شتاب گرفتن بومیسازی تجهیزات مترو
به مدد آغاز فعالیت کارگروه «ساخت داخل تجهیزات مترو» از سال ۱۳۹۸ در شرکت مترو تهران و بهرهمندی از ظرفیت و توانمندی شرکتهای ایرانی، روند بومیسازی قطعات و تاسیسات شبکه خطوط مترو پایتخت در یکی دو سال گذشته شتاب مناسبی پیدا کرده و در حال حاضر بخش قابل توجهی از نیازمندیهای خطوط و ایستگاهها، از طریق تولیدات داخلی تأمین میشود.
به گزارش ایلنا، حبیب الله رضایی ملک مدیر امور تجهیزات شرکت مترو تهران با بیان مطلب فوق افزود: در راستای پیگیری سیاستهای ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری طی سالهای اخیر مبنی بر حمایت از کالای ایرانی و رونق تولید داخلی، کارگروه «ساخت داخل تجهیزات مترو» از سال ۱۳۹۸ کار خود را به طور رسمی آغاز کرد. پس از برگزاری جلسات متعدد در قالب کمیتههای تخصصی و کارشناسی و تایید ۱۲۴ شرکت به عنوان بانک اطلاعاتی و ارزیابی تامین کنندگان و سازندگان مترو، امروز تجهیزات متنوعی از قبیل پله برقی، آسانسور، سیستم تهویه، باتری، رکتیفایر، درب ضدحریق، کابل، الکتروموتور، سیستم مهپاش، اعلام و اطفای حریق، تابلوهای DC، ترانس پستهای تراکشن، گیت، سوزن و موارد متعدد دیگری که تعداد آنها بالغ بر ۵۰ قطعه و وسیله است، از طریق تولیدکنندگان داخلی خریداری و تهیه میشود. به طور مثال اولین نمونه پلهبرقی کارکرد سنگین ساخته شده در یک شرکت ایرانی، در ایستگاه امام حسین (ع) خط شش مترو نصب شد و در ادامه حتی اجرای آزمایشی سیستم سیگنالینگ خط مترو شهر آفتاب به فرودگاه امام خمینی (ره) نیز به یک شرکت داخلی سپرده شد.
مدیر امور تجهیزات شرکت مترو در ادامه صحبتهای خود گفت: طراحی و تولید یک رام قطار ملی طی ۱۸ ماه و با عمق داخلی سازی ۸۵ درصد که اوایل سال جاری به ثمر نشست، یکی از مصادیق بارز حرکت به سوی استفاده حداکثری از توان شرکتهای داخلی است که نشان داد با باورهای متخصصان ایرانی و بهرهمندی هرچه بیشتر از شرکتهای دانش بنیان، میتوان تحولی عظیم در بومیسازی صنایع سبک و سنگین را شاهد بود.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل شرکت راهآهن شهری تهران و حومه (مترو)، در صنعت پیچیده مترو که جزو صنایع با فنآوری بالا به حساب میآید نیز، امروز ضمن غلبه بر بخش مهمی از محدودیتهای ناشی از تحریمهای اقتصادی، هم هزینه تهیه تجهیزات کاهش یافته و هم روند تامین قطعات و خدمات پس از فروش تسهیل شده است. توانمندسازی و رشد صنعت مترو در کشور، استفاده حداکثری از توان مهندسی و ظرفیت شرکتهای ایرانی، صرفه جویی ارزی، کاهش زمان دسترسی به تجهیزات مورد نیاز، سهولت تعاملات مالی و ایجاد فرصتهای شغلی متعدد و متنوع، از دیگر مزایای در پیش گرفتن سیاست استفاده حداکثری از تولیدات داخل کشور محسوب میشود.