پرونده خونهای آلوده از دیدگاه اخلاق حرفهای و مسئولیت اجتماعی بررسی شد
انجمن حقوقشناسی و گروه حقوق خانه اندیشمندان علوم انسانی با مشارکت انجمن اخلاق کسب و کار و مسئولیت اجتماعی ایرانیان و گروه روانشناسی اجتماعی انجمن جامعهشناسی ایران، در هفتادمین نشست از مجموعه یکشنبههای حقوقشناسی، موضوع "پرونده خونهای آلوده وارداتی (از کشور فرانسه) را ازدیدگاه اخلاق حرفهای، مسئولیت اجتماعی و خیر عمومی در کنشگری اجتماعی" را با حضور اساتید، کارشناسان و تعدادی از خانوادههای پرونده خونهای آلوده در محل خانه اندیشمندان علوم انسانی بررسی کرد.
به گزارش ایلنا، در این میزگرد محبوبه امینی، دبیرکل انجمن اخلاق کسب و کار و مسئولیت اجتماعی ایرانیان با تاکید بر اهمیت اخلاق حرفه ای در همهی امور اجتماعی، اظهار داشت: در پرونده ای مثل خون های وارادتی آلوده به کشور، برخی افراد با رویکرد مسئولیت اجتماعی برای احقاق حقوق همنوعان خود مشارکت کردند.
وی افزود: مسئولیت اجتماعی بیانگر این نکته است که همهی افراد جامعه در موضوعات مختلف ممکن است ذینفع نباشند، اما تحت تاثیر تصمیمات در گروههای مختلف جامعه قرار میگیرند و دست به کنشگری اجتماعی میزنند.
محبوبه امینی گفت: در واقع مسئولیت اجتماعی فراتر از مسئولیت اقتصادی است و به سمت یک هدف مهمتر حرکت کرده و ظرفیتی را ایجاد می کند که افراد به شکل اخلاقی در مسائل مختلف جامعه مشارکت می کنند.
وی در ادامه در رابطه با چگونگی ترویج کنشگری اجتماعی در میان بخشهای مختلف جامعه افزود: روحیهی مسئولیت اجتماعی فراتر از اجبار بوده و نوعی سبک رفتاری است که بهطور مداوم در زندگی افراد اتفاق میافتد.
مسئولیت اجتماعی فضیلت گم شده جامعه ایران
در ادامه این نشست احمد قویدل، مدیرعامل سابق انجمن هموفیلی ایران و یکی از فعالین پرونده خونهای آلوده که سالها در این حوزه فعالیت داوطلبانه داشته و در احقاق حقانیت ذینفعان این پرونده نقش مهمی ایفا کرده است، اظهار داشت: متاسفانه واردات فراوردههای خونی آلوده به کشور در سال 1362 اتفاق افتاد و مشکلاتی را برای بیش از 3 هزار نفر بیمار ایجاد کرد که پیگیرهای حقوقی آن از دولت سوم تا یازدهم ادامه پیدا کرد.
وی با اشاره به نقش و اهمیت کنشگری اجتماعی و مسئولیت اجتماعی که آن را فضیلت گم شده جامعه ما دانست، تاکید کرد: در جریان پرونده خونهای آلوده مصادیقی در جریان بود که فراتر از نیازهای جامعه هدف قرار داشت و اختیاری بوده و هیچگونه اجباری در پیگیری آن وجود نداشت.
قویدل با اشاره به نظریه «مارپیچ سکوت» در مباحث جامعهشناسی درخصوص پرونده خونهای آلوده افزود: در سالهای ابتدایی، مبتلایان به خونهای آلوده، به نوعی درگیر مارپیچ سکوت شده بودند که این باعث شد پیگیریهای حقوقی آن نیز دنبال نشود، اما با بسط جریان دادخواهی عمومی توسط گروههای مختلف جامعه، این سکوت شکسته شد و موضوعات پرونده به شکل آشکار و عریانتر در رسانهها طرح شد و افکار عمومی در جریان موضوعات پرونده خونهای آلوده قرار گرفتند.
وی نقش مطبوعات را در اطلاعرسانی مستمر در جهت بهسرانجام رساندن پرونده و احقاق حقوق ذینفعان و دریافت غرامت از سوی بسیاری از مبتلایان از دولت، مهم و اساسی بیان کرد.
مسئولیت اجتماعی، فراتر از انجام وظیفه رایج قانونی و حقوقی
در ادامه این نشست علی صابری، وکیل پایه یک دادگستری که وکالت پرونده خونهای آلوده را عهدهدار بود با تاکید بر اهمیت همدلی و داشتن دغدغه حل مساله در چنین پروندههایی، تصریح کرد: مسئولیت اجتماعی موضوعی فراتر از انجام وظیفه و تکنیکهای رایج قانونی و حقوقی است و نوعی لباس حقوقی پوشاندن به جنبههایی از موضوع است که اهمیت دارند و این در نهایت به کنشگری اجتماعی میانجامد که هر فرد یا گروهی می تواند نسبت به آن حساس بوده و ایفای نقش نماید.
خیر جمعی در شکلگیری برخی رفتارهای اجتماعی
فاطمه علمداری، مدیر گروه روانشناسی اجتماعی انجمن جامعهشناسی ایران نیز در این نشست با اشاره به موضوع خیر جمعی و نقش آن در شکلگیری گروههای اجتماعی و بروز برخی رفتارهای اجتماعی گفت: در پرونده خونهای آلوده بهنوعی خیر جمعی صورت گرفت و باعث ایجاد رفتارهایی گردید که در نهایت همانا کنشگری اجتماعی اتفاق افتاد.
در پایان این نشست به سوالات متعدد حاضران از سوی سخنرانان پاسخ داده شد.
بنابر این گزارش پرونده خونهای آلوده به یک مشکل جدی در حوزه سلامت عمومی در اواخر دهه ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵ اشاره دارد که به دلیل نبود و عدم شناخت صحیح به ویروس ایدز، عدم غربالگری صحیح و عدم پروتکلهای مناسبِ پیشگیری، باعث شد که تعداد زیادی از بیماران هموفیلی به واسطه انتقال خون به ویروس ایدز و هپاتیت آلوده شوند.
قربانیان این خونهای آلوده از کشورهایی از جمله آلمان، ایتالیا، آرژانتین، پرتغال، عربستان، ایران، فرانسه، کانادا، ایرلند، بریتانیا، عراق، یونان و… هستند.