مخاطره آلودگی هوا در پایتخت نیازمند نگاه راهبردی است

به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی اداره کل مدیریت بحران استانداری تهران، حامد یزدی مهر، پیش از ظهر سه شنبه در جمع خبرنگاران در خصوص معضل مهم آلودگی هوا در استان تهران و مخاطرات ناشی از آن اظهار کرد: قانون هوای پاک که در سال ۱۳۹۶ توسط مجلس شورای اسلامی ابلاغ شد، بسیار روشن، کامل، جامع و دارای دستورالعمل اجرایی است و به موجب همین قانون شاهد هستیم که جلسات کمیته اضطرار آلودگی هوا در استانداری تهران با کیفیت مناسب و به هنگام برگزار شده و می‌شود.

وی با بیان اینکه طبق قانون هوای پاک، اعضای کمیته اضطرار آلودگی هوا مشخص و متشکل از استاندار کلان شهرها به عنوان رئیس کارگروه و در غیاب استاندار، معاون هماهنگی امور عمرانی می‌توانند جلسه را اداره کنند، گفت: اداره کل حفاظت از محیط زیست نیز به عنوان دبیر جلسات و اداره کل مدیریت بحران به عنوان عضو ناظر و سازمان هواشناسی، یکی از دانشگاه‌های علوم پزشکی، نماینده شهردار کلان شهر و پلیس راهور هم به عنوان سایر اعضا در کارگروه مشخص شده اند، که هر یک دارای تکالیف مشخصی هستند.

یزدی مهر با اشاره به اینکه قانون هوای پاک از دو منظر «انتشار» و «مواجهه» به موضوع آلودگی هوا پرداخته است، افزود: موضوع «مواجهه» در کارگروه اضطرار آلودگی هوا مورد بررسی قرار می‌گیرد و تصمیماتی در این راستا اتخاذ می‌شود و در خصوص «انتشار آلودگی هوا» نیز قانون هوای پاک در قالب دستورالعمل‌هایی به آن پرداخته و اهتمام همه دستگاه‌ها را می‌طلبد.

مدیرکل مدیریت بحران استان تهران با اشاره به اینکه به دو مخاطره جدی آلودگی هوا و آلودگی ناشی از گردو غبار، در قانون هوای پاک، قانون مدیریت بحران و سند راهبرد ملی مدیریت بحران کشور پرداخته شده است، عنوان کرد: در این راستا به نگاه راهبردی دستگاه‌ها نیاز داریم.

وی با اشاره به اینکه در قانون مدیریت بحران، موضوع ترک فعل دستگاه‌های متولی صراحتاً در مواد ۲۱ تا ۲۳ بررسی و اقدامات و عملکرد دستگاه‌های اجرایی مورد رصد و پایش قرار می‌گیرد، گفت: رسیدگی و پیگیری مخاطره آلودگی هوا از مجرای مدیریت بحران با توجه به ساختار قانون این مدیریت و تصمیماتی که به واسطه حضور رئیس جمهور محترم به عنوان رئیس شورای عالی و وزیر محترم کشور به عنوان نایب رئیس و قائم مقام و وزرا به عنوان اعضای ستاد ملی در جلسه شورای عالی مدیریت بحران اتخاذ می‌شود، این امکان را فراهم می‌کند که این مخاطره با نگاه ملی و تشخیص اهمال دستگاه‌های مربوطه حل شود و با نگاه راهبردی دستگاه‌ها می‌توانیم به نتایج مثبتی برای حل این مخاطره برسیم.