بیانیه خبرنگاران بازمانده از واژگونی اتوبوس

۴۰ روز از آن چهارشنبه شوم می‌گذرد. چهارشنبه دوم تیر ۱۴۰۰. عصر تلخ و تیره‌ای که اتوبوس خبرنگاران محیط زیست ایران در مسیر فرعی پیرانشهر به نقده در استان آذربایجان غربی، واژگون و جامعه ایران داغدار شد. داغدار خبرنگاران؛ «مهشاد کریمی» و «ریحانه یاسینی» که جان عزیزشان را در این سانحه هولناک از دست دادند.

پس از گذشت ۴۰ روز از آن فاجعه، هیچ‌یک از برگزارکنندگان و دعوت‌کنندگان تور مطبوعاتی ارومیه، مسئولیت ناکارآمدی خود را نپذیرفتند بلکه سعی کردند با سکوت کامل از زیر بار آن شانه خالی کنند. درحالی که بنا به نظر «پلیس راه آذربایجان غربی»، مسئولان ستادی و استانی سفر نیز در آن سانحه نقش دارند. از این رو باید اعلام کنیم؛ ریاست سازمان حفاظت محیط زیست، مدیریت برنامه‌ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه، مدیریت روابط عمومی سازمان محیط زیست، و همچنین مسئولان استانی به‌ویژه مدیریت محیط زیست آذربایجان غربی و مدیریت ستاد احیای دریاچه ارومیه در این استان، که از مسبببان اصلی واژگونی اتوبوس خبرنگاران و مرگ دو خبرنگار هستند، تاکنون حاضر به عذرخواهی و استعفا نشدند و حتی از احوالپرسی و عرض تسلیت به خانواده جانباختگان و خبرنگاران هم دریغ کردند.

ما خبرنگارانی که از سانحه شوم واژگونی اتوبوس جان سالم به در بردیم، اعلام می‌کنیم؛ برای جلوگیری از پایمال شدن خون همکارانمان مهشاد و ریحانه و همچنین برای احقاق حقوق خود از مسببین آن سانحه شکایت کرده و با جدیت پیگیر روند قضایی هستیم. امید داریم که این موضوع توسط قوه قضاییه با نهایت دقت و فوریت مورد رسیدگی قرار گیرد تا تک تک مقصران پس از شناسایی به فراخور جزای خود مجازات شوند.

ما خبرنگاران معتقدیم این فاجعه نباید برای هیچ گروهی تکرار شود تا مبادا دیگر خبرنگاری، دانشجویی، دانش‌آموزی،‌ سربازی،‌ کارمندی و... جان خود را بر اثر اهمال مسئولان و فرسودگی و نقص فنی خودروها، از دست دهد. این امر تنها در صورتی محقق می‌شود که فاجعه «اتوبوس خبرنگاران» با حساسیت ویژه از سوی نهاد قضایی دنبال و ثابت شود که جان شهروندان در این کشور واجد ارزش است و مقصران حتی اگر جزو مقامات و مسئولان باشند، به سزای عملشان می‌رسند.

لازم است تاکید کنیم؛ رسانه‌هایی که خبرنگارانشان در سانحه واژگونی اتوبوس حضور داشتند، می‌توانند از مسببان آن سانحه یعنی سازمان محیط زیست و ستاد احیای دریاچه ارومیه از باب «ترک فعل» و «بی‌مبالاتی» به دادستانی کل و سازمان بازرسی کشور شکایت کنند و مستقل از دادخواهی خبرنگاران و خانواده جانباختگان، پیگیر روند قضایی باشند. بی‌شک انتظار می‌رود؛ خبرگزاری‌های ایسنا و ایرنا که خبرنگاران ارزشمند خود را در این سانحه از دست دادند، برای طرح شکوائیه از مسببان سانحه واژگونی اتوبوس، پیشرو و الگوی دیگر رسانه‌ها باشند.

 از سوی دیگر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به‌ویژه معاونت مطبوعاتی انتظار داریم برای تدوین دستورالعمل و استانداردی به‌منظور برگزاری سفرها و تورهای مطبوعاتی از سوی سازمان‌ها و ارگان‌های دولتی، اقدام کند. ما خبرنگاران حاضر در سانحه واژگونی اتوبوس، جهت همکاری با وزارتخانه مذکور، به‌منظور تهیه این دستورالعمل ملی، آمادگی خود را اعلام می‌کنیم.

باید اشاره کنیم که هنوز تعدادی از خبرنگاران بازمانده از سانحه در بستر بیماری به سر می‌برند و همه خبرنگاران دچار آسیب‌های شدید روحی هستند. اتفاق کوچکی نبود که ما ۲۱ نفره رفتیم اما ۱۹ نفر برگشتیم و چه کسی می‌داند که این اتفاق چه زخم عمیق و غیر قابل جبرانی را روی قلب ما خبرنگاران بازمانده، به جا گذاشته است؟ زخم و جراحتی که گذشت ۴۰ روز و شب هم مرهمی برای آن نشد. ۴۰ روز و شب را با اشک و حسرت به هم دوختیم اما افسوس که مرور هزارباره آن لحظات دردناک، مهشاد و ریحانه دو همکار عزیزمان را به ما برنگرداند. هزاران بار آرزو کردیم که ای کاش زمان به عقب برمی‌گشت و اصلا راهی سفر ارومیه نمی‌شدیم. البته بی‌دعوت که نرفته‌ بودیم. همه می‌دانید؛ ما خبرنگاران و عکاسان به دعوت ستاد احیای دریاچه ارومیه و سازمان حفاظت محیط زیست جهت تهیه گزارش از آخرین وضعیت دریاچه ارومیه، برای اینکه بار دیگر صدای محیط زیست ایران باشیم، این سفر ناتمام را شروع کردیم. 

در پایان ضمن تسلیت مجدد به خانواده جانباختگان «مهشاد کریمی» و «ریحانه یاسینی»، از کلیه هم‌وطنان و اهالی رسانه که در این مدت، شریک غم و جویای احوال ما بودند، سپاسگزاریم و بار دیگر از همه رسانه‌ها خواهشمندیم؛ به‌منظور احقاق حق همکاران و هم‌صنفان خود و برای محاکمه مقصران سانحه «واژگونی اتوبوس خبرنگاران» در کنار ما باشند.

امضاکنندگان: آسیه اسحاقی، نگار اکبری، فاطمه باباخانی، مریم جعفری، سمیرا خباز،زینب رحیمی، زهرا رفیعی، آیسان زرفام، علی شریف‌زاده، مرتضی صادقی، حسن ظهوری، کیمیا عبدالله‌پور، سهیل فرجی، فروغ فکری، زهرا کشوری،مهدی گوهری، صدرا محقق، ابراهیم نژادرفیعی وفاطمه هنرور.