مقصران واقعی آبرو ریزی در فینال کبدی

به گزارش ایلنا، فینال ایران و هند در فینال مسابقات کبدی بازیهای آسیایی دیداری مهیج و زیبا را تا  یک دقیقه مانده به پایان بازی برگزار کردند اما بر اثر ضعف واضح و آشکار تیم داوری از جمله سرداور پاکستانی و داور اول سریلانکایی چنان آبرویی از کبدی آسیا رفت که نگاه مردم و مسولین شورای المپیک آسیا را به ادامه حضور رشته کبدی در بازی‌های آسیایی ممکن است تغییر بدهد و کمیته داوران آسیا در فینال مردود شد.

اگر خواهان توسعه کبدی در آسیا و جهان هستیم باید کنفدراسیون کبدی آسیا اولا یک محرومیت سنگین برای این تیم داوری اعمال کند و سپس تغییراتی اساسی در کمیته داوران و کمیته اجرایی بوجود آورد.  اینکه امتیاز مورد اختلاف برای هند بود یا ایران یک بحث جداگانه است اما تزلزل در تصمیمات داوران و عوض کردن متوالی رای خودشان آنهم بیش از ده بار و مماشات داوران با کادر فنی و بازیکنان هند که در همه بخش ها دخالت می کردند.

طرف دیگر . سیدسلطان سرداور پاکستانی و کیستری داور اول از سریلانکا یقینا مسبب اتفافات تلخ و توقف ۴۰ دقیقه ای بازیرفینال  بودند و نهایتا هم رای به ضرر ایران صادر شد تا هند که در زمین مسابقه حقیقتا توان مقابله با تیم خوب و یکدست ایران را نداشت قهرمان جنجالی بازبهای آسیایی هانگژو شود، البته که اشتباهاتی هم ما داشتیم ولی خداوکیلی کادر فنی خیلی خوب برنامه ریزی برای فینال داشتند و قشنگ پیش می‌رفتیم و اگر آن حمله جنجالی پاوان هندی را دفاع نمی کردیم اکنون قهرمانی دست ما بود.

بازهم خداقوت به بچه های شایسته تیم ملی کبدی اما برای اینکه هند نتواند این قشقرق را راه بیندازد باید برای ۵ دقیقه پایانی برنامه ویژه داشته باشیم و چند امتیاز پیش بیافتیم تا راه بر این بازی کثیف هندی ها بسته شود.

هرگاه عقب‌افتادند جنجال کردند و این یک تاکتیک زشت اما کارآمد از سوی هند است که باید برای پایان دادن به آن اولا تشکیلات داوری و اجرایی کبدی آسیا تغییر کند و ثانیا آنقدر ما خوب کار کنیم که بهانه دست حریف نباشد.

امیدواریم شورای المپیک آسیا تصمیم خطرناکی علیه کبدی نگیرد ولی جای خالی افرادی مثل هوشنگ ساریخانی که دو دوره مسابقات کبدی جوانان جهان را به‌عنوان رئیس کمیته داوران مدیریت کرد و در اغلب مسابقات داخلی و لیگ با مدیریت خوب و قاطع و چینش درست داوران اجازه حاشیه سازی به هیچ مسول و مربی و بازیکن را نمی‌دهد خالی بود.

ای کاش رئیس کنفدراسیون کبدی آسیا فردی مثل هوشنگ ساریخانی را به‌عنوان رئیس کمیته داوران بازیهای آسیایی انتخاب می کرد تا شاهد این ضعف های آشکار و داوری‌های ضعیف نبودیم.

اگر فردی مثل هوشنگ ساریخانی بود اجازه نمی‌داد کار به دخالت اورسجی رئیس و  محمد سرور دبیر کل کبدی آسیا برسد و با دو تذکر و اخراج پاوان هندی چنان فضا را آرام می کرد که بازی بیش از دو دقیقه از تب و تاب نیفتد . حرف آخر : هر شکست راهی به سوی پیروزی بزرگتر است اگر بتوانیم از شکست ها درس بگیریم. ‌

سیدرضا فیض آبادی