کارگر این کارخانه هشدار داد:
۳۰۰ کارگر استحصال طلای پویا در معرض سیانور و جیوه قرار دارند
چکیده: «ماده سمی سیانور که برای جداسازی طلا از خاک معدن مورد استفاده قرار می‌گیرد به راحتی در محیط کارخانه پراکنده بوده و نظارت کافی بر نحوه نگهداری خام این ماده قبل از استفاده اعمال نمی‌شود. / این کارگران فاقد لباس مناسب کار در محیطهای آلوده بوده و ماسکهای جیوه‌ای که باید هر ۲۴ساعت یکبار تعویض شوند هر شش ماه یکبار در اختیار کارگران قرار می‌گیرند.»
۳۰۰ کارگر کارخانه استحصال طلای پویا در جنوب آذربایجان غربی، به دلیل رعایت نشدن اصول ایمنی و بهداشت در محیط کار روزانه در معرض مواد آلاینده صنعتی ناشی از فعالیت استخراج و تولید طلا به ویژه جیوه و سیانور قرار دارند.
یکی از کارگران شاغل در «کارخانه استحصال طلای پویا زرکان آق دره تکاب» که نخواست نامش فاش شود به ایلنا گفت: کارخانه پویا زرکان آق دره تکاب حدود ۸۰۰ کارگر دارد که از این تعداد ۳۰۰ کارگر در بخش استیصال طلا در کارخانه فعال بوده و مابقی ۵۰۰ کارگر در بخش استخراج طلا در معدن روباز کار می‌کنند.
او افزود: بهداشت و ایمنی کار در هیچ یک از مراحل استخراج و تولید در این کارخانه رعایت نمی‌شود و کارگران شاغل در این واحد تولیدی بدون وسایل و ابزار استاندارد در معرض انواع مواد سمی همانند سیانور و جیوه قرار دارند و نگران سلامت خود هستند.
معاوضه سلامت با شغل
این کارگر که به نمایندگی از کارگران کارخانه استحصال طلای پویان زرکان سخن می گفت، با بیان اینکه ۳۰۰ کارگر کارخانه روزانه با ۳ تن سیانور سر و کار دارند، اضافه کرد: ماده سمی سیانور که برای جداسازی طلا از خاک معدن مورد استفاده قرار می‌گیرد به راحتی در محیط کارخانه پراکنده بوده و نظارت کافی بر نحوه نگهداری خام این ماده قبل از استفاده اعمال نمی‌شود و اثرات سیانور از جمله سوزش دست‌ها تا چند هفته پس از تماس با آن نیز احساس می‌شود.
به گفته وی، مسئله آلودگی محیط کار در کارخانه تولید طلای پویا زرکان تکاب سالهاست کارگران این کارخانه را آزار می‌دهد و آن‌ها از ترس از دست دادن شغل خود مجبورند آلودگی‌ها را به جان بخرند و دم نزنند چرا که آلوده شدن به مواد سمی و احتمال بیماری در آینده را به بیکاری و بی‌پولی ترجیح می‌دهند.
این کارگر در ادامه افزود: در هر استریپ(باری که از محل استخراج وارد کارخانه می‌شود) ۱۰ کیلو طلا، ۲۰ کیلو نقره و ۶۰ کیلو جیوه از طریق جداسازی طلا با کربن استخراج می‌شود که مقدار زیادی از این جیوه استخراج شده در هوا بخار شده و محیط را آلوده می‌کند.
او از استحصال غیر اصولی و غیر بهداشتی طلا در این کارخانه انتقاد کرد و گفت: این کارگران فاقد لباس مناسب کار در محیطهای آلوده بوده و ماسکهای جیوه‌ای که باید هر ۲۴ساعت یکبار تعویض شوند هر شش ماه یکبار در اختیار کارگران قرار می‌گیرند.
او همچنین با بیان اینکه این واحد تولیدی فاقد دستگاه «اسکرابر» است، افزود: دستگاه اسکرابر دستگاهی است که بخارا‌های معلق هوا را می‌گیرد و باعثجدا سازی جیوه از بخار می‌شود.
او اضافه کرد: جیوه از خطرناک‌ترین آلاینده‌های زیست محیطی بوده که اثرات سمی شناخته شده‌ای برای انسان ایجاد می‌کند که مهم‌ترین آن ابتلا به بیماری سرطان و بروز انواع بیماریهای عصبی در بین کارگران است که هم اکنون تعداد زیادی از این کارگران دانسته و ندانسته به این بیماری‌ها مبتلا شده‌اند.
این کارگر در ادامه این گفتگو با انتقاد از بی‌توجهی بازرسان اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی و نماینده اداره بهداشت در واحد‌های تولیدی استان آذربایجان غربی به مشکلات آشکار کارگران این کارخانه، گفت: در صورتی که بازرسان با استفاده از تمام ابزارهای در اختیار، به وظایف قانونی خود عمل می‌کردند امروز کارگران کار را با سلامتی‌شان معاوضه نمی‌کردند.
او در این رابطه اضافه کرد: انگار در سطح استان آذربایجان غربی حتی یک عدد دستگاه جیوه سنج وجود ندارد تا میزان جیوه معلق این کارخانه را که تا شعاع ۴۰ کیلومتری کارخانه قابل پراکندگی است را اندازه گیری کند.
این کارگر در بخش پایانی سخنان خود با بیان اینکه اداره تعاون کار ورفاه اجتماعی شهرستان ارومیه «سختی کار» این تعداد کارگر را مورد تایید قرار نمی‌دهد گفت: مسئولان اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی شهرستان ارومیه می‌گویند سختی کار شما بعد از ۲۰ سال کار کردن قابل پیگیری است اما به دلیل اتمام ذخایر طلای این معدن تا ۵ سال آینده، کارگران این واحد اکنون با ۱۰ سال سابقه کار نمی‌توانند از مزایای «سخت و زیان‌آور» بودن شغل‌شان بهره‌مند شوند.
خطرات جیوه بر سلامتی
بر اساس اطلاعات دانشنامه مجازی ویکی پدیا، خطرات جیوه بر سلامتی بشر ابتدا توسط مصریان باستان که از بردگان جهت کار در معادن جیوه استفاده می‌کردند، کشف شده بود. احتمالا به خاطر سمّی بودن ملغمهٔ جیوه در استخراج طلا، بردگانی که در معادن شنگرف(HgS) رومی‌ها کار می‌کردند، بعد از ۶ ماه می‌مردند. از اوایل سدهٔ هجدهم میلادی توجه دانشمندان به احتمال روبرویی شغلی و تماس افراد عادی با جیوه جلب شد. انواع ترکیبات جیوه، سمیّت متفاوتی دارند، ترکیباتی مانند فنیل مرکور و الکوکسی الکیل، کمترین میزان آسیب، و ترکیبات الکیل جیوه بیش ترین آسیب را می رسانند.
جیوه از راه تنفس، گوارش و نیز از طریق پوست قابل جذب می‌باشد، بخار جیوه به دستگاه اعصاب مرکزی تمایل دارد، اما هدف اصلی Hg + ۲ کلیه‌ها و کبد است. تا کنون مدارک محدودی در ارتباط با سرطانزا بودن جیوه ارائه شده‌است.
مطالعات جهانی نشان می‌دهند که در نتیجهٔ تماس مستقیم یا استنشاق بخارات جیوه، اختلالات مختلفی به وجود می‌آید که برخی از آن‌ها عبارتند از: اختلال دستگاه خود - ایمنی، اختلال در عملکرد کلیه، ناباروری، تاثیرات منفی روی جنین، مشکلات رفتاری– عصبی، ناکارآمدی قلبی، آلزایمر، تاثیرات مخرب بر دستگاه عصبی مرکزی و محیطی، تاثیرات چشمی، مشکلات دهانی، نارسایی حاد تنفسی، درماتیت، دمانس، تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، همانوری، کونژکتیویت، برونشیت، پنومونی، ورم ریه، تب بخار فلزی و اختلالات نوروسایکوتیک، اثر بر روی غده تیروئید، تولید مثل و سمیت ژنی.
استنشاق ۱ mg / m۳ بخار جیوه به ریه‌ها، کلیه‌ها و دستگاه عصبی آسیب زده و باعثتحریک پذیری شدید، بی ثباتی احساس، لرزش، کاهش وزن، ورم لثه، سردرد، کاهش رشد، التهاب ریه و آماس پوست می‌شود. این عوارض ممکن است در جمعیت‌های عمومی در مواجهه با ۱/۰ mg / m۳ نیز مشاهده شود.
