رئیس دانشگاه علامه طباطبایی در گفتوگو با ایلنا:
تقویت هویت دانشجویان از طریق آشنایی با بزرگان علم و معرفت/ باید مولفههای دانشگاه تمدنساز را پیدا کرد
رئیس دانشگاه علامه طباطبایی گفت: ابتدا باید مولفههای دانشگاه تمدن ساز را پیدا کرد؛ ما باید بدانیم وقتی از دانشگاه تمدن ساز حرف میزنیم، چه تمدنی را مدنظر داریم؟ چه تعریفی از آن تمدن داریم و مولفههای آن چیست؟ سپس باید روی آن مولفهها کار کرد. یکی از وجوه مولفهها، شناسایی بزرگان معرفتی است.
«عبدالله معتمدی» رئیس دانشگاه علامه طباطبایی در گفت و گو با خبرنگار ایلنا در مورد دانشگاه تمدن ساز و راه رسیدن به چنین دانشگاهی عنوان کرد: یکی از جدیترین بحثهایی که هم اکنون جوانان با آن مواجه هستند، بحث هویت است. در واقع همواره این سوال برای جوانان وجود دارد که من چه کسی هستم؟ چگونهام و چگونه باید باشم؟
رئیس دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: مباحث هویتی از یک سمت بعد فردی دارد که مربوط به آنچیزی میشود که فرد در خصوص خودش فکر میکند. بخش دیگری که به شکل گیری هویت فردی نیز کمک میکند، هویت قومی، ملی و فرهنگی است.
معتمدی ادامه داد: به عبارت دیگر اگر ما بتوانیم هویت ملی، اسلامی، قومی و فرهنگی خودمان را برجستهتر کنیم، احساس هویت فردی تک تک دانشجویان تقویت میشود و از این طریق میتوانیم به دانشجوها در ساختن دانشگاه تمدن ساز کمک کنیم.
به گفته این استاد تمام دانشگاه؛ ما پیشینه فرهنگی غنی و قوی به عنوان یک ایرانی داریم ضمن اینکه سابقه تمدنی بزرگی را در گذشته تجربه کرده ایم. معتمدی در این رابطه گفت: ما امروز به دنبال احیای این تمدن بزرگ ایرانی اسلامی هستیم. بزرگانی که در ایران زندگی کردند، اعم از دانشمندان، شعرا و فلاسفه، همگی ذخیرههای فرهنگی کشور ما هستند. به نسبتی که دانشجویان با این چهرهها آشنا شوند و به نسبتی که شرایطی فراهم باشد تا از عقاید و دیدگاههای دیگر اطلاع پیدا کند، حس هویت فردی دانشجویان تقویت میشود و این امر به دانشجویان در راستای تمدنسازی کمک خواهد کرد.
معتمدی با تاکید به اینکه در دانشگاه علامه طباطبایی در سالهای اخیر، سوق دادن جوانان به سمت بزرگان علم و معرفت ایرانی مود توجه قرار گرفته و گسترش یافته است، اظهار کرد: مثلا در روانشناسی، جامعه شناسی، علوم سیاسی و… آرا و عقاید افرادی مانند مولانا، ابن خلدون و… را میتوان در قالب پایان نامهها و رسالههای دکتری مشاهده و بررسی کرد.
او اضافه کرد: اساتید و اعضای هیات علمی ما نیز نگاه تمدنی دارند و با توجه به اینکه میتوانیم از ذخیرههای معرفتی برای توسعه دانش استفاده کنیم، چنین مباحثی مورد تاکید اساتید است و دنیا امروز، تشنه چنین مطالبی است. زمانی که عقاید فلاسفه مسلمان را در حوزههای مختلف نشر دهیم، حتی در کشورهای مختلف این عقاید مورد استقبال قرار میگیرند. اتفاقا برخی از اساتید ما خودشان در این حیطه صاحب نظر هستند و در زمینههای تمدنی کار کرده اند. معمولا اساتید دانشجویان خود را برای مطالعه و تحقیق در این زمینهها تشویق میکنند.
معتمدی افزود: ما به مناسبتهای مختلف نشستهایی در دانشگاه با جمع اساتید و دانشجویان برگزار میکنیم. به عنوان مثال همین امسال به مناسبت رحلت علامه طباطبایی (ره) برنامه مفصلی برای بزرگداشت ایشان داریم. تعدادی از همکاران هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در محورهای گوناگون کتابهایی نوشتهاند که در همین ترم از آثار آنها رونمایی خواهیم کرد.
رئیس دانشگاه علامه طباطبایی بیان کرد: دغدغه مندی دانشجویان برای رفتن به سمت دانشگاه تمدن ساز از مباحث مهم است. زمانی که استادی نسبت به این موضوعات اعتقاد داشته باشد، دانشجویان نیز مشتاق میشوند. مثلا استادی که در رشته خودش از دیدگاههای دانشمندان امروزی صحبت میکند، اگر همزمان مطلع باشد که در همان زمینه، دیدگاه فلاسفه، ادبیا و علمای ایرانی چیست و آیا طرح بحث در خصوص موضوع مورد نظر کردهاند یا خیر، میتواند اشتیاق دانشجویان را به شناخت بزرگانی تمدنی خودمان بیشتر میکند.
او گفت: صحبت از این بزرگان در کلاسهای درس و کنجکاو شدن بچهها برای رفتن به این سمت میتواند در ایجاد دانشگاه تمدن ساز نقش مهمی داشته باشد.
معتمدی تاکید کرد: ابتدا باید مولفههای دانشگاه تمدن ساز را پیدا کرد؛ ما باید بدانیم وقتی از دانشگاه تمدن ساز حرف میزنیم، چه تمدنی را مدنظر داریم؟ چه تعریفی از آن تمدن داریم و مولفههای آن چیست؟ سپس باید روی آن مولفهها کار کرد. یکی از وجوه مولفهها همان شناسایی بزرگان معرفتی است.
به گفته رئیس دانشگاه علامه طباطبایی، ایران دورهای تمدنی را پشت سر گذاشته است و این تجربیات در کشور اتفاق افتاده و اندیشه از اینجا منتقل شده است. او گفت: در اروپا زمانی اگر کسی وسیلهای میساخت، روی آن «ساخت ایران» را حک میکرد؛ همان کاری که متاسفانه امروز ما انجام میدهیم و اجناسی که خودمان تولید کردهایم را با نام تجاری کشورهای دیگر به فروش میرسانیم. پس ما با توجه به اینکه سابقه تمدنی داریم، احیای آن تمدن و رفتن به سمت اینکه دانش را در بوم خودمان تقویت کنیم، دستیافتنیتر است. در واقع باید به مرور آنچه داریم و داشتهایم بپردازیم.