استقلال و فقط یک راه چاره: مهاجم خارجی با کیفیت

به گزارش ایلنا، تصمیم‌گیران باشگاه استقلال راهی جز تقویت خط حمله این تیم در نقل و انتقالات نیم‌فصل ندارند. حال اینکه اگر در روزهای قبل از نقل و انتقالات نیم‌فصل اقدام به جذب یک بازیکن آزاد شود، آرمانی است اما با توجه به اینکه معمولاً بازیکنان آزاد آنچنان شاخصی در لیگ‌های خارجی یافت نمی‌شوند، دستیابی به چنین هدفی بسیار سخت و دشوار خواهد بود اما باشگاه استقلال می‌تواند امیدوار به تحرکی جدی در نقل وانتقالات نیم‌فصل باشد تا شاید خط حمله خود را که تبدیل به یک سوهان روح برای سرمربیان این باشگاه شده، تقویت کنند.

اینکه کارشناسان و اهل فن در مطالبات خود دائم به عملکرد ضعیف خط حمله استقلال اشاره می‌کنند، از سر تنگ نظری یا تخریب استقلال نیست. این سلسله انتقادها برخاسته از عملکرد ضعیف و اسفباری است که دو مهاجم تخصصی استقلال از ابتدای لیگ برتر تا کنون رقم زده‌اند.

پر واضح است که مهرداد محمدی را ابتدا به دلیل محرومیت از همراهی استقلال و بعد مصدومیت نمی‌توان در این قاب گنجاند و منتقد نمایش او در ترکیب استقلال شد، اما آرمان رمضانی و گوستاوو بلانکو به تناوب فرصت‌های متعددی برای بازی در ترکیب استقلال یافته‌اند که هیچ استفاده‌ای از آن نبرده‌اند.

این دو بازیکن در 14 بازی استقلال در لیگ برتر و لیگ نخبگان که محاسبه دقایقش به 1260دقیقه می‌رسد، فقط یک گل به ثمر رسانده‌اند که آن هم مربوط می‌شود به گلی که رمضانی در اولین بازی لیگ برتر در فصل بیست و چهارم مقابل شمس‌آذر قزوین به ثمر رساند. رمضانی که لیگ را امیدبخش آغاز کرده بود در ادامه راه دچار افتی محسوس شد و مربیان استقلال هرچه قدر به او میدان دادند دیگر تعداد گل‌های زده او از عدد یک تجاوز نکرد.

نمایش رمضانی در همین بازی اخیر استقلال مقابل مس رفسنجان گویای ضعف‌های مشهود تکنیکی است که در وجود این بازیکن رخنه کرده است. به واقع این بازیکن از داشتن خصوصیات اولیه یک مهاجم بی‌بهره است. جایگیری‌های نا‌مناسب. کندی عجیب در حرکات. چالاکی در هنگام به ثمر رساندن ضربات سر و برخی دیگر از فاکتورهایی که باید در وجود یک بازیکن باشد، در رمضانی نیست و این بازیکن عملاً به یک مهره بیکار در ترکیب استقلال تبدیل شده است.

گوستاوو بلانکو نیز وضعیتی مشابه رمضانی دارد. او نیز از همه این خصوصیات بی‌بهره است و فقط اسم یک آرژانتینی را یدک می‌کشد و هرگز از تکنیک ناب آرژانتینی‌ها و آن سرسختی که در وجود مهاجمان برخاسته از این کشور است، بهره‌مند نیست. آنچه از بلانکو به عنوان یک تصویر شیک و امیدوارکننده در ذهن به یادگار مانده تنها به بازی‌های آخر فصل پیش مربوط می‌شود. این بازیکن در آن بازی‌ها توانست مجموع گل‌های زده خود با لباس استقلال را به عدد شش برساند تا مربیان استقلال را برای تمدید قراردادش ترغیب کند.

بلانکو اما دراین فصل به لحاظ فنی در اوج و حضیض قرار دارد و هیچ گاه نتوانسته در ترکیب تیمش مهره‌ای کارآمد و قابل اتکا باشد.

بلانکو و رمضانی که از لحاظ قد و قامت شباهت‌هایی با یکدیگر دارند، عملاً خط آتش استقلال را از دسترس خارج کرده‌اند و به عناصری ناکارآمد تبدیل شده‌اند که جابه‌جایی این دو بازیکن را با بازیکنانی کارآمد در نیم‌فصل بیش از هر زمان دیگری الزام می‌بخشد.