سرنوشت معلولان در دستان دیگران

 امسال روز جهانی معلولان با تم" توانمند‌‌سازی افراد معلول و تضمین هم افزایی و برابری" به عنوان شعار امسال انتخاب شده است. واقعیت این است که در ایران نیز مانند سایر کشورها یکی از چالش های مهم، برابری فرصت‌ها، توسعه عادلانه، فراگیر و پایدار برای تمامی شهروندان است.

با نگاهی گذرا به سالهای اخیر، این سوال مطرح می‌شود که چه قدم‌های بنیادین و موثر برای جامعه معلولان کشور برداشته شده است؟

سیاست‌های جهانی بر توانمند سازی و حفظ استقلال معلولان تاکید دارد ، آیا بر این مبنا اقداماتی صورت پذیرفته است؟

 نکته‌ای دیگر که درباره معلولان نگران کننده است حفظ استقلال و توانمند‌سازی و کرامت انسانی  معلولان نباید  با پرداخت مستمری و سبد حمایتی اشتباه گرفته‌ شود.

 عدم تخصیص بودجه در برنامه سال 98 در راستای مصوبات قانون جامع حمایت از حقوق معلولان است سوال اینکه قانونی دست و پا شکسته که دستاورد فراکسیون معلولان مجلس به شمار می آید آیا ضمانت اجرایی دارد؟

 یکی از مهمترین مواد قانون جامع حمایت از حقوق معلولان کشور ماده 3 (تشکیل ستاد هماهنگی و پیگیری مناسب سازی کشور) است در این ماده قانونی آمده است:

نماینده شبکه های ملی سازمان های مردم نهاد معلولان( به عنوان عضو ناظر و بدون حق رای)

نماینده سازمان های مردم نهاد جانبازان ( به عنوان ناظر و بدون حق رای)

بدون حق رای! نکته ای که از این دو بند می توان برداشت کرد در قانون حمایت از حقوق معلولان تعیین کننده حقوق و سرنوشت و آینده معلولان خودشان نخواهند بود و  مسئولان امر همچون گذشته باید  تصمیمات بهتر و موثر‌تری در رشد جایگاه و حفظ کرامت انسانی معلولان بگیرند.

از این نکته که بگذریم ، بایستی عزمی ملی و راسخ ایجاد شود تا با بستر سازی و حمایت از نهاد‌هایی که در این حوزه فعالیت می کنند مشکلات و موانع موجود رفع شده  و فرصت های برابر ایجاد شود.

بایستی دولت، مجلس شورای اسلامی، سایر نهاد‌های حاکمیتی ، نهاد‌های مدنی ، کنشگران رسانه‌ای ، دانشگاهیان  همه و همه نقش فعال خود را در مسیر  ایجاد جامعه ای متمدن با شعار "هیچ کس را پشت سر نگذاریم" موجب توسعه فراگیر ، پایدار و جامعه‌ای با فرصت های برابر برای شهروندان بشویم.

علی رمضانی -  مدافع حقوق معلولان