تر هستند.
به گفته عباسپور، فناورانی که خودشان را به سطح بالایی از بلوغ فناوری (TRL) رسانده‌اند، می‌توانند دست صنعت را بگیرند و ارتباطات را قوی‌تر کنند و منجر به سرمایه‌سازی شوند و می‌توان روی آنها حساب باز کرد. در واقع، در نهایت به واسطه چنین رویکردی است که ثروت در دانشگاه متبلور می‌شود.
رئیس پارک علم و فناوری اردبیل ادامه داد: ما می‌توانیم دانشجویانی که رساله‌ها و پایان‌نامه‌های کاربردی دارند را در پارک‌های علم و فناوری پرورش دهیم و از نظر من با این رویکرد، دانشجوها ظرفیتی برای افزایش ثروت در جامعه خواهند بود. وقتی دانشجو به چنین شرایطی در پارک‌ها و شرکت‌ها دست پیدا کند، دیگر فقط دنبال کار دولتی نخواهد بود. در چنین حالتی یک تحصیل کرده هم اشتغال دارد که برایش امنیت اقتصادی در پی دارد هم به کمک علم خود آورده مالی ایجاد می‌کند و ثروت آفرین می‌شود.
