سرنوشت نامشخصی پیش روی فیلمسازان مستقل است

به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی، مستند لعبت باز با حضور پوریا نوری کارگردان این اثر و به میزبانی روزبه رحیمی نژاد و احسان طهماسبی در برنامه اکران که از اکران مدیا پخش می‌شود نقد و بررسی شد.

نوری در این برنامه اظهار کرد: سیاوس ستاری را به واسطه ستاره اسکندری شناختم. او می‌خواست از عروسک‌های خیمه شب بازی عکاسی کند و دیدم سیاوش ستاری شخصیت جذابی است. وقتی باخبر شدم او می‌خواهد با تماشاخانه سیار به روستاهای اطراف چابهار برود و خیمه شب بازی اجرا کند مستند لعبت باز در ذهنم کلید خورد.

وی ادامه داد: سیاوش بذرهای امید در دل مردم سیستان و بلوچستان ساخت و وقتی شنیدم او قرار است ماشین خیمه شب بازی را درست کند وارد چابهار شدم و فیلمبرداری لعبت باز آغاز شد.

این کارگردان سینمای مستند تاکید کرد: مخاطب با دیدن فیلم لعبت باز با خیمه شب بازی آشنا می‌شود و فردی مانند سیاوش ستاری چقدر همت شخصی‌اش زیاد است و زندگی‌اش را وقف این هنر ایرانی کرده است. عموما دولت‌ها فرهنگ را زنده نگه نداشته‌اند بلکه آدم‌ها اینکار را کرده اند. ستاری رئیس یونیما هم هست و در حال پیشبرد این فرهنگ است و بازخوردها از دیدن فیلم لعبت باز قابل توجه بوده است.

نوری افزود: لعبت باز همان عروسک باز است و از شعر خیام که ما لعبتکانیم و فلک لعبت باز وام گرفته شد. راش برای این مستند خیلی زیاد داشتیم و در طول چهار سال فیلمبرداری‌های جسته گریخته‌ای داشتیم و به سیستان و بلوچستان، زنجان و اصفهان رفتیم. یکی از اتفاقات مهاجرت دختر سیاوش ستاری بود که ورودی فیلم با این بخش آغاز می‌شود. او علاوه بر اینکه دخترش بود، همکار هنری‌اش هم بود.

وی تصریح کرد: پخش بین المللی لعبت باز در حال پیگیری است و آنچه در ذهنم بود در نسخه ۶۳ دقیقه‌ای اثر شکل گرفت. ما فیلمساز مستقل هستیم و سرنوشت نامشخصی پیش روی ما هست و می‌خواستم تلاش‌های بی‌وقفه سیاوش ستاری را ثبت کنیم. در این راه با رسانه‌ها گفت وگوهای بسیاری داشتیم اما هیچ تماسی از هیچ مسوولی نداشتیم.

احسان طهماسبی در این برنامه اظهار کرد: لعبت باز از منظر ثبت یک اتفاق ملی، فیلم مهمی است. وقتی یک پرتره از شخصی می‌سازید سعی در نمایش زوایای مختلف زندگی یک شخصیت دارید و ثبت آن برای آیندگان اهمیت دارد اما لعبت باز سخت‌تر است چراکه قرار است این اثر بعدها مورد استناد قرار گیرد. آثاری داریم که در بازه تاریخی به آن‌ها رجوع می‌شود و گذشته تصویری از یک اتفاق مهم تاریخی هستند.

وی ادامه داد: لعبت باز به یک هنر در حال انقراض می‌پردازد و قرار است بعدها به این اثر مراجعه شود از اینرو از منظر کیفی و محتوایی باید جامعیت نسبی داشته باشد و مهمترین موضوع برای چنین فیلمی توجه مخاطب است و باید توجه ویژه‌ای به چنین آثاری شود.

نوری نیز یادآور شد: در مستند لعبت باز مخاطب ما مسوول فرهنگی نبود. دلیل اینکه به سراغ این فیلم رفتم این بود که فهمیدم ماشین خیمه شب بازی قرار است با سیاوش ستاری به سیستان و بلوچستان برود. بچه‌های بلوچ را مخاطبان دوست دارند و شور و نشاط و صداقت این بچه‌ها مثال زدنی است. اینکه تصور کنیم یک هنر سنتی به واسطه یک فیلم مورد اقبال مخاطبان قرار بگیرد اشتباه است اما فکر می‌کنم این فیلم در این تاریخ ثبت شده است.

وی توضیح داد: من خودم به یکی از مدیران وزارت میراث فرهنگی تماس گرفتم و او کار را دوست داشت اما دیگر پاسخی از او نشنیدم. برای تولید فیلم هم من مستقل کار کردم و فیلمساز مستقل متوجه شده نباید در انتظار نهادهای دولتی بماند.

به جشنواره میراث فرهنگی هم فیلم را نفرستادم و آن‌ها هم دنبال فیلم من نیامدند.

عدم شناخت جلوه‌های ویژه

محمدرضا نجفی امامی مسوول جلوه‌های ویژه بصری نیز در این برنامه اظهار کرد: ویژوال در ایران بیشتر به پرده سبز و کلین محدود شده است وعدم شناخت موجب شده ویژوال در همین حد در سینمای ما بماند. در سینما و تلویزیون کارهایی با ویژوال ساخته شده که قابل تامل است.

وی ادامه داد: علاقه دارم شخصیت‌های سه بعدی وارد فضای حقیقی شود اما ما به این باور نرسیدیم و همه چی ب کروماکی ختم می‌شود. ورود به این بخش موجب ورود سینمای ما به عرصه‌های جهانی شود. معتقدم کارگردانان ما هیچ علاقه‌ای برای ورود شخصیت‌های مجازی به فضای حقیقی ندارند و هوش مصنوعی به این مسئله در آینده نزدیک کمک خواهد کرد.

این مسوول جلوه‌های ویژه تاکید کرد: بازیگران معتبر دنیا امروز در آثار رئال انیمیشن بازی می‌کنند و معتقدم اگر این صنعت رواج یابد فضا تغییر می‌کند.

نجفی امامی توضیح داد: تجربه فیلم مبارک تجربه خوبی بود و چند بار به سازمان سینمایی و فارابی برای قسمت دوم مبارک رفتم اما متاسفانه نمی‌دانم چه دلیلی دارد که به ساخت این سبک فیلم‌ها علاقه ندارند. بعد از مبارک سریال رسوایی ۲ را کار کردم و در آن سریال زلزله ساختیم و مسعود ده نمکی به من اعتماد کرد و پس از ساخت این بخش، با همین رزومه بچه‌های همراه با کشورهای دیگر همکاری می‌کنند.

وی گفت: سفینه ۱۲۰ متری را در فیلم ترنادو ساختیم و هیچ پروژه‌ای در سینمای ایران دست به چنین اقدامی نزد و سید جواد هاشمی قدم به این راه گذاشت اما بقیه خیلی علاقه‌ای به این بخش ندارند. من امروز بیشتر انرژی‌ام را برای همکاری با کشورهای دیگر می‌گذارم. امیدوارم به جلوه‌های ویژه در سازمان سینمایی در دوره جدید نگاه بیشتری داشته باشند و فضای تبادل نظر ایجاد شود.