مقدمات ازدیاد بیماران لاعلاج در طرح "جوانی جمعیت" دیده شده است!؟

خادم حسین افزود: عده ای از مخالفین طرح غربالگری و سقط درمانی می گویند جنین حرمت و شان دارد و روح در وجودش دمیده شده است، بنابراین  سقط جنین مانند کشتن یک انسان است. سوال من این است آیا نوزادی که با این شرایط سخت متولد می شود، روح ندارد؟ شان و حرمت ندارد؟ در این طرح به شان و حرمت جنین توجه شده اما به شرایط روحی و جسمی و عسر و حرج بیمار توجهی نشده است. حتی به جرات می توانم بگویم که به عسر و حرج مادر توجه شده اما به بیمار و معلولی که شاید تا آخر عمر با این شرایط زندگی می کند اعتنایی نشده است.

وی به مرور چند مبحث پرداخت و گفت: آیا وزارت بهداشت توانایی سرویس دهی به تعداد بیشتری بیمار و معلول را دارد؟ آیا بهزیستی و کمیته امداد که همین الان هم در اجرای وظایف خود درمانده اند، توانایی پذیرش حجم بیشتر بیمار و معلول را دارند؟ با توجه به اینکه بسیاری از بیماری های نادر تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد و هیچ ارگان دولتی نیستند. آیا آموزش پرورش که در استخدام معلمان تاکید دارد افراد بدون هیچگونه عارضه ای باشند حتی لک و سالک؛ آیا فردی با بیماری نادر و معلول را به عنوان معلم استخدام خواهد کرد. با توجه به همین نگاه با دانش آموز با شرایط معلولیت و صعب العلاج چه رفتاری خواهد کرد؟ تجربیات تا امروز که دردناک بوده است. خود من تجربه های بسیار دارم. آیا در این قانون برای استخدام  دولتی این افراد تدابیری اندیشیده شده با توجه به این که قانون ۳ درصد استخدام معلولان تا کنون به درستی انجام نشده است. آیا از زمان تولد نوزاد با شرایط سخت، خدمات مشاوره و روانشناسی برای مادر و اعضای خانواده و مهمتر از همه خود فرد بیمار و معلول در این طرح دیده شده است؟ آیا آموزش مهارت های زندگی با این شرایط در این قانون دیده شده است؟ چه بسیار انگ و تحقیر و تبعیض و تمسخر که بیمار و معلول و خانواده اش از افراد همین جامعه ما دریافت کرده است. آیا این قانون به صدا و سیما و سایر متولیان اخلاق در جامعه وظیفه داده است که مقدمات پذیرش افراد با شرایط متفاوت را ایجاد کنند؟

مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران ایکتیوز گفت: آیا به شهرداری ها دستور داده شده است که امکانات شهری را برای ورود این افراد به جامعه آماده کنند؟ کما اینکه بسیاری از این بیماری های نادر شناخته شده نیستند و نیازهای مختلف و متفاوتی دارند. آیا برای ازدواج این افراد تدابیری اندیشیده شده است؟ باید توجه داشت با تولد یک بیمار یا معلول در خانواده نه تنها ازدواج خود وی بسیار بسیار سخت خواهد شد بلکه در کیفیت و کمیت ازدواج سایر فرزندان آن خانواده هم تاثیر مستقیم خواهد گذاشت. موارد از این دست بسیارند و جای صحبت درباره آنها بسیار.

به گزارش انجمن های علمی پزشکی وی افزود: هدف قانون جوانی جمعیت و تعالی خانواده بالا بردن موالید در جامعه است تا از پیر شدن بیش از حد جمعیت کشور جلوگیری کند و حتی موفق شود جمعیت کشور را بیشتر کند. در این راستا در دو ماده ۵۳ و ۵۶ به موارد غربالگری و سقط درمانی حمله کرده و یکی از علل را آمار سقط جنین بهانه قرار داده و خواستار تغییر در دستورالعمل کارشناسی شده و قانونی شده است که از سال ۱۳۸۴ در کشور با استفسائات از مراجع و نظارت کامل پزشکی قانونی و حساسیت دست اندرکاران پزشکی در حال اجرا است. اما این دو ماده پاشنه آشیل قانون جوانی جمعیت می باشد زیرا:

۱- با تولد یک نوزاد با شرایط صعب العلاج و معلولیت با توجه به مواردی که در بالا برشمردم خانواده را به محاق خواهد برد و پدر و مادر جوانی که خود عنصر سازندگی و توسعه کشور هستند به افرادی درگیر مشکلات نگهداری از بیمار و معلول می گردند و از چرخه افراد مفید جامعه خارج می شوند.

۲- فرد بیمار نادر یا معلول که به جمعیت کشور اضافه می شود از ۲۰ سال بعد باید جزو چرخه مولد جامعه قرار گیرد و به جمعیت کشور اضافه کند و یکی از عناصر توسعه کشور باشد، اما می بینیم که بسیاری از دستگاه ها و ارگانها باید در اختیار او باشند که اگر آماده این کار بودند اعتراضی نبود و جامعه ای خوشحال و راضی داشتیم اما در بالا عنوان کردم که در این قانون برای این کاستی ها راهکاری اندیشیده نشده است.

۳- در نهایت اگر کشور در شرایط بحرانی مانند جنگ قرار گرفت این جوانان بیمار نه تنها نمیتوانند برای کشور جانفشانی کنند و از میهن دفاع کنند بلکه افرادی از نیروهای توانمند و امکانات کشور را هم از چرخه شرایط جنگی خارج خواهند کرد.

وی گفت: در پایان امیدوارم که این قانون به مجلس بازگردد و مورد بازنگری قرار گیرد و تدابیر کاملتری در آن گنجانده شود.