نمایشگاه مجسمه‌های بهزاد اسلامی
نمایشگاه انفرادی «درخویش مانده» شامل مجسمه‌های بهزاد اسلامی از ۱۲ تا ۲۳ اردیبهشت‌ماه برپا می‌شود.
به گزارش ایلنا، «درخویش مانده» عنوان ششمین نمایشگاه انفرادی مجسمه‌های بهزاد اسلامی است که از ۱۲ تا ۲۳ اردیبهشت ماه در گالری بام برپا می‌شود.
بهزاد اسلامی درباره‌ایده شکل‌گیری نمایشگاه مجسمه «درخویش مانده» گفت: این مجموعه حاصل سال‌ها درگیری ذهنی من با مفهوم انزوا، فروخوردگی و گره‌های روانی درونی انسان‌هاست. همیشه حس می‌کردم آدم‌ها با خودشان و در درون خود، چیزهایی دارند که نمی‌خواهند یا نمی‌توانند به زبان بیاورند. در مجموعه «در خویش مانده» تلاش کردم این انزوا و عقده‌ها را در قالب مجسمه‌هایی که دست ندارند و سرشان گره‌های فلزی است، تصویر کنم. آن گره‌ها استعاره‌ای از ذهن و روح در هم تنیده و بسته‌شده است.
او درخصوص حذف دست به عنوان یکی از اجزای اصلی انسان در این مجوعه خاطرنشان کرد: دست، همواره در تاریخ هنر و مجسمه‌سازی، نماد کنش و ارتباط بوده؛ حذف آن در این مجموعه، به‌نوعی حذف توان ارتباطی و کنش فرد است. شخصیت‌های من در این آثار، در درون خود گرفتارند و راهی برای بیان و لمس دنیای بیرون ندارند. دست‌نداشتن آن‌ها، تأکید بر همین وضعیت انفعالی و در خودماندگی است.
اسلامی همچنین درباره فرم سرهای مجسمه‌های این مجموعه گفت: گره در فرهنگ ما نماد گرفتاری، درهم‌تنیدگی و حل‌ناشدگی است. سر به‌عنوان مرکز تفکر و تصمیم‌گیری، وقتی در شکل گره به تصور دربیاید، مفهوم روان‌آزردگی و پیچیدگی ذهنی را به شکلی عینی منتقل می‌کند. این گره‌ها، دست‌ساخته‌های خودم هستند که هرکدام بیانگر شخصیتی جداگانه و داستانی درونی‌اند. این مجموعه برای من یک آینه است؛ امیدوارم برای مخاطب هم همین کارکرد را داشته باشد.
او درباره این مجموعه خاطرنشان کرد: این مجموعه شامل ۱۰ مجسمه آهنی است که با تکنیک آهنگری سنتی چلنگری در ابعاد مختلف ساخته شده است، بزرگترین نمایشگاه این مجموعه ۲ متر ارتفاع دارد و کوچکترین مجسمه نیز ۵۰ سانتیمتر است.
در استیمنت این نمایشگاه آمده است؛ «در خویش مانده» دعوتی‌ست به مکث. به نگریستن به درون. به‌ایستادن در برابر یک پیکره و دیدن بازتابی از خود. نه برای پاسخ، بلکه برای همدلی با پرسشی که در هر گره، ساکت و سربه‌زیر، نفس می‌کشد. این مجموعه سرگذشت بی‌صدا اما سنگین انسان‌هایی‌ست که سال‌هاست میان خود و جهان، دیواری بی‌دست کشیده‌اند. فیگورهایی که انزوا را نه در هیاهوی واژگان، بلکه در سکوت فرم مجسم کرده‌اند. بر فراز این بدن‌های خاموش، گره‌هایی از فلز نشسته است؛ سرهایی بی‌چهره، اما لبریز از تنش، پرسش و ناتمام‌ماندگی. این گره‌ها بیانیه‌ای بصری از پیچیدگی ذهن و فروبستگی عاطفه است. اگر در این سکوت بی‌دست، صدایی شنیدید؛ اگر در آن گره فلزی، طرحی از دل خویش دیدید، بدانید که شما تنها نیستید.
نمایشگاه در خویش مانده از ۱۲ تا ۲۳ اردیبهشت ماه در گالری بام میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.
گالری بام در خیابان کریم خان، خیابان سنایی، کوچه ۱۹، پلاک ۱۶ واقع شده است.
