خبرگزاری کار ایران

در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛

لزوم رفع تعارض محیط بیرونی و درونی مدرسه/ امور تربیتی و پرورشی قابل نمره‌گذاری نیست

لزوم رفع تعارض محیط بیرونی و درونی مدرسه/ امور تربیتی و پرورشی قابل نمره‌گذاری نیست
کد خبر : ۱۴۰۷۸۴۸

معاون فرهنگی و پرورشی وزارت آموزش و پرورش گفت: محیط مدرسه باید با نشاط و معنویت باشد و تعارضی بین محیط خانواده و مدرسه به وجود نیاید. دلیل عمده سردرگمی دانش آموزان، به خاطر تعارض بین محیط مدرسه و خارج از آن است. این تعارض دانش آموزان را به نتیجه درستی نمی‌رساند.

«اصغر باقرزاده» معاون فرهنگی و پرورشی وزیر آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در مورد شناسایی نیازهای تربیتی دانش آموزان بیان کرد: یکی از موضوعاتی که هم دانش آموزان هم خانواده‌های آن‌ها با آن درگیر هستند، مدیریت استفاده از فضای مجازی است. 

معاون فرهنگی و پرورشی وزارت آموزش و پرورش تصریح کرد: حالا این پرسش مطرح می‌شود که باید برای این دغدغه مهم چه اقدامی کرد؛ نخست اینکه همه ما باید مصارف فرهنگی فضای مجازی را بشناسیم. این شناخت باید در دانش آموزان و خانواده‌های آن‌ها ایجاد شود. 

باقرزاده ادامه داد: فرآیند ایجاد شناخت از مصارف فرهنگی فضای مجازی را شروع کرده‌ایم؛ اینکه بچه‌ها و خانواده‌شان چه انیمیشن‌هایی را تماشا می‌کنند، چه بازی‌هایی انجام می‌دهند و اثرات هرکدام از آن‌ها چیست؟ یکی از راه‌های کسب شناخت از مصارف فرهنگی است. 

او اضافه کرد: در آموزش‌های طرح نماد (نظام مراقبت از دانش آموزان در برابر آسیب‌های اجتماعی) نیز آموزش‌های ویژگی‌های فضای مجازی را به عنوان یکی از سرفصل‌های مهم خود مدنظر قرار داده‌ایم. خانوادها و فرزندان آن‌ها خیلی با این فضا به درستی آشنا نیستند و تصور می‌کنند با یک بستر معمولی طرف هستند. گاهی دانش آموزان دچار اعتیاد به فضای مجازی می‌شوند؛ اینکه بی‌هدف در شبکه‌ها بچرخند و جست و جوی بی‌ثمر داشته باشند، یک جور اعتیاد به این فضاست. باید توانمندی دانش آموزان از فضای مجازی را ارتقا داد و بر آن اثر مثبت گذاشت که برای ما از جمله موضوعات مهم است. 

معاون وزیر آموزش و پرورش اظهار کرد: موضوعات اعتقادی هم از دیگر مباحث مهم تربیتی در دانش آموزان است؛ فرزندان ما ایمان دارند، ولی ایمان عمیق نیاز به مطالعه بیشتر و محیط تربیتی مناسب‌تر دارد. از خانواده‌های محترم تقاضا می‌کنیم به همان صورتی که خودشان ایمان دارند و افراد معتقدی محسوب می‌شوند، فضاهای تربیتی و پرورشی فرزندان خود را نیز از منظر اعتقادی تقویت کنند تا ایمان در دانش آموزان نیز عمیق و نهادینه شود. 

باقرزاده تاکید کرد: در محیط مدرسه هم این موضوع باید مورد تاکید باشد؛ محیط مدرسه باید با نشاط و معنویت باشد و تعارضی بین محیط خانواده و مدرسه به وجود نیاید. دلیل عمده سردرگمی دانش آموزان، به خاطر تعارض بین محیط مدرسه و خارج از آن است. این تعارض دانش آموزان را به نتیجه درستی نمی‌رساند. 

به گفته معاون فرهنگی و پرورشی وزارت آموزش و پرورش؛ برای اینکه فرزندان ما عمقِ ایمان داشته باشند، باید تعارض محیط بیرونی و درونی مدرسه را از بین برد. 

باقرزاده در مورد اهمیت تعیین نمره برای درس پرورشی و تاثیر آن در عمق یافتن موضوعات اعتقادی بیان کرد: کلا ارزش‌گذاری برای کار پرورشی از فعالان همین عرصه شروع می‌شود. امسال برنامه فراگیر پرورشی را ابلاغ کردیم و به مدیران گفته شده هر کسی این برنامه‌ها را به صورت کامل انجام دهد، در ارزیابی سالانه مدیران مدارس تاثیر دارد. ما نمی‌خواهیم درجه‌بندی کنیم، ولی تلاش افراد فعال در حوزه‌های پرورشی را مدنظر قرار می‌دهیم چرا که آن‌ها محیط را برای رشد ابعاد تربیتی و پرورشی دانش آموزان فراهم کرده‌اند. 

معاون وزیر آموزش و پرورش اظهار کرد: فراهم کردن محیط پرورشی برای ما یک نتیجه مهم است و ارزیابی می‌شود. ارزشمند است که یک مدیر مدرسه محیط پرورشی و تربیتی خوبی را برای دانش آموزان مهیا کرده باشد. لازم است فعالیت‌های پرورشی به درستی تعریف شود. به عنوان نمونه صداقت یک موضوع تربیتی است. ما هیچ وقت نمی‌توانیم برای صداقت نمره تعیین کنیم. صداقت رفتاری اجتماعی است که خود را بروز می‌دهد و موضوعی کیفی محسوب می‌شود. ایمان، تقوا، مردم داری، دوست با دیگران، مشارکت، مسئولیت‌پذیری و… همه از جمله مسائل تربیتی هستند که نمره‌گذاری روی آن‌ها سخت است چرا که موضوعاتی کیفی هستند. 

او در ادامه افزود: فرض کنیم کلاس پرورشی با نمره هم برگزار کنیم؛ خب این کلاس که چیزی شبیه به کلاس تعلیمات دینی می‌شود. آیا کسی که درس دینی را در مدرسه با موفقیت پشت سرمی گذارد لزوما دین دار واقعی هم می‌شود؟ یک فرد ممکن است بداند توحید، نبوت و سایر اصول دین چیست، اما شاید آن را رعایت نکند و در درس تعلیمات دینی نمره ۲۰ هم گرفته است. در واقع چنین فردی از درس رفتار دینی ۲۰ نگرفته است. پس ارزش‌گذاری کارهای تربیتی و پرورشی به رفتار است نه نمره. یعنی دانش آموزان باید معلم؛ مدیر و والدین خود را اشخاص صالحی بدانند و اذعان کنند که چقدر انسان‌های موجه، خوب و راستگویی هستند. این ارزش‌گذاری‌های رفتاری نیازی به نمره دهی ندارد.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز