عضو کمیته علمی کمیسیون حقوق بشراسلامی در شمالغرب کشور:
والدین در هر ۲۴ ساعت حدود نیم ساعت با فرزندان خود در ارتباطند

مسائل فرهنگی بایستی بر مسائل سیاسی و اقتصادی مقدم باشد. / کارکرد تربیتی کودکان از حوزه والدین در حال خارج شدن میباشد.
ایلنا: عضو کمیته علمی کمیسیون حقوق بشراسلامی در شمالغرب کشور گفت: نهاد خانواده یکی از اصلیترین کارکردهایش، کارکرد تربیتی میباشد در صورتی که همین کارکرد توسط رسانههای ارتباط جمعی همچون تلویزیون، اینترنت و ماهواره صورت میگیرد و آنها هرگونه که بخواهند افراد را جامعه پذیر مینمایند.
به گزارش خبرنگار ایلنا نادر حاتمی در نشست «نهادهای اجتماعی و حقوق بشراسلامی» در تبریز گفت: نهاد را معمولاً نظامی از تشکیلات، ارزشها، شیوههای قومی، آداب و رسوم و قوانین میدانند که نقش آن استقرار رفتارهای مناسب برای ایفای کارکردهای اساسی در یک جامعه است در یک نهاد آنچه اهمیت دارد سازماندهی به رفتارها یا روشهای انجام فعالیتهایی است که در رابطه با نیازمندیهای مهم مطرح است.
وی با بیان اینکه در بررسی هر نهاد اجتماعی، ساخت اجتماعی یکی از جنبههای مهم است و چنین مفهومی دربرگیرنده نظام روابط اجتماعی، تهعدات متقابل در نقشهای اجتماعی و انتظارات در سطح جامعه در ارتباط با نیاز معین میباشد افزود: بعبارتی هرگاه بخواهیم تعریف مدونی از نهاد بدست دهیم میتوانیم بگوییم که نهاد نظام سازمان یافتهای از روابط اجتماعی است که دربرگیرنده برخی از ارزشها و فرآیندهای مشترک میباشد و برای پاسخگویی به برخی از نیازهای اساسی جامعه بوجود آمده است در این نکته که نیازمندیهای اساسی انسان در قالب نهادها کدام هستند توافق نسبی میان جامعهشناسان است
و براین اساس نهادهای اصلی اجتماعی عبارت از آموزش، مذهب، خانواده، حکومت و اقتصاد هستند.
حاتمی با بیان اینکه در حقیقت نهادهای اجتماعی با سازمانهای اجتماعی متفاوتند و به یک معنا نیستند افزود: مثلاً نهاد با چشم قابل رویت نیست و با دست نیز قابل اشاره نمیباشد درصورتی که سازمان عکس آن میباشد و نهادها در قالب سازمانهای اجتماعی و موسسات اقدام به رفع نیازهای اساسی جامعه مینمایند.
وی به ویژگیهای اصای نهادهای اجتماعی اشاره نموده و افزود: نهادها ماندنی و دیرپاست و تغییرات آنها تدریجی و آرام است، نهادها بطور کلی طرح ریزی نشده هستند اما در مقام پاسخگویی به برخی از نیازهای اساسی عمل مینمایند، نهادها دارای سمبلهایی هستند که برای حفظ وفاداری و پیوستگی اعضاء آن به کار میآیند مانند بیرق یا پرچم یک کشور یا علامت صلیب برای مسیحیان، نهادها دارای قوانین، ضوابط و هنجارهای رفتاری هستند که از طریق آن به ایفای نقشها و رفتارهای اعضاء مشخص میشوند و نهادها در عملکرد خود کارکردهای متنوعی را عهده دار هستند و به نیازهای مشترک تعدادی از
افراد پاسخ میدهند.
حاتمی یکی از مشکلات در عملکرد نهادهای اجتماعی را رابطه میان روشنفکران و دولتمردان عنوان کرد و افزود: در حالی که کار روشنفکران جستجوی مبانی عقلانی و توجیهات علمی است و آنها گاهی دست به انتقاد میزنند و نارساییها را نیز مطرح میکنند نقش دولتمردان اینست که در زمینه سازماندهی و مدیریت یک نهاد فعالیت نمایند تا نهاد بتواند کارکردهای خود را به انجام رساند.
وی افزود: یکی از روشهای ایفای مزبور اینست که با قاطعیت، ایدئولوژی، مقررات و قواعد نهاد به مرحله اجرا درآید معمولاً در اینجاست که اختلاف میان روشنفکرانی که درصدد تغییر نهادها و قوانین هستند و دولتمردانی که سعی میکنند از طریق همنوا کردن ترکیب موجود بر کارآیی نهاد بیفزایند آغاز میشود.
حاتمی با بیان اینکه یکی از مباحثمهم در بحثتوسعه علی الخصوص توسعه پایدار همین بحثکارکردها و نقش آنان(نهادهای اجتماعی) میباشد افزود: در حقیقت نهادهای اجتماعی و کارکرد آنان میتواند در فرآیند توسعه انسانی نیز نقش مضاعف داشته باشد اگر به جوامع مختلف دقت کنیم و مفهوم انسان را در نظر بگیریم در حقیقت انسان موجودی کاملاً نیازمند است و همین نیاز است که او را به سمت جامعه سوق داده است و جامعه سالم، جامعهای است که بتواند نیازهای اجتماعی و اقتصادی او را شناسایی کرده و رفع نماید که این از طریق نهادهای اجتماعی انجام میپذیرد در برخی از جوامع که بهشان و منزلت انسان
اهمیت قائل هستند جایگاه نهادها دوچندان است ولی در برخی از جوامع که انسان منزلت چندانی ندارد به نیازهای او و ابزارهای رفع این نیازها بهائی داده نمیشود.
وی با بیان اینکه در مطالعه دنیای کنونی که عصر رسانهها میباشد و تغییرات جهانی و ملی نیز بر اساس هین رسانههای ارتباط جمعی صورت میگیرد انسان امروز با انسان دیروز تفاوت پیدا کرده است افزود: در حقیقت نهادهای اجتماعی نیز باید طیق فرآیند جهانی شدن نسبت به رفع نیاز انسانها انجام وظیفه نمایند.
حاتمی با بیان اینکه ما در کشور خودمان ایران در بحثنهادهای اجتماعی دارای آسیبها و ضعفهای جدی هستیم افزود: همانگونه که مطرح گردید انواع نهادههای اجتماعی عبارتند از آموزش، خانواده، سیاست، دین و اقتصاد که در بررسی نحوه و کم و کیف برطرف نمودن نیازهای جامعه میبینیم که نیازها بدرستی شناسایی و برطرف نمیشوند و این خود باعثبرخی مشکلات جدی فرهنگی میشود.
وی با بیان اینکه از نظر ما مهمترین مسائل کشور عبارتند از مسائل اقتصادی و سیاسی. در صورتی که اگر با دقت بنگریم میبینیم مسائل فرهنگی مقدم بر مسائل سیاسی و اقتصادی هستند گفت: ما اگر بتوانیم به این مسائل فائق آئیم باید مسائل فرهنگی را شناسائی و بر طرف نمائیم.
حاتمی با بیان اینکه در دهکده کنونی که شاهد بحران و تلاطمهایی هستیم و بحثجهانی شدن و دهکده جهانی را شاهدیم بنابراین نهادهای اجتماعی کشور وظایف خطیری را در سطح جهانی باید دنبال نمایند افزود: نهادهای اجتماعی مقولاتی تک بعدی نیستند چرا که انسان امروز نسبت به گذشته متفاوت و پیچیده شده است و ارتباطات انسانی و اجتماعی نیز تغییر پیداکردهاند لذا نهادها باید با تیزبینی انسان امروز را بنگرند و آنرا در ارتباط با پدیدههای جهانی در نظر آورند.
وی با بیان اینکه امروز نهادهای اجتماعی نقش فعالی در سرمایه اجتماعی و انسانی بازی مینمایند افزود: در حقیقت جوامع با نهادهایشان شناخته میشوند. صنعتی شدن و به قول «امیل دورکیم» ارگانیک شدن جامعه باعثشده است که انتقال کارکردی نهادهای اجتماعی را شاهد باشیم یعنی مثلاً نهاد خانواده یکی از اصلیترین کارکردهایش، کارکرد تربیتی میباشد در صورتی که همین کارکرد توسط رسانههای ارتباط جمعی همچون تلویزیون، اینترنت و ماهواره صورت میگیرد و آنها هرگونه که بخواهند افراد را جامعه پذیر مینمایند.
عضو کمیته علمی کمیسیون حقوق بشراسلامی در شمالغرب کشور با بیان اینکه کارکرد تربیتی از حوزه والدین در حال بیرون آمدن است افزود: طبق پژوهشهای انجام یافته از هر ۲۴ساعت حدود نیم ساعت والدین با فرزندان خودشان در ارتباطند که این باعثبروز انواع آسیبهای اجتماعی و فرهنگی خواهد شد یا سایر نهادها در مواجهه با تغییرات و تحولات کنونی جهان دچار تغییر کارکردی شدهاند که نیازمند مدیریت و برنامه ریزی میباشند که در مجموع باید گفت توجه به نهادهای اجتماعی میتواند باعثتعالی انسان و جامعه شود و با نهادهای سالم و سازمانهای متعالی میتوان انسان را شایستهشان و منزلت او
نگریسته و نیازهایشان برطرف نمود که این نیازمند توجه دولتمردان، مشارکت اجتماعی، تقویت NGOها و سرمایه اجتماعی میباشد که متاسفانه آسیبهای جدی را در این خصوص شاهدیم.