غیر قابل پیش بینی مثل گاریدو!
او به کسی رحم نمی‌کند/ثبات حلقه گمشده پرسپولیس
تیم فوتبال پرسپولیس با گذشت 10 هفته از لیگ برتر خلیج فارس همچنان نفرات ثابت خود را در ترکیب پیدا نکرده است که بنظر می‌رسد این جزوی از فلسفه مربی گری گاریدو باشد.
به گزارش ایلنا، خوان کارلوس گاریدو از وقتی هدایت پرسپولیس را برعهده گرفته روی نظم و انضباط و البته تلاش بازیکن برای گرفتن جایگاه در ترکیب تیم تأکید کرده است. تقریباً در هر کدام از کنفرانس‌های قبل و بعد از مسابقات پرسپولیس بخشی از حرف‌های سرمربی اسپانیایی به همین ماجرا ارتباط دارد که البته به صورت کلی جزو اصول کاری مربیان به حساب می‌آید و غیر از این هم نباید باشد.
گاریدو تأکید دارد که به هیچ بازیکنی فیکس شدن در ترکیب را هدیه نمی‌دهد بلکه تلاش و خوب تمرین کردن است که می‌تواند باعث این شود تا آن بازیکن در ارنج قرار بگیرد و به نظر می‌رسد این مهم‌ترین چالش او با تیم خود تا اینجای فصل بوده چرا که ظاهراً تلاش‌های نامنظم بازیکنان باعث عدم ثبات در ترکیب تیم و جابه‌جایی‌های مکرر شده است!
گاریدو در مصاحبه ویدیویی حدوداً سه هفته قبل خود تقریباً از بیشتر مهره‌های اصلی تیم به شکلی ویژه تمجید کرد اما غیر از وحید امیری که به شکلی مخصوص مورد تمجید او قرار گرفت تقریباً هیچ بازیکنی در تمام مسابقات بازیکن فیکس نبوده است و حتی خود امیری هم بارها در ارنج یازده نفره جابه‌جا شده است.
جدا از ماجرای گندوز که با یک سرماخوردگی از ارنج بیرون رفت، گاریدو حتی به شاگرد سابق خود ایوب العملود هم رحم نکرد و جدا از مسأله مصدومیت، حتی به او در روزی که این بازیکن سالم بود نیز از ابتدا میدان نداد.
گاریدو در هفته دوم و مقابل تراکتور علی علیپور را از ابتدا میدان نداد و اعتمادش به عیسی آل‌کثیر بعد از دو هفته فرو ریخت. این مسأله در مورد سعید صادقی هم مصداق داشت و با وجود عملکرد مثبت این وینگر در دو هفته ابتدایی، انگار صادقی به اندازه کافی تلاش نکرد تا جزو بازیکنان اصلی بماند و خیلی کم در 10 مسابقه قبلی به میدان رفت.
گاریدو در مصاحبه اخیر خود به شکلی ویژه از سروش رفیعی در مقابل انتقادهای فضای مجازی محافظت کرد و از خصوصیات مثبت او گفت اما همین سروش باتجربه هم در تیم او بازیکن ثابتی نبوده است. همچنین قبل از بازی با شمس‌آذر تصور می‌شد مسعود ریگی بازیکن فیکس و اصلی او در پست 6 شده و این یکی دیگر تغییر نمی‌کند اما ریگی هم طعم نیمکت‌نشینی را چشید و گستره تغییرات دامن او را هم گرفت.
یک خط جلوتر فرشاد احمدزاده هم بعد از چند بازی در پست وینگر راست از چشم مربی اسپانیایی افتاد و اگر وضعیت اورورنوف بهتر بود و صادقی هم بیشتر تلاش می‌کرد فرشاد شانسی برای بازی پیدا نمی‌کرد کما اینکه امید عالیشاه هم با وجود رهایی از مصدومیت و رسیدن به ترکیب اصلی دوباره نیمکت نشین شد.
تنها مردان ثابت گاریدو در بازی‌های اخیر دو عنصر خط دفاعی هستند. یکی گئورگی گولسیانی و دیگری میلاد محمدی که به ترتیب از هفته‌های دوم و سوم به ترکیب اضافه شده و تا الان بازیکن اصلی بوده‌اند.
گاریدو غیر از بازی هفته نخست مقابل ذوب‌آهن در 9 بازی گذشته از یک سیستم ثابت استفاده کرده اما تغییرات او بعضاً در طیفی گسترده در هر مسابقه چه آسیایی چه لیگ برتری ادامه داشته که برای هواداران پرسپولیس - که در سال‌های اخیر به تغییرات محدود یا بسیار محدود برانکو و یحیی گل‌محمدی عادت کرده بودند- عجیب و بعضاً غیرقابل هضم به نظر می‌رسد تا جایی که بسیاری از آنها یا کارشناسان و پیشکسوتان نوسان پرسپولیس در کیفیت بازی را به همین موضوع ارتباط می‌دهند.
ادامه تغییرات در بازی با استقلال خوزستان ثابت کرد تمام فرضیه‌های قبلی درباره گاریدو مبنی بر اینکه او بعد از چهار ماه حضور در این تیم، اسکوادش را درست نمی‌شناسد، دنبال چرخش در ترکیب است تا در بازی‌های فشرده تقسیم قوا کند یا دچار آشفتگی ذهنی است تا بازیکنان مناسب را برای مدل بازی خود(پرس از جلو و بازیابی توپ) پیدا کند، یا حتی مطابق با میزان تلاش بازیکنان، آنها را در ترکیب اصلی قرار دهد.
این همه تغییر جزو فلسفه و مدل مربیگری اوست و قرار نیست چیزی تغییر کند بلکه هواداران و دوستداران پرسپولیس و مهم‌تر از آن بازیکنان باید به این حجم از تغییرات عادت کنند چرا که هم ممکن است بعد از یک بازی در ترکیب اصلی حتی روی سکو بروند (یا برعکس) یا در هر بازی نفرات متفاوتی را کنار خود ببینند.
