کشف خشتهایی که ایرانی بودن فرش پازیریک را ثابت میکند
با توجه به اهمیت این سایت باستانی در صورت تداوم کاوشها به طور قطع شاهد اتفاقات جدیدی در زمینه معماری و تاریخ منطقه و حتی کشور خواهیم بود، این محوطه تاریخی به ۲۲۰۰ سال پیش و به دوران ایلیماییها بازمیگردد و احتمال این وجود دارد که قدمت آنها به دوران عیلامیها هم برسد.
ایلنا: خشتهای کشف شده در سایت باستانی روستای کل چندار ارتباط معناداری با نقوش فرش پازیریک، قدیمیترین فرش جهان، دارد که میتواند ایرانی بودن این فرش را به اثبات برساند.
به گزارش ایلنا، در تحقیقات میدانی انجام شده در روستای کل چندار یا کل چنار(یا همان روستای شمی) خواستگاه مرد شمی در شهرستان ایذه، هیئت باستانشناسی ایرانی - ایتالیایی به سرپرستی جعفر مهرکیان محوطهای تاریخی کشف کردند که به دوره الیمایی نسبت داده میشود.
در این سایت باستانی امیدهای بسیاری برای یافتن اطلاعات تازه و بکر پیرامون نقاط مبهم و تاریک تاریخ ایران به وجود آمده است، طی بازدیدهای انجام شده یافتههای باستانشناسان ایرانی یافتههای هرچند ابتدایی از یک اتفاق بسیار مهم و نادر در یافتههای باستانشناسی و تاریخ این منطقه حکایت دارد.
با توجه به مشاهدات عینی از ترانشههای این سایت وجود انواع آجرهای سه گوش مربع مستطیل و مدور نشان از کیفیت بالا در معماری این سایت و شاید ارتباط آن با تمدن ایلامی است.
با توجه به اهمیت این سایت باستانی در صورت تداوم کاوشها به طور قطع شاهد اتفاقات جدیدی در زمینه معماری و تاریخ منطقه و حتی کشور خواهیم بود، این محوطه تاریخی به ۲۲۰۰ سال پیش و به دوران ایلیماییها بازمیگردد و احتمال این وجود دارد که قدمت آنها به دوران عیلامیها هم برسد.
خشتهایی که در این محوطه باستانی کشف شده است ارتباط معناداری با نقوش فرش پازیریک دارد و ممکن است این خشتهای ثابت کند که خاستگاه این فرش ایران بوده است.
قالی پازیریک(به انگلیسی: Pazyryk Rug) قدیمیترین فرش دنیا است که در سال ۱۳۲۸(۱۹۴۹) توسط سرگی رودنکو، باستانشناس روس در دره پازیریک در کنار اشیاء باستانی دیگری در در گور یخزدهٔ یکی از فرمانروایان سکایی کشف شد.
قالی پازیریک یک قالی پشمی با رنگهای زندهاست. این فرش چهارگوش تقریباً مربع بوده و ابعاد آن ۱٫۹۸ در ۱٫۸۹ متر است. نقشهایی که در آن دیده میشود شامل تصویر سوارکاران، آهوهای در حال چرا کردن و جانوران افسانهای با سر عقاب و بدن شیر است و حاشیهای گلدار دارد. سرگی رودنکو پس از بررسی ساختار فرش و نگارههای آن متوجه شباهت زیاد نقشمایههای این فرش با نقش برجستههای تخت جمشید شد.