متری شش و نیم از روز اول در صدر آرای مردمی بود/ایجاد فرصت برای 26 هزار رای

علی آشتیانی‌‌پور (مدیر بخش آرای مردمی سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر) با اشاره به روند برگزاری این بخش و اخذ آرای مردمی به خبرنگار ایلنا گفت: براساس آنچه اعلام شده بیشترین رای برای فیلم متری شش و نیم ساخته سعید روستایی است و تقریباً آماری که این فیلم برای خود به دست آورد و جایگاهی که گرفته بود از ابتدا تا روز آخر یکسان بود و این فیلم به‌طور تقریبی در همه روزها در صدر جدول بود. البته پنج فیلم اول با فاصله بسیار کم با هم رقابت داشتند و گاهی نیز جایگاه آنها جابجا می‌شد.

وی ادامه داد: تماشاگران می‌توانستند بعد از تماشای فیلم با کدی که روی بلیت‌ها درج شده تا دو ساعت نظر خود را اعلام کنند. برخی از این بلیت‌ها در اختیار صاحبان آثار و سینماداران و عمده بیشتر بلیت‌ها از طریق گیشه و از طریق اینترنت فروخته  شده بود و ما براساس سبد آمار رای‌ها را اعلام می‌کردیم که تاکید بیشتر ما روی بلیت‌هایی بود که به صورت پیش‌فروش یا از طریق گیشه خریداری شده بودند.

آشتیانی‌‌پور‌ ادامه داد: نکته جالب براساس آرای اعلام شده از روی کد بلیت‌ها این است که تقریباً نظر مخاطبان درباره فیلم‌ها در نقاط مختلف تهران از جنوبی‌ترین سینما تا شمالی‌ترین آن یکسان بود. یعنی اگر یک فیلمی در سینما فرهنگ رتبه بالایی به دست می‌آورد در سینماهایی همچون راگا، تماشا و ایران‌مال نیز تقریباً همان نتایج را به دست می‌آورد و این امر نشان می‌داد تقریباً تماشاگران به یک فیلم یک نوع واکنش نشان داده‌اند و این مسئله نشان می‌دهد که اگر ما گستره این آمارگیری را در کل ایران نیز گسترش می‌دادیم میزان آرای ما دقیق‌تر می‌شد اما تغییر زیادی در نتایج ایجاد نمی‌کرد.

علی  آشتیانی‌‌پور گفت: 33 فیلم در جشنواره فیلم فجر در بخش آرای مردمی شرکت کرد که برای هر فیلم حداقل 7300 فرصت رای‌گیری ایجاد شده بود و در مجموع امکان اخذ 26 هزار رای وجود داشت.

وی ادامه داد: میزان رای‌های اخذ شده برای فیلم‌های مختلف متفاوت بود اما به صورت میانگین برای هر فیلم حدود 30 درصد آرا اخذ شده است و مردم براساس کدهایی که داشتند رای دادند.

آشتیانی‌‌پور درباره دلایل متغیر بودن آرای فیلم‌های مختلف و رای‌هایی که مردم به آنها داده‌اند، گفت: از آنجایی که سیستم رای‌گیری دیجیتال بود و بر مبنای اینترنت نیز  انجام می‌شد افراد مختار بودند که رای بدهند یا نه این مسئله وجود داشت که مخاطب اگر دوست داشته باشد می‌تواند رای ندهد. بر اساس بررسی‌های ما تقریباً فیلم‌هایی که مردم آنها را دوست داشتند، مخاطبان مشتاق بودند که سریع‌تر رای خود را بدهند و یا فیلم‌هایی که آثار مورد پسند مردم نبودند، مخاطبان علاقه داشتند تا سریع‌تر رای منفی خود را اعلام کنند و در این میان فیلم‌های میانه از آرای کمتری برخوردار بود.

وی ادامه داد: در مجموع میزان آرا نسبت به سال گذشته رشد جدی‌تری داشت و مردم رغبت بیشتری به رای دادن داشتند و تقریباً امسال نسبت به دو سال گذشته که این سیستم اجرا شده میزان آرا دو برابر شده است و حداقل برای هر فیلم 30 درصد از فرصت آرایی که به آن اختصاص داده شده بود اخذ شده است.

آشتیانی‌‌پور در مقایسه این سیستم و سیستم دستی و سنتی که پیش از این برای اخذ آرای مردمی استفاده می‌شد، گفت: طبیعی است که در شکل سنتی اثر روانی بیشتر است و مردم حضور خود را پررنگ‌تر حس می‌کردند و حتی گاهی ما تا 90 درصد آرایی را که به یک فیلم اختصاص داده بودیم اخذ می‌کردیم اما آن سیستم نیز هزینه‌های زیادی داشت و باید دقت بیشتری صورت می‌گرفت. در مجموع سیستم دیجتیال به انصاف نزدیک‌تر است.

وی ادامه داد: زمانی که آرا به صورت سنتی اخذ می‌شد حدود 140 نفر در جمع‌آوری آرا حضور داشتند و دامنه رای‌گیری نیز به گستردگی سیستم دیجتیال نبود. هرچند اگر در یک سالنی مثلاً 500 برگه رای در سیستم سنتی توزیع می‌شد حدود 400 برگه رای حداقل جمع‌آوری می‌شد. البته در شیوه سنتی ماکزیمم می‌توانستیم برای هر فیلم در 9 یا 10 سالن رای‌گیری کنیم. اما با سیستم دیجیتال بین 23 الی 25 سالن با توجه به تعداد صندلی‌ها امکان رای‌گیری وجود داشت و دامنه بسیار وسیع‌تر شده بود و براساس کدهایی که بر روی بلیت‌ها درج شده بود نوع آرای اخذ شده نیز کاملاً مشخص بود و معلوم بود که این رای برای بلیت صاحبان آثار است و یا برای سینماداران و خریداران بلیت.

وی ادامه داد: در سیستم دیجتیال که امسال برگزار شد شش بازرس وجود داشتند که در سالن‌های سینما به صورت ناگهانی حضور پیدا می‌کردند و روند رای‌دهی را مشاهده می‌کردند و اگر اشکالی وجود داشت آن را برطرف می‌کردند و اگر تخلفی نیز صورت می‌گرفت آن را گزارش می‌کردند. در مجموع حدود 10 نفر در این سیستم برای اخذ رای فعالیت می‌کردند که هزینه‌های آن نسبت به سیستم سنتی بسیار کمتر بود اما دقت و انصاف آن بیشتر از سیستم سنتی بود.